ՀԱՅԱՍՏԱՆՈՒՄ ԱՐԴԱՐՈՒԹՅԱՆ ՊԱԿԱՍ ԿԱ

ՀՀ սփյուռքի նախարար Հրանուշ Հակոբյանը «Ժողովուրդ»-ի հետ զրույցում վստահեցրեց, որ ինքը ոչ միայն ճամփորդում է, այլեւ լուրջ աշխատանք իրականացնում:
-Տիկի՛ն Հակոբյան, ո՞րն է Ձեր երկարակեցության գաղտնիքը քաղաքական դաշտում, միշտ պաշտոններ եք զբաղեցնում:
-Աշխատանքը, նվիրումը, պատասխանատվությունը: Սա պետք է լինի ցանկացած պետական եւ քաղաքական գործչի կարեւորագույն սկզբունքը: Բացի այդ, ես 2008-ից աշխատում եմ գործադիրում, 22 տարի եղել եմ խորհրդարանում. ինձ ժողովուրդն է ընտրել:
-Դուք, լինելով անցյալից եկած չինովնիկ, այս նոր, անընդհատ համացանցին հղումներ կատարող անգլախոս երիտասարդների հետ ինչպե՞ս եք հարմարվում:
-Ես կտրված չեմ երիտասարդներից. այսօր էլ եմ աշխատում երիտասարդության հետ, դասախոսությունն ինձ օգնում է, որ միշտ երիտասարդության զարկերակը զգամ, հասկանամ՝ իրենք ինչ են ուզում: Իսկ այսօրվա բարձր տեխնոլոգիաների մասով ընդհանրապես խնդիր չկա. ես դրանց կրողն եմ, որովհետեւ կիրառական մաթեմատիկ եմ:
-Շատերը ՀՀ սփյուռքի նախարարությունը նույնացնում են ճամփորդական բյուրոյի հետ:
-Չգիտեմ՝ որտեղ ու ով է նման բան ասել, բայց փաստ է, որ սփյուռքի նախարարությունը կայացել է, դա ընդունում է ամբողջ սփյուռքը: Եթե կան 1-2 հոգի, որոնք աշխատանքին ծանոթ չեն, ես խորհուրդ կտամ` գան մեր նախարարություն, եւ ես կներկայացնեմ այն հսկայածավալ աշխատանքը, որն իրականացնում է նախարարությունը: Մենք 3 ռազմավարական խնդիր ենք իրականացնում. առաջինը` նպաստել հայապահպանությանը սփյուռքում, երկրորդը՝ վեր հանել սփյուռքի ներուժը եւ օգտագործել Հայաստանի զարգացման համար, երրորդը` նպաստել, ծրագրեր մշակել հայրենադարձության համար:
Ես մեկ տարվա ընթացքում 11 ամիս աշխատում եմ Հայաստանում, ընդամենը մեկ ամիս եմ լինում դրսում, այսինքն՝ ամսական երեք օր է: Սա շատ վատ է, որովհետեւ սփյուռքը կարիք ունի տեղեկատվության, խոսքի, ոգեւորվելու…
-Դուք նաեւ ՀՀԿ գործադիր մարմնի անդամ եք, անկեղծորե՛ն ասեք՝ գո՞հ եք ՀՀ կառավարության աշխատանքից:
-Գիտեք, ընդհանրապես ասել, որ կատարյալ ենք աշխատում, այդպես չէ: Ասենք, որ թերություններ չունենք, այդպես չէ, եւ քանի դեռ կան անօրինականություններ, կոռուպցիա, աղքատություն, իհարկե, մեր աշխատանքը համարել վերջնական ու լավագույն՝ չի կարելի: Բայց որ աշխատանքում կան տեղաշարժեր, կան փոփոխություններ, դրական տենդենցներ, կարծում եմ` բոլորն են նկատում դա:
-ՀՀԿ ներկայացուցչին պատկանող ռեստորանում մարդիկ օրը ցերեկով գազանաբար ծեծել են 5 բժիշկների, որոնցից մեկը մահամերձ է: Ինչպե՞ս եք վերաբերում այս իրողությանը:
-Ընդհանրապես էդպիսի բռնությունները, դաժանությունները, ծեծերը, իհարկե, պետք է բացառել: Ես ցավում եմ, որ նման դեպքերի ենք ականատես լինում, բայց չեմ կարծում, թե այդ հաստատության տերը նաեւ պատասխանատվություն է կրում երկու կողմերի մեջ բանավեճի կամ վեճ առաջանալու պայմաններում: Ցավոք, սննդի օբյեկտները, ռեստորանները միշտ էլ ռիսկային են, որովհետեւ ալկոհոլ օգտագործելիս մարդիկ երբեմն ավելի անկառավարելի են դառնում, ես շատ-շատ կուզեի, որ արագ ապաքինվեն այդ տուժողները: Իսկ ամենագլխավորը` օրենքը պետք է կիրառվի, մեղավորը պետք է պատասխան տա:
-Չե՞ք զգում, որ մեր երկրում այսօր արդարության պակաս կա:
-Ես գտնում եմ, որ այո՛, արդարության պակաս կա մեր երկրում: Դատական իշխանությունը որ ասենք վերջնականապես կայացել է՝ ո՛չ, բայց դատական իշխանությունը փոփոխությունների մեջ է՝ դեպի լավ առաջընթաց: Դա մի օրվա գործ չէ: Բարեփոխումները իրականացվում են անընդհատ:
-Տիկի՛ն Հակոբյան, ԲՀԿ-ն հրաժարվեց ՀՀԿ-ի հետ իշխանություն կիսել: Հիմա ինչպիսի՞ փոխհարաբերություններ ունեն ՀՀԿ-ն ու ԲՀԿ-ն:
-Ընդհանրապես պառլամենտում ընտրված բոլոր կուսակցություններն իշխանություն են, որովհետեւ ընտրվել են ժողովրդի կողմից: Նրանք օրենսդիր իշխանություն են, սակայն ընդդիմադիր կեցվածքով: Ես կարծում եմ, որ «Բարգավաճ Հայաստան» եւ Հանրապետական կուսակցություն փոխհարաբերությունները բնականոն են, նորմալ հարաբերություններ են հաստատված, որովհետեւ թշնամանք, հակադրություններ, հակասություններ չկան:
-Նախկինում հանրապետականները սվիններով էին ընդունում, օրինակ, ՀԱԿ-ին՝ որպես ընդդիմություն, քանի որ վախ կար, իսկ ԲՀԿ-ի նկատմամբ ավելի սիրալիր են: Ինչո՞ւ:
-Այդ ժամանակ ՀԱԿ-ն արտախորհրդարանական կառույց էր: Հիմա նա եկել է խորհրդարան, գործընկերներ են, պարտավոր ենք բոլորի հետ էլ համագործակցել: Ես ընդունում եմ նախագահի` առաջին օրն արված հայտարարությունը, որ ՀԱԿ-ի մուտքը ողջունում է: Կարծում եմ` կառուցողական ընդդիմությունը միայն կարող է ուժեղացնել պետական իշխանությունը, որովհետեւ եթե կա լուրջ եւ կարգին ընդդիմություն, դա միայն ձգում է, առավել զգոն է դարձնում իշխանությանը: Եւ մենք պետք է օրինակ ծառայենք հասարակության համերաշխության, համախմբման, միասնականության, ինչու չէ` նաեւ հայ ժողովրդի համախմբման: Ես երբեք չէի ուզենա` Ազգային Ժողովը դառնար  հակասությունների գումար, ես կուզենայի` լիներ հակադրությունների եւ միասնության գումար: