Մարտի 19-ին կայացած Սերժ Սարգսյան- Վլադիմիր Պուտին հեռախոսազրույցից հետո, որի ընթացքում, ըստ պաշտոնական տեղեկատվության, Ս. Սարգսյանը հայտարարել էր, թե Ղրիմի հանրաքվեն «հանդիսանում է ազատ կամարտահայտման միջոցով ժողովուրդների ինքնորոշման իրավունքի իրացման հերթական օրինակ», Ուկրաինայի Ռադայում հնչեցին կոչեր Հայաստանի հետ դիվանագիտական հարաբերությունները խզելու և մեր երկրում Ուկրաինայի դեսպանին հետ կանչելու մասին:
Զուգահեռաբար ` եվրոպական տարբեր երկրների դիվանագիտական խողովակներով բացասական ազդակներ փոխանցվեցին ինչպես Հայաստանի ` օտար լիգայում խաղալու, այնպես էլ Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման հեռանկարի հետ կապված: Փոխարենը, սակայն, Ռուսաստանին անվերապահ նվիրվածության այս վերջին հրապարակային դրսևորումից հետո Սերժ Սարգսյանը առավել վստահ տոնով հայտարարեց, թե Հայաստանի անվտանգության մակարդակը երբեք այսքան բարձր չի եղել:
Երեկ, սակայն, Հայաստանում Գերմանիայի դեսպան Ռայներ Մորելը «Ազատության»-ն ասել է, թե Հայաստանի իշխանություններն իրեն տեղեկացրել են, որ Պուտին-Սարգսյան հեռախոսազրույցի ժամանակ Սերժ Սարգսյանը միայն ճանաչել է ժողովուրդների ինքնորոշման իրավունքը, և ոչ թե Ղրիմի բռնակցումը Ռուսաստանին:
Դեսպանը, չողջունելով հանդերձ Ղրիմի մասով ինքնորոշման իրավունքի հետ կապված Ս. Սարգսյանի հայտարարությունը, այդուհանդերձ, նշել է, որ դա ընկալելի կարելի է համարել` հաշվի առնելով Ղարաբաղի հարցը:
Սակայն այդպիսով ` Գերմանիայի դեսպանը, փաստորեն, բացահայտել է ՀՀ իշխանությունների վարած երկակի խաղը: Իհարկե, այս դեպքում նման դիվանագիտական «մանևրները» միայն ողջունելի են, քանի որ Հայաստանի շահերից է բխում չեզոքության պահպանումը ` բնականաբար ոչ ի հաշիվ Ռուսաստանի հետ հարաբերությունների վատթարացման: Այստեղ, սակայն, խնդիրն այն է, որ դա արվել է բավականին ՙկացնային ձևով՚, ինչի արդյունքում, պաշտոնական Երևանի վրա առաջիկայում կուժեղանա ռուսական կողմի ճնշումը` առավել հստակ դիրքորոշում հայտնելու պահանջով:
Եվ որքան էլ Սերժ Սարգսյանը հայտարարի, թե «մենք ունենք մի որակ, մի հատկանիշ` մենք չենք փորձում որևէ մեկին խաբել կամ մոլորեցնել, մենք ասում ենք` սա է մեր շահը», ակնհայտ է, որ ստեղծված իրավիճակում թե՛ Արևմուտքին, և թե՛ Ռուսաստանին հնարավորինս դիվանագիտորեն մոլորեցնելուց բացի Սերժ Սարգսյանն այլ ճանապարհ չունի: Այլ բան է, որ ինչպես նա ինքն է նշել, նման գործիչները քաղաքականության մեջ շատ կարճ կյանք են ունենում:
.gif)
