Երեկ խորհրդարանում քննարկվում էր 2013թ. բյուջեի կատարողականը: ԲՀԿ խմբակցության քարտուղար Նաիրա Զոհրաբյանը ՀՀ ֆինանսների նախարարի տեղակալ-գլխավոր գանձապետ Ատոմ Ջանջուղազյանին կոչ արեց բացահայտել 500 մլն դոլար ռուսական վարկի ծախսման մանրամասները:
ԲՀԿ խմբակցության քարտուղարը խնդրեց հստակ ցուցանիշներ նշել եւ ասել, թե այդ գումարները ինչի համար են ծախսվել: Պատգամավորի խոսքով` այդ վարկի հետ կապված «մութ պատմություններ» կան: Սակայն, չնայած Զոհրաբյանի պահանջին` որեւէ կոնկրետ ցուցանիշ չտրամադրվեց: ԱԺ ՀԱԿ խմբակցության անդամ Նիկոլ Փաշինյանն էլ դիմեց ԿԲ նախագահ Արթուր Ջավադյանին` նշելով, որ 2013 թվականն աննախադեպ տարի էր արտաքին պարտքի հետ կապված՝ հիշատակելով նաեւ ռուսական վարկի անհայտ «ճակատագիրը»:
Ա. Ջավադյանը հայտարարեց, որ 2009թ.-ին ռուսական 500 մլն դոլար վարկը վերցնելուց հետո ընդունվել է քաղաքական որոշում՝ այն մարել 10 տարում. «500 մլն-ով ավելացավ վարկերի սպասարկումը, մեծ տատանումը կապված է սպառման հետ»։ Փաշինյանը, խոսելով արտաքին պարտքի մասին, նշեց. «Հասկացանք, որ կայացվել է քաղաքական որոշում, եւ արտաքին պարտքի սպասարկման բարդությունները գցվել են 2020թ.-ի վրա… Իշխանությունն առաջնորդվում է «ինձանից հետո թեկուզ ջրհեղեղ» սկզբունքով։ «Ժողովուրդ»-ն այս առիթով մի քանի հարցեր է ուղղել ՀՀ ֆինանսների նախարարի առաջին տեղակալ Պավել Սաֆարյանին եւ ՀՀ ֆինանսների նախարարի տեղակալ-գլխավոր գանձապետ Ատոմ Ջանջուղազյանին:
ՊԱՎԵԼ ՍԱՖԱՐՅԱՆ
-Պարոն Սաֆարյան, ըստ Ձեզ՝ 2013 թվականի բյուջեի արդյունավետությունը ինչպիսի՞ն է։
-Գիտեք ինչ, արդյունավետությունը գնահատվում է համեմատության մեջ, օրինակ՝ թե ԱԺ-ում ինչ օրենք է ընդունվել, ինչ ծախսերի ուղղություններ, ինչ առաջնահերթություններ են եղել: Արդյունավետությունն ավելի շատ երեւում է ոչ թե բյուջեի կատարողականը ներկայացնելու ժամանակ, այլ, երբ նախագիծ է կազմվում ու նայում են` արդյոք գերակայությունները ճիշտ են որոշված, թե ոչ:
-Պատգամավորները դժգոհություն հայտնեցին 500 մլն դոլար ռուսական վարկի անարդյունավետ տնօրինման վերաբերյալ: Ինչպե՞ս կբացատրեք այդ ամենը:
-Վարկի հետ կապված հետեւյալն էր. Վերահսկիչ պալատն ու պատգամավորներն ասում էին, թե ինչի պետք է կառավարությունն իրավունք ունենար այդ գումարները վերցնել եւ քննարկեր կառավարությունում, այլ ոչ թե ԱԺ-ում… բայց կառավարությունը նման լիազորություն ունի եւ դա օրենքով է սահմանված: Կառավարությունն իրավունք ունի լրացուցիչ մուտքեր ունենալ, լրացուցիչ վարկեր բերելու այդ ծախսերը կատարել:
-Ն. Փաշինյանը նշեց, որ կայացվել է քաղաքական որոշում ու արտաքին պարտքի սպասարկման բարդությունները «գցվել» են 2020թ.-ի վրա: Պատգամավորը հավելեց, որ իշխանությունն առաջնորդվում է «ինձանից հետո թեկուզ ջրհեղեղ» սկզբունքով: Ինչո՞ւ է նման որոշում կայացվել:
