ԳԵՂԵՑԿՈՒԹՅՈՒՆԸ ՎԱԽԵՑՆՈՒՄ Է

Ֆոտոմոդել, նախկինում նաեւ մանեքենուհի ԱՆՆԱ ԲԱԲԱՅԱՆԸ մասնագիտությամբ արատաբան-դեֆեկտոլոգ է, սակայն եւ ոչ մի օր չի աշխատել այդ բնագավառում: 2000 թվականից մինչ օրս Աննան ֆոտոմոդել է աշխատում: Այս պահին նա զբաղվում է ու նաեւ սովորեցնում արեւելյան ոճի դիմահարդարում:

-Դեռ ինստիտուտից ինձ առաջարկեցին մասնակցել “Միսս ուսանողուհի” մրցույթին, սակայն մինչեւ վերջ չմասնակցեցի: Բայց դրանից հետո առաջարկներ շատ եղան թե՛ նորաձեւության շաբաթներից, թե՛ տարբեր նախագծերից: 

-2000-2003 թվականին որպես մանեքենուհի եմ աշխատել, իսկ 2000 թվականից մինչ այսօր` ֆոտոմոդել: Հիմա ես որպես մանեքենուհի չեմ աշխատում, հագուստի ցուցադրություններին չեմ մասնակցում, միայն ֆոտոնկարահանումներին եմ հանդես գալիս: 

-Իմ կարծիքով՝ զարգացած չէ: Եթե խոսքը մանեքենուհիներին է վերաբերվում, այդ ոլորտը չի կարող զարգանալ առանց դիզայներների: Բան չունեմ ասելու, դիզայներներ հիմա կան ու ավելի շատ են, քան այն տարիներին, երբ ես էի սկսում աշխատել, բայց նաեւ այնքան շատ չեն, որ Հայաստանը շատ զարգանա: Մենք ունենք մեր երկրին համապատասխան մոդելային ու դիզայներական շուկա:

-Դե ես՝ որպես ֆոտոմոդել, աշխատում եմ նաեւ Իսպանիայում, բայց ավելի լուրջ աշխատանքի համար պետք է պայմանագիր կնքել, իսկ շատ հաճախ պահանջվող կետերը չափազանց խիստ են լինում: Օրինակ՝ այս վերջին պայմանագիրը, որն ինձ առաջարկեցին, 5 տարով էր, եւ այնտեղ կետեր կային, որոնց ես չէի կարող համաձայնել` սկսած սննդակարգից, վերջացրած անձնական կյանքով: Եվ ի՞նչն էր հետաքրքիր, որ 2 տարի դու պետք է սովորեիր այդ ամենը, ու կապ չունի, թե դու ինչքան աշխատանքային փորձ ունես: Երկու տարուց հետո էլ պետք է սկսեիր աշխատել ու համաձայն լինեիր տարբեր առաջարկների: Իհարկե, լավ էին վճարում, բայց պայմանները շատ խիստ էին:

-Ես քույրիկ ունեմ այնտեղ ու 2007թ. սկսած՝ տարվա կեսը հենց այնտեղ եմ ապրում: Երեւի թե մոտակա ժամանակներս տեղափոխվեմ:

-Չեմ կարող հստակ ասել, որովհետեւ ծնողներս այստեղ են ապրում: Չեմ կողմնորոշվում՝ որտեղ ապրեմ, շատ դժվար է ինձ համար: Բայց եթե վերջնական որոշելիս լինեմ, Իսպանիան կընտրեմ: 

-Ես 2005 թվականից եմ դիմահարդար աշխատում: Առաջին մարդը, ում մոտ սովորել եմ, եղել է պարսկուհի, հետո Իրանում եւ Դուբայում վերապատրաստման եմ գնացել հենց արաբական ոճի դիմահարդարման համար: Իսկ ահա եվրոպական ոճի դիմահարդարումը սովորել եմ Իսպանիայում:

–Հայ աղջիկների ու կանանց մեջ շա՞տ են այնպիսիք, որոնք ուզում են արեւելյան ոճով դիմահարդարվել:

-Հիմա շատ են, ու շատ են նաեւ այնպիսի դիմահարդարում ցանկացողները, որ ես սովորել եմ որպես բեմական, երեկոյան, ավանգարդ ոճի, բայց հաճախորդներ ունեմ, ովքեր առօրյայում են նման դիմահարդարում ուզում: Ավելին ասեմ` նույնիսկ ուսանողներ կան, որ նման կերպ դիմահարդարվում են ու նոր գնում դասի:

-Կարողանում են, որովհետեւ ինտերնետում կան շատ վիդեոներ, վիճակագրությունն էլ ցույց է տալիս, որ Հայաստանից աղջիկները շատ են հետեւում ու կարողանում են ինքնուրույն սովորել: Ես համեմատություն եմ անում իսպանացիների հետ, որոնք ընդհանրապես դիմահարդարվել չեն կարողանում: Առհասարակ Եվրոպայում այդպես է: Իսկ այստեղ ցանկացած աղջիկ մինիմալ դիմահարդարում կարողանում է անել:

-Առաջարկներ եղել են սերիալներից, բայց ես չեմ համաձայնել, դրանք շատ երկարատեւ են, չեմ կարող այդքան այստեղ մնալ, իսկ ուրիշ առաջարկներ էլ չունեմ:

-Գիտեք, ես միշտ հերքել եմ այդ խոսքը, բայց հիմա հասկանում եմ, որ դրա մեջ կա ճշմարտություն: Գեղեցիկ լինելն անձնական կյանքում ինչ-որ տեղ խանգարում է, ավելի ճիշտ՝ վախեցնում է: Ցանկացած տեղ էլ կա նման բան, բայց մեզ մոտ դա ավելի ընդգծված է: