Հունական աստվածները մոտ էին մարդկանց, խառնվում էին նրանց գործերին, չէին տարբերվում նրանցից՝ չհաշված, որ գործում էին հրաշքներ, և մեկ էլ որ անմահ էին: Այսպիսով, աստվածները նման էին մարդկանց, ունեին իրենց թերությունները՝ սիրային արկածախնդրություններ, ամուսնական դավաճանություն, երդմնադրժություն… Նրանք բացարձակապես սրբակենցաղ չեն եղել: Աստվածներն այնպիսի արարքներ էին անում, որ մենք` քսանմեկերորդ արատավոր դարի վաստակաշատ մեղավորներս, նրանց փոխարեն …