The Times-ի լրագրող Ջեյմս Գիրբրանտը հոդված է հրապարակել Հայաստանի ազգային հավաքականի նախկին ֆուտբոլիստ, Միլանի «Ինտերի» կիսապաշտպան Հենրիխ Մխիթարյանի մասին։
Լրագրողը խոսել է հայ ֆուտբոլիստի տաղանդի, նվիրվածության, ինչպես նաև ժամանակի հաղթահարման մասին։
«Վետերանը գրանցում է իր կարիերայի լավագույն ցուցանիշներն Ա Սերիայի առաջատարի կազմում։ Ո՞րն է նրա մոտիվացիան․ վայելել այն մրցաշրջանները, որոնք իր հայրը, ով մահացել է ուղեղի ուռուցքից 33 տարեկանում, երբեք չի ունեցել։
Հենրիխ Մխիթարյանը դեռ Դորտմունդի «Բորուսիայում» խաղալու տարիներին նկատեց, որ նրա ազգանվան առաջին հատվածի սխալ արտասանությունը տարածում է ստանում։ Յուրգեն Կլոպը նրան անվանում էր «Միկի», և մականունը սկսեց ամրապնդվել։
Ցանկանալով ուղղել սխալը՝ Մխիթարյանը ազնիվ հայտարարություն տարածեց: «Ես եկել եմ օտար երկիր և հարգում եմ նրա օրենքներն ու ավանդույթները, — ասաց նա: — Իմ հերթին, ես ցանկանում եմ, որ նրանք հարգեն իմ սերը իմ հայրենիքի և արմատների նկատմամբ»: Սակայն ժամանակի ընթացքում նա հասկացավ, որ պարտվող պայքար է մղում: Ի վերջո, նա սիրով ընդունեց մականունը՝ նույնիսկ օգտագործելով այն իր Instagram-ի անվան մեջ՝ micki_taryan:
Մի քանի տարի անց, երբ նա տեղափոխվեց «Մանչեսթեր Յունայթեդ», Ժոզե Մոուրինյուն նոր փոփոխություն մտցրեց՝ նրան «Միկի Մաուս» անվանելով։ «Մոուրինյուն նրան խելագարության էր հասցնում, ասում էր՝ «Տեսեք, թե ինչպես է Միկի Մաուսը պրեսինգ անում», — հիշում էր Մարկոս Ռոխոն։
Հենրիխ Մխիթարյանի մասին մտածելիս միշտ հիշում եմ այս պատմությունը, որը շատ բան է բացահայտում: Անգլիական ֆուտբոլի փայլուն աշխարհում կյանքը լի է անհեթեթություններով և անարգանքով: Փոքր երկրից լինելը մեծ լիգաներում ոչ միայն հնարավորություն է կրելու ազգային դրոշը, այլև բարդ գործընթաց՝ լի ինքնության կորստի մարտահրավերներով, որտեղ պետք է ընտրես, թե որ պայքարն է կարևոր: Եվ ամենակարևորը՝ խոսքը վերաբերում է այս նրբագեղ խաղացողին, որը ծնվել է Երևանում՝ ԽՍՀՄ օրոք, և ում լավագույն կողմերը մենք այդպես էլ լիովին չտեսանք ու չհասկացանք նրա՝ Անգլիայում անցկացրած տարիներին:
.gif)
