Արևմտյան Հայաստան Պետության Վտարանդի Կառավարության «Հայեցակարգ»-ը

2015թ. հունվարի 29-ին «Հայոց ցեղասպանության 100-ամյա տարելիցի համահայկական հռչակագիրը», հայոց ցեղասպանության ոգեկոչման 100-րդ տարվա հիմնական արարողակարգային միջոցառումները, առաջադեմ  հանրության կողմից  հայոց ցեղասպանությունը  իրականացնորղներին դատապարտելը և ցեղասպանությունների կանխարգելման միջազգայնացման գործընթացները նոր հնարավորություններ ստեղծեցին հայոց պահաջատիրությունը և հայրենատիրությունը  կյանքի կոչելու համար:

Առաջադեմ հանրությունը համոզվեց և արձանագրեց՝ Թուրքիայի Հանրապետությունում շարունակվում է հայերի և հայկական մշակույթի ցեղասպանությունը, խոչընդոտվում է  դավանափոխ  հայության սերունդներին  հիշել և վերադառնալ  իրենց   արմատներին: Երեք տասնամյակ Թուրքիայի Հանրապետության կողմից փակ սահմանների  և շրջափակման  մեջ գտնվող   Հայաստանի և Արցախի Հանրապետություններին, ինչպես նաև Ջավախքին պարտադրված է  հայաթափում, իսկ սփյուռքին՝ ձուլում, ինչը ոչ թե հետևանք է,  այլ  հայոց ցեղասպանության շարունակություն:

Այս մասին քաղաքակիրթ աշխարհը լռում է  կամ  խոսում է մեծ դժվարությամբ:

Սույն իրողության շրջանակներում էր, որ ՀՀ նախագահ Ս.Սարգսյանը հայտարարեց՝ «Հայաստանի Հանրապետությունը, իր անկախացումից ի վեր, երբեք Թուրքիայից կամ որևէ այլ երկրից տարածքային պահանջներ չի ունեցել: Մեր կառավարության արտաքին քաղաքական օրակարգում նման խնդիր չի եղել և չկա այսօր: Սա հստակ է»: Ըստ էության,   քաղաքական հանրությունը թե դրսում և թե ներսում  դեռևս  պատրաստ չէ  ընդունելու հայ ժողովրդի՝ Հայաստանի Միացյալ Պետություն  ունենալու   անժամանցելի իրավունքը :

ԱՀՊ Վտարանդի Կառավարությունը,  որպես հայրենատիրության  իրավունքի կրող և ներկայացնող,   

ա) փաստում  է՝

-Հայոց ինքնության պահպանության,  պահանջատիրության և հայրենատիրության    գրավականը  Հայաստանի  Հանրապետությունն է,

-ՀՀ անկախության տարիները ցույց տվեցին, որ կուսակցականների  և քաղաքական գործիչների  մեծ մասն իրենց  շահը վեր են դասում  պետական շահերից: Կոռուպցիան, բյուրոկրատիզմը, սոցիալական անարդարությունը, աշխատանքի բացակայությունը, սոցիալ- տնտեսական կացությունը հանրության համար ստեղծել  են անկանխատեսելի  իրավիճակ: Արգելափակված  են երկրի  իրավա-քաղաքական ու տնտեսական ոլորտների արդյունավետ  և ազգանպաստ զարգացումները, ինչն  էլ  հանդիսանում է արտագաղթի  մեծ խթան,

-ՀՀ-ում մտավորականությունն արհամարհված  է և  մի կողմ  քշված, քաղաքացին զրկված է պետականակերտ մշակույթից, գաղափարախոսությունից: Քաղաքական վերնախավի առողջ հատվածը պարտավոր է կասեցնել հիվանդ վերնախավի օրինախախտ և ապազգային գործունեությունը: Ժամանակն է արարողին ցույց տալ իր տեղը,  ավերողին՝ իր տեղը,

-ՀՀ-ում   հանրային և քաղաքական կամքը չի բավարարում հայրենատիրության և սեփական պետություն ունենալու գաղափարը նույնացնելու և այն ընկալելի դարձնելու   քաղաքական բարձր դասին՝ գործարար հանրությանը  և   հայ մարդուն ընդհանրապես:

