Նոր սերունդը ռետրո երաժշտությունից շատ է հեռացել. Սոնե Սիլվեր (ֆոտո)

Երգչուհի Սոնե Սիլվերը (Սոնա Մովսեսյան), ում ներկայացրած գործերը հասցրել են հետաքրքրել միջազգային երաժշտական ապրանքանշանների, այն կարծիքին է, որ հայերս չենք սիրում ակումբային երաժշտություն, եւ դա ազգային ճաշակի խնդիր է: Նա «Ժողովուրդ»-ի հետ զրույցում խոսել է ակումբային երաժշտությամբ միջազգային ասպարեզ դուրս գալու, արտերկրի DJ-ների հետ համագործակցության եւ այլ թեմաների շուրջ:

-Սոնե՛, ակումբային երաժշտության զարգացման միտումը Հայաստանում ինչպե՞ս կգնահատեք:

-Ցավոք, չեմ կարող ասել, որ ակումբային երաժշտությունը Հայաստանում, առհասարակ, զարգացում է ապրում: Սա ընդամենը ազգի երաժշտական ճաշակի խնդիր է: Հայերն ակումբային երաժշտություն չեն սիրում, մեր շատ քիչ տոկոսն է հետաքրքրված դրանով:

-Գուցե պատճառն այն է, որ շոու-բիզնես անել Հայաստանում հնարավոր է միայն հարսանեկան, ծնունդ-կնունքային երգերի միջոցո՞վ, այնինչ միջազգային ոլորտում պատկերը բոլորովին այլ է:

-Այո՛, դա իսկապես այդպես է: Կոնկրետ իմ երգերի ոճը թույլ տվեց ինձ ունենալ նաեւ օտարազգի լսարան, ու թեեւ նրանք շատ մեծ թիվ չեն կազմում, այնուամենայնիվ, ինձ ուրախացնում է նրանց գոյությունը: Իսկ աշխարհին մոտենալու համար պարզապես պետք է ձգտում ունենալ եւ ջանասիրաբար աշխատել այդ ուղղությամբ: Եվ դա կստացվի, քանի որ հայերս ունենք հանճարեղ երաժիշտներ ու կատարողներ, որոնք ունակ են դուրս գալ միջազգային ասպարեզ:

-Գիտենք, որ Ձեր աշխատանքները հետաքրքրել են հայտնի միջազգային Label-ների: Չգիտես ինչու՝ այդ մասին ԶԼՄ-ները շատ չեն խոսում: Կպատմե՞ք Ձեր հաջողություններից:

-Հայկ Սոլարի եւ Արնի Ռոքի հետ մեր աշխատանքները գնահատվեցին շատ հայտնի միջազգային Label-ներում, եւ նրանց միջոցով թողարկվեցին մեր երգերը: Մեր վերջին երգը՝ «Didn՚t I»-ը, թողարկեց աշխարհահռչակ «Sony Label»-ը եւ դարձավ մեր երգի պաշտոնական ներկայացուցիչը: Նաեւ ունեմ երգ իսպանացի DJ-ների հետ, որը կոչվում է «Love in Barcelona»:

-Դասավանդում եք Ռոմանոս Մելիքյանի անվան ուսումնարանի էստրադային վոկալի բաժնում: Առաջնահերթ ի՞նչ որակներ եք փորձում սերմանել Ձեր սաների մեջ: Եվ նրանց շրջանում կա՞ մի ընդհանուր միտում, որ մտահոգիչ է թվում:

-Իմ սաներին վոկալի տեխնիկային ծանոթացնելուց զատ՝ սովորեցնում եմ հոգով զգալ երաժշտությունը: Եվ մի բան եմ սերմանում նրանց մեջ. որ երբեք չգոռոզանան, երգիչը պետք է միշտ խոնարհ լինի իր լսարանի առջեւ: Ցավում եմ միայն, որ նոր սերունդը ռետրո երաժշտությունից շատ է հեռացել…Սաներիս հետ երգում ենք բոլոր ժամանակների սիրված երգերը: Ըստ իս, մեղեդի ասվածը միայն այդ հին երգերի մեջ է…
-Դուք Ձեր ներկայացրած երաժշտական ոճում անդրադարձաք այնպիսի լուրջ թեմայի, ինչպիսին Հայոց ցեղասպանությունն է: Սա յուրահատուկ խոսք է, որը պետք է որ ընկալելի լինի հատկապես միջազգային հանրության համար: Երբեւէ պետական կառույցներից Ձեր արվեստի հանդեպ ուշադրություն նկատե՞լ եք, հովանավորների դիմե՞լ եք:

-Այս ոլորտի ներկայացուցիչները հիմնականում դիմում են նման հարցերով ինչ-որ մարդկանց, իսկ ես հեռու եմ նման բաներից. ամեն ինչ անում եմ ինքս՝ ընկերներիս օգնությամբ: Դեմ եմ նաեւ, երբ, կոպիտ ասած, զոռով այնպես են անում, որ ինչ-որ երգ հիթ դառնա կամ մարդկանց ականջները «հարմարվեն» տվյալ երգին:

-Օրերս լուրեր տարածվեցին այն մասին, որ Դուք նշանադրվել եք, անգամ լուսանկարներ հայտնվեցին համացանցում: Երկրպագուներին հետաքրքիր է՝ Ձեր ընտրյալը Ձեր ոլորտի հետ կապ ունի՞, եւ արդյո՞ք անձնական կյանքում գրանցված փոփոխությունը կարող է որեւէ կերպ ազդել գործնական կյանքի վրա:

-Ասեմ, որ նշանածս իմ ոլորտից շատ հեռու է… (ժպտում է): Իսկ իմ անձնական կյանքում գրանցվող փոփոխությունները երբեւէ չեն անդրադառնա երգարվեստի ոլորտի գործունեությանս վրա: Եվ եթե հաշվի առնենք հայ տղամարդու մենթալիտետին առնչվող որոշ հարցեր, շատ գնահատում եմ նշանածիս վերաբերմունքը եւ երջանիկ եմ, որ մենք նման խնդիր չունենք: Կյանքում ամեն բան կախված է առողջ փոխհարաբերություններից եւ փոխադարձ վստահությունից:

Աննա Բաբաջանյան