Անի Զախարյանի քաղաքական ուղին սկսվել է վարսավիրանոցից

Արդեն մեկ տարի գործող «Հայաստանի նոր քաղաքական մշակույթ» կուսակցության նախագահ Անի Զախարյանը ոչ վաղ անցյալում զբաղվել է բիզնեսով: Երկու տարի առաջ նա ուներ «Պոլիտիկա» անվամբ գեղեցկության սրահ, որը, սակայն, այժմ չի գործում:

Armlur.am-ը գեղեցկության սրահի փակման պատճառների  մասին զրուցեց Անի Զախարյանի հետ:

– Ի՞նչ կապ ունեք «Պոլիտիկա» անվամբ գեղեցկության սրահի հետ:

– Դա վաղուց է եղել: Երկու տարի առաջվա պատմություն է, հետո փակեցի:

– Հիմա չի՞ գործում:

– Չէ՛, հիմա չի գործում:

– Այսինքն՝ քաղաքականությամբ զբաղվելուց առաջ բիզնեսո՞վ եք զբաղվել:

– Ճիշտն ասած, քաղաքականությունից զատ՝ եթե ես որոշեմ բիզնեսով զբաղվել, շատ լավ կկարողանամ զբաղվել: Բայց անունը ինքնին արդեն հուշում է, որ դա ինչ-որ տեղ քաղաքական սկիզբ էր: Հետո ես զգացի, որ ես ինչով որ պետք է զբաղվեմ, մաքսիմալ պետք է զբաղվեմ: Իսկ իմ գերնպատակը քաղաքականությունն է:

– Այսինքն՝ գեղեցկության սրահի փակման պատճառը Ձեր  քաղաքական նախասիրություննե՞րն էին:

– Այո՛, որովհետև եթե ես մի գործի նվիրվեմ, պետք է ամբողջապես նվիրվեմ:  Ես այնտեղ  ամբողջովին չէի նվիրվել և զգացի, որ այն խնդիրները, որոնք առկա են, դրանց պատճառով կտուժի այն գործը, որի իրական նվիրումն ինձ է պատկանում:

– Քանի՞ աշխատող ունեիք:

– Դե՛, կային բավականին աշխատողներ: Ավելի շատ ես իրենց սովորեցնում էի, դասընթացներ էի կազմակերպում: Ես գեղեցիկի արվեստի ջատագովն եմ, իսկ դա ինչ-որ տեղ նաև արվեստ է: Բոլոր աշխատողների համար հատուկ ինտերնետից նյութեր էի հանում, նրանց դիտել էի տալիս, սովորեցնում էի: Ստեղծագործող մարդը կարող է ստեղծագործել ամենուրեք:

– Հարկերը պարտաճանաչ կերպով վճարո՞ւմ էիք:

– Սկզբնական շրջանում մենք գործել ենք բարեգործական հիմունքներով: Մի որոշակի ժամանակ մենք որևէ գումար չէինք վերցնում:

– Ակցիայո՞վ սկսվեց գեղեցկության սրահի գործունեությունը:

– Դե՛… ավելի շատ հաճախորդներ հավաքելու համար և վարսավիրների հմտություններն ավելացնելու համար: Դա ինձ համար ավելի շատ նախասիրություն էր, քան բիզնես: Իմ նպատակները կրկին քաղաքական էին, և գիտեի, որ դա կարճ ժամանակով է լինելու:

– Բայց, ի վերջո, հարկեր վճարո՞ւմ  էիք:

– Երբ որ  բարեգործական փուլն անցավ, այո:

– Իսկ հարկայինը երբևէ Ձեզ ստուգե՞լ է:

– Այն ժամանակ, երբ բարեգործական հիմունքներով էինք աշխատում, նրանք եկել էին, և ես բացատրեցի, որ գումար չենք վերցնում հաճախորդներից: Իսկ ինչի՞ համար պետք է տուգանեին, եթե ամեն ինչն օրինական էր:

– Իսկ անվճար լինելը հերթե՞ր էր կուտակում:

– Նախ, երբ գեղեցկության սրահը բացելու եղա, այդ ժամանակ մուտքը դրսից չէր, և, քանի որ ներսից էր, չգիտեին, որ պետք է գան, շրջանցեն: Հետո մուտքը դրսից բացեցինք: Դիմեցի քաղաքապետարան, լիքը խնդիրներ առաջացան, բայց համառ պայքարում ամեն ինչ օրինական ձևով՝ դրսի հատվածից դուռը բացվեց:

– Ստացվում է, երբ արդեն դրսի մուտքը բացվեց, աշխատելու ցանկություն էլ չկա՞ր:

– Ոչ թե ցանկություն, այլ, օրինակ, ժամանակ: Երկար ժամանակ է պետք, որ հաճախորդը հարմարվի քեզ, հետո վստահի:

– Իսկ հնարավո՞ր է, որ այդ բիզնեսի օրինակով քաղաքականությունից էլ հիասթափվեք:

– Ես արդեն հստակ մեկնաբանեցի, և անունն էլ պետք է հուշեր, որ իմ միակ նպատակը քաղաքականությունն է եղել, և դա է այն տեղը, որն ինձ համար ընդամենը նախասիրություն չէ:

Դավիթ Վանեսյան