Երկրում ստեղծված իրավիճակը և  բարոյա-հոգեբանական   աննախադեպ անկումը  հղի են  անկանխատեսելի և անցանկալի հետևանքներով :

բ)  մերժում է՝

-ներհայկական դաշտի յուրաքանչյուր քաղաքական անհանդուրժողականություն և պետա- կանակերտ խնդիրներին  ծայրահեղ միջոցներով լուծումներ տալու  մոտեցումները,

-ՀՀ-ում գործող իրավական, սոցիալական եւ դասակարգային առանձնաշնորհների համակարգը,

-ՀՀ-ում օրենքից դուրս գործող քաղաքացիական և հանրային իրավահարաբերությունների  պարտադրված համակարգը,

գ) պնդում է՝

-ՀՀ-ում որպես  սահմանադրական բարեփոխումների   հիմք ընդունել «ԱՄՆ 28-րդ Նախագահ Վ.Վիլսոնի անբեկանելի, անժամանցելի Իրավարար Վճիռը» և  Իրավարար Վճռով ամրագրված աշխարհասփյուռ հայրենազուրկ հայ մարդու հայրենիք ունենալու իրավունքը,

-համակարգային բարեփոխումների  և տնտեսական համաներման միջոցով ՀՀ-ում ստեղծված իրավիճակի հաղթահարումը կենսական անհրաժեշտություն է: Հապաղելու իրավունք չունենք, հապաղելու գինը արտագաղթն է, տնտեսության քայքայումը և պետականության    կորուստը,

-ՀՀ-ում կենսական անհրաժեշտություն է  ֆինանսատնտեսկան  գործունեության  դուրս բերումը  իրական ստվերից և կոռումպացված վերահսկողությունից: Պետք է գործի «Յուրաքանչյուրիս շահը համընդհանուր շահի մեջ է» կարգախոսը,

-ՀՀ-ում իրականացնել տնտեսական համաներում՝ իրավական ակտով հաստատված  չափորոշիչներով և այն կիրարկելի դարձնել 1992թ. հունվարի 1-ից մինչև 2015թ.  մայիսի 1-ը ընկած ժամանակաhատվածի համար:

դ) գտնում  է՝

-ՀՀ-ում ստեղծված  իրավիճակը   հնարավոր է հաղթահարել բացառապես սահմանադրական և համակարգային  բարեփոխումներով` թափանցիկ և օրենքով վերահսկելի փոխարկելի (ռոտացիոն) կառավարման համակարգի միջոցով: Աշխարհասփյուռ  հայը պետք է համոզված լինի, որ իր հայրենիքում հայը բարձր արժեք ունի: «Բարձրացրու, որ բարձրանաս» կարգախոսը մեր իրականության մեջ պետք է վերածվի մտածելակերպի,

-ՀՀ-ում որպես սահմանադրական նորմ  ճանաչել և հաստատագրել հայրենազուրկ հայ  մարդու պահանջատրիության և հայրենատիրության իրավունքը՝ անկախ նրա բնակության վայրից, կացությունից, քաղաքացիությունից և կրոնական պատկանելիությունից,

-ՀՀ-ում և սփյուռքում կուտակված հիմնախնդիրները հետևանք են   Միացյալ Հայաստան Պետության բացակայության:  ԱՀՊ Վտարանդի Կառավարությունը, ՀՀ իշխանությունները  և աշխարհասփյուռ հայ ժողովրդի ազգակերտ հատվածը պարտավոր են համագործակցել հանուն Միացյալ Հայաստան Պետության,

-ՀՀ-ում սահմանադրական  և համակարգային  բարեփոխումների  միջոցով ապահովել իրավական պայմաններ՝ Հայաստանի Միացյալ Պետություն կազմավորելու համար:

Համոզված ենք՝ պահանջատրիությունը և հայրենատիրությունը   հայի կենսակերպն է, և հզոր հայրենիք ունենալը՝ յուրաքանչյուր հայի  նպատակը:

