Ապրիլի 24-ը հայության պահանջատիրության ու վրեժի օրն է

Ապրիլի 24-ին Հայ Արիական Միաբանության եւ Հայ Ազգայնականների Համախմբման անդամները հայ արիների առաջնորդ Արմեն Ավետիսյանի գլխավորությամբ այցելել են Ծիծեռնակաբերդի հուշահամալիր եւ հարգանքի տուրք մատուցել 1915-1923թթ. Հայոց Մեծ Եղեռնի (Ցեղասպանության) ավելի քան 3,5 մլն. զոհերի հիշատակին:

Երթին խմբերով մասնակցել են նաեւ ՀԱՄ «Արցախյան պատերազմի մասնակիցների» խորհրդի եւ «Ոգու պահապաններ» ուսանողական ու երիտասարդական կազմակերպության անդամները, ովքեր ՀԱՄ ղեկավարների հետ այցելեցին նաեւ Եռաբլուր՝ փառաբանելու հայի անկախության ու ազատության համար նահատակված ազատամարտիկներին: Այդ պահին հայ արի քրմերը Վահագն Աստծո արձանի մոտ հիշատակի ու վրեժի ծիսակարգ են անցկացրել, եւ Հայոց ռազմի ու զորության Աստծուց վրիժառության եւ թշնամուն պատժելու սատարում ու զորություն են հայցել՝ հանուն միլիոնավոր նահատակների եւ մեր հայրենատիրության:

Հայ արիներն ու ազգայնականները ինչպես Ծիծեռնակաբերդում, այնպես էլ Եռաբլուրում վերստին երդվել են՝ պայքարել ու ձգտել Հայ Դատի վերջնական հաղթանակին՝ հասնելով Հայոց Հայրենիքի վերատիրմանը-վերամիավորմանը Հայկական լեռնաշխարհում, ապահովելով հայության Հողահավաքն ու Ազգահավաքը Հայի Արարչատուր Բնօրրանում…

Արդա՛ր վրեժն է պատասխանը անմեղ զոհերի արյան: Հայոց Ցեղասպանության միջազգայնորեն ճանաչումն ու դատապարտումը պարտադիր պիտի ներառի մեր հողային պահանջատիրությունը եւ բոլոր տեսակի վնասների փոխհատուցումը: Նախ՝ կլուծվի հայի հողային պահանջատիրության հարցը, հետո նոր միայն բոլոր վնասների փոխհատուցման խնդիրը կդրվի:

Հայոց Եղեռնի-Ցեղասպանության չդատապարտումը եւ թուրքերի անպատիժ մնալը հանգեցրին նոր ցեղասպանությունների՝ աշխարհի տարբեր անկյուններում, այդ թվում՝ կազմակերպվեց հրեական Հոլոքոսթը:

Մի ամբողջ բնածին ազգատեսակ փորձեց բնաջնջել թուրքը եւ այս անհերքելի փաստը շարունակում են ժխտել: Հայկական լեռնաշխարհում չեն կարող հավերժ գոյատեւել արհեստածին եւ արնախում Թուրքիան ու Ադրբեջանը: Սրանց կործանումը երկնի ու երկրի համատեղ պատժով կկայանա շուտով: Հայերի Աստվածազարմ Հողում չի՛ կարող մոգոնվել նաեւ մտացածին Քուրդիստան կամ մեկ այլ անվամբ պետություն: Այդօրինակ արհեստական կազմավորումների ստեղծումը դարձյալ դաժան կործանմանն է դատապարտված, ինչին՝ իրենց դեպքում դեռ ականատես կլինեն թուրքերն ու ադրբեջանցիները: Եվ նրանց հետ միասին նաեւ միջազգային հորջորջվող հանրությունը, որ այն միջազգային հանրությունն է, ում նախնիները բաց աչքերով լուռ հետեւում էր ցեղասպանդին՝ հանուն իրենց տնտեսական եւ այլ շահերի:

Տիեզերական Գարունն իր ազդակները մեր մոլորակին է հղել, եւ հայ արիները Արեւաշունչ Տիեզերագարնան ջերմությունը գենետիկ-ծինաբանորեն են զգում: Տիեզերական ազդակները՝ նախեւառաջ հենց Սրբազան Արարատյան Աշխարհին են հասնում, ուստի՝ արդար վրեժն անկասե՛լի է, ինչը պատասխանն է լինելու անմեղ զոհերի հեղված արյան: Եվ բոլո՛րն են պատասխան տալու. Եւ՛ ծրագրողները, կազմակերպիչներն ու ցեղասպանները, եւ՛ իրենց շահը փնտրողներն ու լուռ հետեւողները, եւ՛ այսօր էլ այդ իրողությունը մերժողներն ու լռողները…

Միջազգային կառույցների եւ անգամ թուրք-ադրբեջանական խառնամբոխի ներողությունները չեն կարող փակել Հայոց Ցեղասպանության հակամարդկային էջը, քանզի հայերս քաջածանոթ ենք թյուրքական խառնածին տարրի ոհմակային տրամաբանությանը եւ արյամբ հագենալու ծարավին: Միայն Հայկական լեռնաշխարհում Հայոց պետության վերականգնումը եւ հայահավաքը մեր հավերժական հայրենիքում՝ կազդարարեն Արդարության եւ Բնակարգի հաղթանակը:

