Ինձ չեն կարող լարել, իսկ եթե պետք լինի՝ ես կլարեմ. Վլադիմիր Գասպարյան

ՀԵՏԵՎԵՔ ՄԵԶ Telegram-ՈՒՄ
ՀՀ ոստիկանապետ Վլադիմիր Գասպարյանը պատասխանել է Lragir .am-ի հարցերին
Պարոն Գասպարյան, Ներսես Նազարյանը երկար տարիներ Երևանի ոստիկանապետն էր, ըստ տարածված տեղեկությունների՝ բավական ամուր “թիկունք” ուներ, ու չնայած նախորդ ոստիկանապետի հետ էլ լարված հարաբերությունների մեջ էր, բայց շարունակում էր պաշտոնավարել: Ինչպե՞ս Ձեզ հաջողվեց երեկ պաշտոնանկ անել նրան:
Չեմ կարծում, որ դրանք լուրջ խոսակցություններ են: Ես աշխատում եմ, ինձ համար նշանակություն ունի լավ աշխատող, վատ աշխատող: Ինձ համար նշանակություն ունի մի տեղ երկար ու կարճ աշխատող: Ինձ համար նշանակություն ունի օպերատիվ իրավիճակ, ես շնչով եմ զգում օպերատիվ իրավիճակը և բնականաբար կայացնում եմ որոշումները: Հաջողվեց, թե չհաջողվեց, էդպիսի բան չեմ տեսնում:
Լուրեր կան նաև, որ Ձեր և Ներսես Նազարյանի հարաբերությունները երկար ժամանակ է` լարված էին, ի՞նչն էր պատճառը:
Իմ հարաբերություննե՞րը: Շատ տարօրինակ հարց եմ համարում: Ինձ հետ ոչ ոք որպես կանոն չի լարում իր հարաբերությունները, հատկապես իմ ենթակաները: Ես ժամացույց չեմ, որ ինձ լարեն և սպասեն` երբ եմ զանգը տալու: Ես մարդ եմ, ինձ չեն կարող լարել, իսկ եթե պետք լինի՝ ես կլարեմ:
Ըստ որոշ տեղեկությունների` Ներսես Նազարյանը նշանակվելու է ձեր տեղակալ, ճի՞շտ է:
Ես էդպիսի տեղեկություններ չունեմ, ղեկավարում եմ էս հիմնարկը և էդպիսի տեղեկություններ չունեմ: Ես հլը չգիտեմ` երբ ինչ պետք է անեմ, իրականության հետ ոչինչ չունեցող տեղեկություններ են:
Իսկ ինչպե՞ս եք վերաբերվում նրան, որ Ներսես Նազարյանը բիզնեսի հետ փոխկապակցված պաշտոնյա էր, նորմա՞լ էր դա: Տեղեկություններ կան նաև, որ ֆինանսական ինչ որ բուրգի մասնակից է եղել:
Ես իրավաբան եմ և հենվում եմ փաստաթղթերի վրա: Գեներալի վրա գրանցված բիզնես չկա, նա բիզնեսմեն չի: Ուրիշ բան է, որ իր ընտանիքի անդամներն են, դա իրենց գործն է, չէ՞ որ Սահմանադրությամբ մարդկանց այդ իրավունքը տրված է:
Արդյոք նրա պաշտոնանկությունը կապվա՞ծ է ապրիլի 9-ի դեպքերի հետ, երբ ոստիկանությունը ուժ կիրառեց մարդկանց նկատմամբ:
Ես չեմ կարծում, որ այսօր մենք պետք է քննարկենք ապրիլի 9-ի խնդիրը: Մենք դեռ հնարավորություն և ժամանակ ունենալու ենք քննարկելու և դեռ ժամանակ ու հնարավորություններ ունենալու ենք գնահատականներ տալու: Իսկ կապել կոնկրետ ինչ-որ մի երևույթի հետ, ես չգիտեմ, բիզնեսի, ապրիլի 9-ի կամ չորեքշաբթի օրվա կամ լուսնային օրերի հետ, անհամեստորեն ասեմ, իմ պայմաններում դա ավելորդ է: Որոշումներ կայացնելուց ես ոչ թե ղեկավարվում եմ այս կամ այն երևույթով, աչքերի գույնով, հագած կոստյումով, այլ ընդհանրապես ես նայում եմ մարդու ներաշխարհը, մասնագիտական ունակությունները, ժամանակը, թե ինչքան ժամանակ է զբաղեցնում էդ պաշտոնը, և բազում չափանիշներ: Այ, երբ այս բոլորի համակցությունը կա, բնականաբար կայացնում եմ որոշում: Ինձ չի հետաքրքրում` ո՞վ, որտեղի՞ց և ի՞նչ, ինձ հետաքրքրում է աշխատանքը, արդյունքները, ինձ հետաքրքրում է հասարակության կարծիքը, քաղաքացու կարծիքը:
Ձեր ասածից կարելի՞ է ենթադրել, որ այդքան էլ գոհ չէիք Ներսես Նազարյանի աշխատանքից:
Եթե դուք սկզբունքորեն ուզում եք հասնել դրան… (ծիծաղում է):
Ձեր խոսքերից եմ այդպես եզրակացնում:
Գոհ չեմ ինչ առումով, որ երկար տարիներ մի տեղ աշխատելով` ինչ-որ բաներ կան, որ աննկատելի են դառնում: Եվ բնական երևույթ է դա: Ես ռազմական ոստիկանությունում երկար տարիներ աշխատելուց ինքս հոգնել էի իմ աշխատանքից և ես ինքս էի ասում, որ ժամանակն է ինձ էստեղից տանել: Իմ ներկայությունն արդեն խանգարում էր, որովհետև ես ունեմ ստանդարտներ, մոտեցումներ, արդեն իմ մեջ կարծրացրել էր, ստեղծագործական այդ ներքին նախաձեռնությունը չկար, լճանում էր: Էդ առումով միանշնական ճիշտ որոշում է, որովհետև դա ամենախանգարիչ երևույթն էր:
Այնուամենայնիվ, առաջիկայում ինչ-որ պաշտոնի նշանակելո՞ւ եք նրան:
Դեռ չգիտեմ, դա կախված է այն կադրային փոփոխություններից, որը ես ակնկալում եմ, որ մենք իմ գործըկերներով համատեղ կնստենք, կմշակենք: Քայլեր կան, որ պետք է անել՝ ավելի արդյունավետ դարձնելու աշխատանքը:
Այսինքն` էլի պաշտոնանկություննե՞ր են սպասվում համակարգում:
Որոշակի կրճատումներ կանենք կենտրոնական ապարատում, և կենտրոնի աշխատասենյակում նստածները կգնան տեղերում աշխատելու: Մեր կառուցվածքը կբերենք տրամաբանական որակի, կադրերը ճիշտ և ըստ նշանակության կօգտագործենք, իսկ դա բարեփոխումների մեջ է, մենք շուտով և կառուցվածքային, և այլ փոփոխություններ ենք անելու: Այ, այդ տեսանկյունից չի բացառվում, որ վերանայենք այս կամ այն պաշտոնի նշանակումը: Ոչինչ չի բացառվում: Ես իմ բնավորությամբ կատեգորիկ անձնավորություն չեմ, ես գիտեմ մի բան, որ ցանկացած մարդ ցանկացած վայրկյանի, հիմա վկայում եմ իմ Տիրոջը, կարող է Տիրոջ կամքով փոխվի, շտկվի: Իսկ ես ներողների տեսակն եմ:




Լրահոս