Նամակ Սերժին

Ծնունդտ շնորհավոր, Սերժ:  Հիշում   ես   1993  թե  1994թ.-ին, երբ   շրջապատդ ուզում  էր Դվին   հյուրանոցում  ծնունդդ  ճոխ նշեր,  գումար չէին կարողանում  հայթայթել:  Այսօրվա  շրջապատդ միլիարդատերեր   են` ժողովրդի հաշվին: Ասա    դրանց,  թող արտասահմանյան  բոլոր  երկրներից թալանը   ետ   բերեն   Հայաստան: Այլապես  շուտով  ոչ  մի   տեղից    կոպեկ ետ   չեն   տալու   նրանց: Սերժ, հույսդ   դրել    ես   աշխարհի    մոլորյալների վրա,  որոնք   ասում   են`  ճգնաժամը   հաղթահարել   ենք: Ճգնաժամը    դեռ   չի   սկսվել, անցածը   ընդամենը    զգուշացում   էր: Այն   շուտով    կսկսի    ու դու   Հայաստանը   կտանես    սննկացման, որից    հետո  …   

Արդեն   20 տարի   է  անցել, բայց   դու    փոխանակ  փոխվեիր,   հասկանայիր Աստվածային   ճշմարտությունը, ապավինվեիր  քո   Տեր   Աստծուն  ծառայում   ես    ուրիշներին   և   ասում`  ես  գիտեմ,  որ    նրանք  վատն  են, չար  են, անբարոյական   են,  բայց   եթե  նրանց   չծառայեմ,  իշխանության  չեմ   ունենա: Գիտես  մենակ   դու   ես  կարողանում   ուրիշներին   լսել, կամ  լսածդ վաճառել  այլ  երկրների: Այդպես  էլ  չկարողացար   դուրս  գալ  օգտագործվողի   կարգավիճակից: Քեզ   պահել   են   հիմիկվա   համար: Հիմա բոլորը`    թե   դրսից,   թե   ներսից,    քոռ    դանակներով    հասնելու   են   վրադ: Բա   հիմի   ում    ես   ապավինելու: Իշխանություն    տվողը   ժողովուրդը չէ,  ոչ   էլ   քո     պատկերացրած     ուժերը,ալյ   մեր  սուրբ   Աստվածը:Եթե   մինչև    հիմա   չես  հասկացել,ետ    նայիր,  տես    ընտրությունների   արդյունքները    և   իրականությունը: Տերը   տաիս   է, Տերը    վերցնում: Տերը   բարձրացնում  է,  Տերը  իջեցնում: ԵՎ  այսպես  Սերժ, ամեն  ինչ  ավարտվեց:  Վաղվանից   կտեսնես   արագ   գահավիժումդ: Զգույշ   եղիր  Մուբարաքին  փառք  չտաս:

“Այսպես   է   ասում  Տեր  Աաստվածը. ո՛վ  հովիվներ, մի՞թե  հովիվներն   իրենք    իրենց  են   արածացնում.  չէ՞  որ   հովիվները    հոտերն  են  արածացնում: Ահա   կաթը   խմում   էք, բուրդը   հագնում,  պարարտներին  մորթում: Բայց   իմ    հոտերը   չէք  արածացնում. տկարացածին   չէք   զորացրել, հիվանդացածին   չէք  բժշկել,  չարչարվածին   չէք   փայփայել,  վիրավորվածին   չէք փաթաթել,  մոլորվածին  ետ  չէք  դարձրել, կորածին չէք   փնտրել, դիմացկունին  տանջել  էք: Իմ   հոտերը   ցրվել  են,  քանի   որ  հովիվներ   չունեին, և  անապատի   գազաններին   կեր   են   դարձել:Ցրվել են    ու   մոլորվել   իմ  հոտերը   բոլոր  լեռներով   մեկ,  բոլոր   բարձր   բլուրներով   մեկ. երկրի    երեսով   մեկ   ցրվել   են   իմ   հոտերը: ԵՎ    ոչ  ոք չի    փնտրել,  ոչ    էլ  մեկը   ետ  է  դարձրել նրանց:

ՈՒստի,  հովիվնե՛ր,  լսեցե՛ք  Տիրոջ  պատգամները.  “կենդանի  եմ   ես,-ասում  է Ամենակալ   Տեր  Աստվածը,-այն   բանի    համար,  որ    իմ   հոտերը ավարի   մատնվեցին,  իմ    հոտերը    անապատի   գազանների   կեր   դարձան, որովհետև   հովիվներ   չկային,  հովիվները   իմ   հոտերը   չփնտրեցին, հովիվները   իրենք    իրենց   բտեցին-պարարտացրին    և   իմ   հոտերը   չարածացրին,-դրա   համար    էլ   լսեցե՛ք,  հովիվնե՛ր,  Տիրոջ   պատգամները: Այսպես   է  ասում  Տեր  Աստված.  “Ահավասիկ   ես   այդ    հովիվներին    դեմ եմ  ու   հոտերս    վերցնելու   եմ   դրանց   ձեռքից, արգելելու  եմ   դրանց, որ   արածացնեն  հոտերս, և   այլևս   դրանք   չեն   արածացնելու: Փրկելու    եմ   հոտերս   դրանց   ձեռքից.  այլևս   նրանք    կերակուր   չեն   լինելու   դրանց   համար”:”