Իսկ արդար վրեժն ընդունվում է նաեւ այսօրվա «քաղաքակիրթ» աշխարհի կողմից, ուստի կարիք չկա, որ մեր իշխանավորներն ու որոշ ընդդիմադիրներ ավելի «քաղաքակիրթ» երեւան: Երբ ԱՄՆ-ի իշխանությունները հակաահաբեկչական գործողությունների դիմեցին, հատկապես նշեցին, որ դրանք վրիժառուական քայլեր են, ու յուրաքանչյուր ահաբեկչական գործողություն այսուհետ կպատժվի վրեժխնդրությամբ:

Այս ձեւով է վարվում նաեւ Իսրայելի կառավարությունը, որ պաղեստինյան ցանկացած ռմբահարում ներկայացնում է որպես վրիժառուական քայլ: Հարց է ծագում, իսկ ինչու՞ են մեր ժողովրդավար իշխանավորները այս հարցում հետ մնում այդքան ձգտելի ու պաշտելի Արեւմուտքից կամ՝ խիստ օրինակելի Իսրայելից…

Հայոց Արյունն ու Տարածքները շահարկման առարկա չեն: Թույլ չե՛նք տա՝ ինչպես օտարին, այնպես էլ յուրայինին, որն այդպիսով դառնում է դավաճան: Սա պետք է լինի մեր պատասխանը թուրք խուժանին ու երախտամոռ մարդկությանը՝ վրե՛ժ եւ հայրենատիրությու՛ն:

Հիշեցում՝ հային ու օտարին.-

– Հայերի Ցեղասպանության ծրագրման եւ հետեւողական իրականացման համար պատասխանատու են սիոնիստ-մասոնական հրեական կառույցները եւ նրանց ծպտյալ երիտթուրքական ազգակից կամակատարները, ինչպեսեւ՝ սուլթանական ու աթաթուրքական թուրքերը:

– Կազմակերպման ու իրականացման համար՝ թուրքերը (ինչպես սուլթանական, այնպես էլ երիտթուրքական ժամանակների) եւ ադրբեջանցիները, որ Ցեղասպանությունը շարունակեցին Արեւելյան Հայաստանում (որը հատվածաբար շարունակվեց մինչեւ խորհրդային կարգերի փլուզումը):

– Մասնակցության (որոշներն էլ՝ աջակցության) համար՝ թյուրքական տարբեր խմբավորումները (թուրք, թուրքմեն, ադրբեջանցի եւ այլն), ինչպեսեւ՝ քրդերը (որոնց ժառանգները այսօր հաստատվել են Արեւմտյան Հայաստանի տարածքում ու դարձյալ միջազգային կոչված հանրության հետ Քրդստան ստեղծելու ծրագրեր են մշակում):

– Հայոց Մեծ Եղեռնը, որպես ռազմա-քաղաքական եւ ֆինանսա-տնտեսական շահ՝ 1-ին Աշխարհամարտի ընթացքում, գործածել են՝ Մեծ Բրիտանիան, Գերմանիան, Իտալիան, Ֆրանսիան, Միացյալ Նահանգներն ու Ռուսաստանը, բայց ամենամեծ պատասխանատուն՝ Օսմանյան Թուրքիայի տիրապետության տակ գտնվող Պաղեստինի տարածքում Իսրայել պետությունը ստեղծելու նպատակով հայաջինջ ծարագիրը կազմած սիոնիստական կազմակերպությունն է:

Բոլո՛րն են պատասխան տալու, գալի՛ս են այդ ժամանակները: Իսկ Թուրքիան եւ Ադրբեջանը, որպես չարորակ ուռուցքներ, իսպառ կվերանան, թուրք-ադրբեջանական քոչվորներն էլ իրենց տուն-տափաստաններում պիտի հայտնվեն: Կան բարոյական, հոգեբանական եւ ազատագրական հաղթանակներ, որոնք բոլորն ել ճաշակել է հայությունն իր պատմության ընթացքում: Այս դեպքում՝ հայ արիներն ու ազգայնականները մերժու՛մ են բարոյական ու հոգեբանական հաղթանակները, հասնելու են հայրենիքի ազատագրության եւ հայի ազատության հաղթանակներին:

Մենք չենք կարող հրեաների նման Հոլոքոսթի փախհատուցումն ստանալ ու լռել: Մեր եւ հրեաների ողբերգությունների տարբերությունն այն է, որ հրեաներին կոտորել են եվրոպական երկրներում եւ նրանք հայրենիք չեն կորցրել, դեռ մի բան էլ հաստատվել են այլերի հայրենիքներում՝ ստանալով միլիոնավոր զոհերի փոխհատուցումները (այսքանից հեոո՝ դեռ իրենց Ցեղասպանությունը եզակի են համարում ու անտեսում Հայոց Ցեղասպանությունը, մինչդեռ Հիտլերը նրանց կոտորելու հրամանը տալով՝ հատուկ շեշտել է, որ ոչ ոք չի հիշում հայերի Ցեղասպանությունը…):

Իսկ Հայոց Ցեղասպանությունը կատարվել է հայերի հայրենիքում, ինչի հետեւանքով բնաջնջվել է հայության զգալի մասը եւ մասնատվել է միասնական հայրենիքը՝ բաժան-բաժան արվել ժամանակի հարեւանների միջեւ՝ Արեւմտյան Հայաստանը մնացել է այսօրվա Թուրքիայի կազմում, Ջավախքը հարակից տարածքներով՝ Վրաստանի, իսկ Նախիջեւանը, Դաշտային Արցախն ու այլ տարածքներ՝ Ադրբեջանի:

Հայ Արիական Միաբանություն

Հայ Ազգայնականների Համախմբում

24.04.2014թ. – Ծիծեռնակաբերդ-Եռաբլուր