-Եթե այդ տրամաբանությանը հետեւենք, ուղղակի պետք է որոշվի, որ մեր երկիրը չպետք է վարկ վերցնի, որովհետեւ ցանկացած վարկ, որ վերցնում ենք մենք, ինչ-որ ժամանակ այդ վարկերը պետք է հետ վերադարձնենք: Հիմա, որ ասում են, թե ռուսական վարկը պետք է մարեիք 2016թվականին, ինչի համար եք հետաձգել 2020թ., ես այդ հարցադրումը չեմ հասկանում: Երկրի, ժողովրդի համար ավելի լավ չէ՞, որ պարտքն ավելի հետաձգվի:
Եթե մենք պարտքի մարելու ժամանակը մոտեցնենք, դրանից երկրի վիճակն ավելի կվատանա: Ուղղակի օպոզիցիոն պատգամավորները դա ոչ թե ֆինանսական-տնտեսական տեսակետից են ասել, այլ, ուղղակի, իրենք չեն ընդունում, որ կառավարությունը նորմալ կառավարություն է, քանի որ այդ կառավարությանն իրենք չեն ընտրել:
-ՀՀ վարչապետը գործարարների հետ հանդիպման ժամանակ հայտարարել է, որ իրենք այսուհետ պետք է աշխատեն ոչ ստվերային դաշտում: ՀՀ-ում հնարավո՞ր է նման կերպ աշխատել: Օրինակ՝ ԱԺ պատգամավոր Հակոբ Հակոբյանը մեզ հետ զրույցում նշեց, որ ինչ-որ չափով ստվերը կարող է նպաստել ՀՀ տնտեսության աճին, անգամ օրինակ բերեց ԱՄՆ-ն:
-Ես ստվեր գնահատող չեմ, չեմ կարող ասել 20-30 տոկոս կա, թե չկա, ես կարող եմ միայն ասել, որ ստվեր կա ու մեզ համար շատ կարեւոր է, որ այդ ստվերը նվազեցնենք: Ես, ճիշտն ասած, այդպիսի երկիր չգիտեմ, որ ինքը քաղաքականության մեջ նման խնդիր դրած լինի, որ անպայման ստվեր պետք է լինի: Աշխարհում որեւէ կառավարություն, որեւէ վարչապետ չի կարող ասել, որ հաջորդ տարի այսքան ստվեր ենք ապահովելու:
ԱՏՈՄ ՋԱՆՋՈՒՂԱԶՅԱՆ
-Պարոն Ջանջուղազյան, պատգամավորները նշեցին, որ ռուսական վարկի մարումը 2020թ. տեղափոխելը պայմանավորված է իշխանությունների հետեւյալ տրամաբանությամբ՝ «իրենցից հետո թեկուզ ջրհեղեղ»: Իսկապե՞ս այդ սկզբունքով եք աշխատում:
-Մենք անգամ ունենք 20 տարի ժամկետով ներքին շուկայում տեղաբաշխված պարտատոմսեր, ու երբ դա տեղաբաշխել ենք, այդ ժամանակ չենք մտածել, որ 2032թ.-ին մենք էլ լինելու ենք մարողները… դա սովորական երեւույթ է: 1993 թվականին, երբ արտաքին աղբյուրներից առաջին վարկերը տրամադրվեցին, դրանք 35 տարվա մարման ժամկետ ունեին, բայց ոչ մեկը չէր մտածում, թե 93.թ.-ին իշխանությունները նախատեսում էին, որ 35-40 տարի հետո պետք է հենց իրենք կատարեն այդ մարումները:
-Վարկային միջոցների տնօրինումը եւս բազմաթիվ հարցեր առաջացրեց…
-Չկա որեւէ մի դրամի ծախս, որի մասին տեղեկատվությունը հրապարակված չլինի, այսինքն՝ բոլոր տարիներին կատարված ծախսերը հաշվետվությունների մեջ կան:
ՍՈՆԱ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ
.gif)