Վերը նշված  խնդիրներին  լուծումներ  տալու համար  անհրաժեշտ  է նկատի  ունենալ, որ

-աշխարհասփյուռ  հայության համար առաջացել է  քաղաքական և իրավական նոր կացություն, ինչը սկզբունքորեն տարբերվում է 1945-1953 թթ.(Территориальные претензии СССР к Турции) կացությունից ,

-քաղաքական և իրավական նոր իրավիճակ  ձևավորողներից մեկն  էլ  2011թ.-ին հռչակված Արևմտյան Հայաստանի Վտարանդի Կառավարությունն է, որը 2014թ. սեպտեմբերի 1-ին դե ֆակտո և դե յուրե  ընդունեց «ԱՄՆ 28-րդ նախագահ Վուդրո Վիլսոնի Իրավարար վճռի իրավահաջորդության մասի զիջման և ընդունման մասին» որոշումը,

-2014թ. սեպտեմբերի 1-ի որոշումը իրավունք  է տալիս  ԱՀՊ  Վտարանդի Կառավարությանը՝ որպես աշխարհասփյուռ  հայության  զգալի մասի և Արևմտյան Հայաստանի քաղաքացիների բարձրագույն պետական մարմնի՝` միջազգային հանրությանը ներկայանալ  հայրենատիրության իրավունքի պահանջատեր այն մասով, որ մասով Հայաստանի Հանրապետությունը և Արցախի  Հանրապետությունը   հանդես չեն գալիս,

-ԱՀՊ Վտարանդի Կառավարությունը իր կատարած և շարունակական  իրավական քայլերով զրկում է Թուրքիայի Հանրապետությանը՝ Estoppel իրավական սկզբունքը «A legal principle that bars a party from denying   or alleging a certain fact owing to that party’s previous conduct, allegation, or denial»՝ ԱՄՆ 28-րդ Նախագահ  Վ.Վիլսոնի անբեկանելի, անժամանցելի Իրավարար Վճռի  նկատմամբ կիրառելու  հնարավորությունից,

-2015 թ. ապրիլի 25-ից  հետո աշխարհասփյուռ հայ ժողովուրդը  մտել  է  պահանջատիրության և  հայրենատիրության  ուղենիշ հանդիսացող նոր քաղաքական և իրավական  գործընթացների մեջ, ուստի Հայաստանի Հանրապետության  և ԱՀՊ Վտարանդի Կառավարության համագործակցությունը  դառնում  է  ժամանակի հրամայականը:

ԱՀՊ  Վտարանդի Կառավարությունը  հայտարարում  է ՝

ա) ՀՀ-ում ստեղծված իրավիճակը  հաղթահարելու նպատակով ԱՀՊ Սահմանադիր Գերագույն Իրավարար Ատյանը հանդես կգա սահմանադրական բարեփոխումների ու տնտեսական համաներման վերաբերյալ նախագծերով և այն կփոխանցի ՀՀ պատկան մարմիններին՝ միասնաբար լուծումներ գտնելու ակնկալիքով,

բ) ԱՄՆ-ում  պետական գրանցում  ստացած   Սահմանադիր Գերագույն Իրավարար Ատյանը և Արևմտյան Հայաստանի Գիտությունների Ազգային Ակադեմիան պատրաստ են համագործակցել Հայաստանի Հանրապետության պատկան մարմինների հետ՝ իրականացնելու տնտեսական, քաղաքական և համակարգային  բարեփոխումներ՝ ի շահ   աշխարհասփյուռ հայ ժողովրդի և ապագա Հայաստանի Միացյալ Պետության,

գ) պատրաստ  ենք համագործակցել բոլոր այն ուժերի հետ, որոնց համար գերակա է պահանջատիրությունը, հայրենատիրությունը,  ՀՀ անկախությունը, մարդու իրավունքը (Human Rights),

դ) ընդունում  ենք Միջազգային քրեական դատարանի նախկին գլխավոր դատախազ Օկամպոյի առաջարկը. «ցեղասպանության հանցագործության  դեմ պայքարի  գործընթացում ստանձնել առաջնորդի դերակատարումը»:

Ժամանակն է կյանքի կոչել հայ մարդու իրավունքը և համակարգային  բարեփոխումների կիրարկումով կառուցել Հայաստանի Միացյալ Պետությունը: