Ֆլորիդայի համալսարանի գիտնականների խումբը հետաքրքիր եզրակացության է եկել սրտի առողջության համար ձիթապտղի յուղի օգտակարության մասին: Նրանց աշխատանքը ցույց է տվել, որ այս մթերքի նույնիսկ փոքր քանակությունը՝ օրական մեկ ճաշի գդալից պակաս, կարող է զգալիորեն բարելավել արյան մեջ խոլեստերինի մակարդակը և նվազեցնել սրտանոթային հիվանդությունների վտանգը: Այս արդյունքները ներկայացված են Ամերիկյան սրտի ասոցիացիայի (AHA) ամսագրում:
Հետազոտությանը մասնակցել են 18-ից 79 տարեկան 40 չափահաս մասնակիցներ, որոնց մոտ եղել է սրտանոթային հիվանդությունների զարգացման ռիսկ, հայտնում է Planet Today-ը:
Գիտնականները մշակել են հատուկ ծրագիր, որի ընթացքում կամավորները չորս շաբաթվա ընթացքում պետք է հավատարիմ մնան բուսական մթերքներով հարուստ երկու դիետաներից մեկին՝ միջերկրածովյան կամ վեգանական: Միևնույն ժամանակ մասնակիցներին հանձնարարվել է պահել ձիթապտղի յուղի սպառման հաշվառում:
Փորձը ներառում էր երկու դիետա՝ տարբեր քանակությամբ ձիթապտղի յուղով: Մի ռեժիմը պահանջում էր օրական չորս ճաշի գդալ հում ձիթապտղի յուղ, մինչդեռ մյուս ռեժիմը սահմանափակվում էր օրական մեկ թեյի գդալից պակաս օգտագործումով:
Տվյալների վերլուծությունը ցույց է տվել, որ ինչպես միջերկրածովյան, այնպես էլ վեգան դիետաները, որոնք հարուստ են ձիթապտղի յուղով, նպաստել են մասնակիցների քաշի արդյունավետ կորստին: Բացի այդ, երկու տեսակի դիետաներն էլ հանգեցրել են ընդհանուր խոլեստերինի, բարձր խտության լիպոպրոտեինի խոլեստերինի (այսպես կոչված «վատ» HDL խոլեստերինի), գլյուկոզայի և C-ռեակտիվ սպիտակուցի համադրելի կրճատմանը, որը մարմնում բորբոքման նշան է:
Այնուամենայնիվ, ամենահետաքրքիր բացահայտումն այն էր, որ ձիթապտղի յուղի սահմանափակ սպառման խումբը ցույց տվեց LDL-ի (ցածր խտության լիպոպրոտեինների) մակարդակի ավելի արագ և ավելի մեծ նվազում: Բացի այդ, մասնակիցները, որոնք օրական օգտագործում էին ընդամենը մեկ թեյի գդալ ձիթապտղի յուղ, նկատել են արյան շաքարի և ընդհանուր խոլեստերինի ավելի մեծ նվազում:
Գիտնականներն իրենց արդյունքները բացատրում են նրանով, որ ձիթապտղի յուղը հարուստ է բուսական ծագման չզտված ամբողջական ճարպերով։ Այս ճարպերը, նույնիսկ փոքր քանակությամբ, ունեն սրտապաշտպան ազդեցություն, այսինքն՝ օգնում են նվազեցնել սիրտ-անոթային հիվանդությունների զարգացման ռիսկը։