Իշխանությունները կարծես թե որոշել են հետեւել Գեբելսի հայտնի խորհրդին. եթե ուզում ես սուտը ճշմարտության տեղ անցկացնել, հնարավորինս մեծ սուտ հորինի՛ր եւ օրը մի քանի անգամ դա կրկնի՛ր:
Նրանք պարբերաբար մեծ ստեր են հորինում եւ հասարակությանն ամեն գնով փորձում մատուցել ճշմարտության տեղ: Օրինակ` երեկ էկոնոմիկայի նախարար Տիգրան Դավթյանը հայտարարեց, որ Հայաստանը դատապարտված է լինել արտահանող արդյունաբերական երկիր: Բացի այդ, հայտարարեց, թե Հայաստանում կոռուպցիան նահանջ է արձանագրել: Այս վերջին միտքը նա ներկայացրեց շատ նուրբ կերպով, թե կոռուպցիայի նահանջը «մի փոքր» է: Մինչդեռ Հայաստանում անզեն աչքով էլ նկատելի է՝ կոռուպցիան ոչ միայն «մի փոքր» չի նահանջել, այլեւ գնալով սուր դրսեւորումներ է ստանում: Դրանում համոզվելու համար ամենեւին էլ հարկավոր չէ մասնագետ լինել, այլ կոռուպցիայի իրական մակարդակը կարող է զգալ ցանկացած քաղաքացի՝ բնակվելով ՀՀ-ում:
Ինչեւէ, Հայ ազգային կոնգրեսի անդամ, տնտեսագետ Վահագն Խաչատրյանը Տիգրան Դավթյանին խորհուրդ տվեց մինչեւ կոռուպցիայի նվազման մասին հայտարարություններ անելը ծանոթանալ Heritage Foundation հիմնադրամի վերջին զեկույցին, որտեղ Հայաստանը նահանջել է 3 տեղով ու հիմա զբաղեցնում է 39-րդ տեղը: Իսկ նահանջի պատճառներից մեկը, ըստ նրա, կոռուպցիան է: «Ոչ մի միջազգային կառույց Հայաստանում կոռուպցիայի նահանջ չի արձանագրել, ընդհակառակը, միջազգային կազմակերպություններն իրենց գնահատականներում Հայաստանի համար որպես հիմնական խնդիր տեսնում են կոռուպցիան, որը տարիներ շարունակ ոչ թե նվազման, այլ աճման միտումներ ունի»,-ասաց Վահագն Խաչատրյանը՝ հավելելով, որ Տ.Դավթյանի կողմից փաստերի հրապարակման դեպքում միայն ինքն այդ մասին կխոսի: Ինչ վերաբերում է հայտարարություններին, թե Հայաստանը դատապարտված է լինել արտահանող երկիր, Վահագն Խաչատրյանը նշեց, որ սա Տիգրան Սարգսյանի կառավարության հերթական դեկրետներից է: «Եւ այդ ամենը չի կարող իրականություն դառնալ մի քանի պատճառներով. Հայաստանն արտահանող երկիր դառնալու համար այսօր օբյեկտիվորեն չունի ո՛չ տնտեսական, ո՛չ ինտելեկտուալ, ո՛չ ֆինանսական բազա: Միջազգային շուկայում տեղ գրավելը հեշտ չէ, որ հայաստանցի արտադրողներին հրավիրեն, թե եկե՛ք, տե՛ղ գրավեք: Տեղը պետք է գրավել «պատերազմելով», պայքարելով, ինչի համար պետք է ունենալ միջազգային ստանդարտներին համապատասխան որակյալ արտադրանք: Բայց մենք չունենք դա ու չենք էլ կարող ունենալ, քանի որ այս տնտեսական համակարգը, որն իրական գոյություն չունի, երբեւէ չի կարող այնպիսի պայմաններ ստեղծել, որ Հայաստանը դառնա արտահանող երկիր: Նաեւ Հայաստանի այսօրվա քաղաքական համակարգը չի կարող նման բան թույլ տալ, որովհետեւ դա նշանակում է` ներկրմամբ զբաղվող օլիգարխները պետք է գոյություն չունենան: Մինչդեռ այդ օլիգարխներն այսօրվա քաղաքական համակարգի հիմքն են»,-ասաց պարոն Խաչատրյանը: Վերջինս նաեւ հիշեցրեց ժամանակին վարչապետ Տիգրան Սարգսյանի հայտարարությունները: «Մի քանի տարի առաջ նա ասաց, թե Գյումրին դառնալու է տեխնոպարկ, հետո Դիլիջանն էր դառնալու ֆինանսական կենտրոն, հետո դառնալու ենք առողջապահական կենտրոն, հիմա էլ որոշել են դառնալ երկիր, որը կարտահանի ճշգրիտ սարքավորումներ, դեղագործական արտադրանք: Դրանք որեւէ առնչություն չունեն իրականության հետ»,-ասաց նա:
ՀՅԴ խմբակցության պատգամավոր Արծվիկ Մինասյանն էլ հեգնեց, թե Հայաստանն արտահանում է, բայց մարդկային ուղեղ եւ մարդկային աշխատուժ: «Ներկայումս ամենալավը շարունակվում է աշխատուժի արտահանման քաղաքականությունը: Ամեն գնով նպաստում են մարդկանց՝ Հայաստանից դուրս գալուն: Իսկ դա ոչ թե վատ, այլ խայտառակ ցուցանիշ է: Հայաստանը մարդկային կապիտալի զարգացման տեսանկյունից կապիտալ ռեսուրսներ է կորցնում, որոնք վերականգնելը շատ դժվար Է»,-հեգնեց Մինասյանը: Իսկ եթե ավելի լուրջ, ապա նրա կարծիքով` այսօր կա արտահանման տեմպերի աճ, բայց դա բոլորովին կապ չունի երկրի տնտեսության իրական վիճակի հետ: «Արտահանման տեմպերի որոշակի աճը պայմանավորված է հիմնականում հանքարդյունաբերության ոլորտում գների միջազգային բարձրացումից եւ հանքերի շահագործումից: Ուրիշ ձեռքբերում մենք չունենք»,-նշեց Մինասյանը: ՀՅԴ-ական պատգամավորն անդրադարձավ նաեւ կոռուպցիայի նվազման մասին հայտարարություններին. «Չեմ կարծում, որ առկա տնտեսության վիճակն ու եկամուտների անհամաչափ բաշխումը կարող են այն աստիճան ազդել կոռուպցիայի նվազմանը, որ դա ակնհայտ դառնա: Համենայնդեպս, դատելով վարվող քաղաքականությունից` վստահաբար պետք է պնդեմ՝ կոռուպցիան կա ու շարունակում է մնալ Հայաստանի կարեւոր մարտահրավերներից մեկը»:
Իսկ թե ինչու է Տիգրան Դավթյանը նման հայտարարություններ անում, Վահագն Խաչատրյանը պայմանավորեց միջազգային հանրությունից ֆինանսական որոշ հոսքերի սպասումներով: Ըստ նրա, սակայն, այդ ծրագրերը կիրականացվեն ու գումարները կտրվեն միայն ԱԺ ընտրություններից հետո, եթե միջազգային հանրությունը տեսնի, որ Հայաստանը կարող է նորմալ ընտրություններ անցկացնել, մի բան, ինչը խիստ կասկածելի է:
.gif)
