«Մտավորականն այն ուժն է, որն ինքնին կարող է ընդդիմություն հանդիսանալ, բայց դա չի նշանակում հեղափոխական կոչեր անել»:
Մտավորականներն, իհարկե, կարող են «ընդդիմություն հանդիսանալ», բայց եթե մի քանի բացառությունները չհաշվենք, նրանք իսկական քաղաքացի լինելու համար ավելի շատ նախընտրում են պատվոգրերն ու մեդալները, քան ճշմարտության երեսին ուղիղ նայելը: Ավելին, մտավորականության այն մասը, որն այդ շրջանակում արդեն գրեթե չկա, լավագույն դեպքում ընդդիմություն է խաղում իր բնակարանի խոհանոցում: Դժվար է ասել` նրա ընտանիքի անդամները գնահատո՞ւմ են նման ընդդիմադիրի արդարամտությունը: Ամեն դեպքում, հրապարակներում ժողովրդի հետ լինելուց մեր մտավորականները խուսափում են` կարծելով, թե «հեղափոխական կոչերը» կվնասեն իրենց: