Քանի որ մոտ ապագայում մեր երկրում սպասվում են սահմանադրական փոփոխություններ, ուստի Հանրային խորհրդի մշակույթի ենթահանձնաժողովում երեկ քվեարկության արդյունքում միաձայն որոշվեց բարձրացնել ՀՀ զինանշանը, հիմնը, դրոշը փոփոխելու հարցը: Ինչպես ասում են` «սաղ խաղը խաղացել էինք, մնացել էր սարի սմբուլը»: Այսինքն` մեր երկրում ամեն ինչ այնքան իդեալական է, որ միակ պրոբլեմը մնացել է երկրի խորհրդանիշների հրատապ փոփոխությունը:
Հիշեցնենք, որ այս նուրբ խնդիրն անկախ Հայաստանի պատմության մեջ առնվազն երեք անգամ փորձ է արվել լուծել, բայց չի ստացվել: Առաջին անգամ այն տեղի ունեցավ 1990թ. օգոստոսին, երբ անկախության հռչակագրի ընդունումից հետո ստեղծվեց հանձնաժողով, որը պետք է երեք ամսում օրհներգի մրցույթ անցկացներ: Սակայն մինչեւ 1991թ. մրցույթ չանցկացվեց եւ Գերագույն խորհուրդը ընդունեց ժամանակավոր որոշում. «Մեր հայրենիքն» ընդունել որպես հիմք` ՀՀ պետական նոր օրհներգի համար»: Օրհներգի փոփոխության երկրորդ փորձն արվեց 2006թ, եւ այն նույնպես, ըստ էության, տապալվեց:
Արդյունքում 2006-ի հոկտեմբերի 21-ին մշակույթի նախարարի գլխավորած մրցութային հանձնաժողովը գրեթե միաձայն քվեարկեց հօգուտ Արամ Խաչատրյանի հեղինակած Սովետական Հայաստանի օրհներգի, սակայն միայն երաժշտությանը, բառերի ընտրության հարցն այդպես էլ մնաց առկախ: Իսկ 2006թ. վերջին էլ ՀՀ ԱԺ-ն ընդունեց «ՀՀ օրհներգի մասին» օրենք, ըստ որի` մինչեւ ՀՀ նոր օրհներգի տեքստն ու երաժշտությունն օրենքով սահմանելը, ՀՀ անցումային օրհներգը «Մեր հայրենիքն» է:
Այդպիսով երկարաձգվեց սահմանադրական պահանջի կատարման ժամկետը:
Կարծում ենք, որ իրականում երկրի հզորությունը ոչ թե սիմվոլներով, այլ առաջին հերթին տնտեսական ու ժողովրդագրական վիճակով պետք է երեւա: Թող մեր խորհրդանիշը լինի փափկամազ փիսիկ` արծվի փոխարեն, հիմնն էլ մնա այն, ինչ ունենք այսօր, բայց իրականում ունենանք մեր բոլորի երազած ազատ, անկախ ու հզոր Հայաստանը:
.gif)
