Գաղտնիք չէ, որ ԱԺ հասարակայնության և տեղեկատվության միջոցների հետ կապերի վարչության պետ Արսեն Բաբայանն իր նշանակումից ի վեր արհեստական խոչընդոտներ է ստեղծում ԱԺ աշխատանքները լուսաբանող լրագրողների համար։ Հավատարմագրերը «պատշաճ կարգով» կրելու հետ կապված առաջացած աժիոտաժից հետո, հիմա էլ նա ԱԺ հերթական նստաշրջանի աշխատանքները լուսաբանելու հնարավորությունից զրկել է նախկինում հավատարմագրված բազմաթիվ լրատվամիջոցների՝ տարբեր պատճառաբանություններով:
Նրա այս վերաբերմունքն արդեն մեծ աղմուկ ու դժգոհություն է բարձրացրել :
Այս ամենի շուրջ այսօր մի քանի լրագրողներով զրուցեցինք ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության պատգամավոր Արփինե Հովհաննիսյանի հետ՝ նրանից հետաքրքրվելով, թե որքանո՞վ են իրավաչափ Արսեն Բաբայանի այս քմահաճույքներն ու արդյոք սա կարո՞ղ է ԱԺ ղեկավարության ու անձամբ ԱԺ նախագահի իմացությամբ ու հանձնարարականով լինի՝ հնարավորինս ճնշել լրագրողներին և արգելել նրանց ազատ ելումուտը խորհրդարան։
Մինչ հարցի բուն էությանն անցնելը, Արփինե Հովհաննիսյանը նախ ասաց, որ Ազգային ժողովը մշտապես բաց կառույց է եղել, և սա միայն ՀՀ ԱԺ առանձնահատկությունը չէ, դա բնութագրական է աշխարհի բոլոր երկրների բոլոր խորհրդարաններին, քանզի խորհրդարանները մշտապես բաց են եղել, այդ թվում՝ ՀՀ Ազգային ժողովը, որը ի տարբերություն մյուս կառույցների՝ հատկապես գործադիր իշխանության կառույցների, մշտապես աչքի է ընկել իր բաց աշխատանքային ռեժիմով, ինչը պայմանավորված է նաև քաղաքական ողջ ներկապնակի ներկայացվածությամբ։
Ինչ վերաբերում է բուն խնդրին, Ա․ Հովհաննիսյանն ասաց, որը ինքը հարցը կդիտարկեր միաժամանակ երեք հարթություններում․ «Նախ նշեմ, որ որոշակի առումով ծանոթ եմ հրապարակումներին, և այստեղ երեք հարթություն կցանկանայի առանձացնել՝ իրավական, քաղաքական և բարոյական։ Սկսեմ իրավականից․ որպես իրավաբան՝ Կարգի հետ կապված, թե՛ հետադարձ ուժի, թե՛ Կարգում ներառված նոր ցուցանիշների և այլն, ես մի քանի լրատվամիջոցների աշխատանքային կարգով մեկնաբանություն տվել եմ, բայց խուսափել եմ հրապարակային մեկնաբանություններից՝ հաշվի առնելով այն փաստը, որ ո՛չ իմ, ո՛չ էլ, առավելևս, ինչ-որ մի մանր կամ միջին չինովնիկի հայեցողական մեկնաբանությունները չեն կարող դրվել այս կամ այն իրավաստեղծ կամ իրավադադարեցնող նշանակություն ունեցող փաստերի կիրարկման հիմքում կամ Աժ ավանդույթների շարունակականության ապահովման հարցում»,-ասաց ՀՀԿ-ական պատգամավորը:
Բարոյական հարթության առումով էլ ՀՀԿ-ական պատգամավորն ասաց․ «Ես կարծում եմ, որ հանդուրժողականության և համագործակցության մթնոլորտը ամենակարևորն է, որ կարող է լինել լրագրողական համայնքի և լրատվական համապատասխան ծառայությունների միջև, և այստեղ բարոյական հարթությունը պետք է դիտարկել մեդալի, կամ միևնույն հարաբերության երկու կողմերի բարոյական չափանիշների համատեքստում»։
Լրագրողի ճշտող հարցին՝ արդյոք Ազգային ժողովի նախագահը տեղյա՞կ է այս ամենից, նա նշեց. «Ես բացառում եմ, որ Ազգային ժողովի նախագահը որևէ կամայականության կամ որևէ հայեցողական մեկնաբանության հետ կապված որևէ ձևով մասնակցություն ունեցած լինի։ Այդ իսկ պատճառով՝ ես մատնանշեցի երեք հարթություն, և եթե իրավական հարթության վրա ենք կենտրոնանում, ապա ես՝ որպես իրավաբան, խնդիր տեսնում եմ, բայց կարծում եմ, որ այդ խնդրին վերջնական լուծում պիտի տա ոչ թե ինչ-որ չինովնիկ, այլ դատարանը, իսկ, ահա, քաղաքական առումով, բնականաբար, ես որևէ խնդիր չեմ տեսնում»։
.gif)
