Ռեժիսոր, պրոդյուսեր, սցենարիստ Սուրեն Թադեւոսյանն այն համոզման է, որ Հայաստանում դեռ երկար ժամանակ չենք կարող նկարահանել լուրջ ֆիլմեր, քանի որ չունենք համապատասխան դերասանական դպրոց եւ ստեղծագործական խումբ: Նա «Ժողովուրդ»-ի հետ զրույցում անդրադարձել է նաեւ Հայաստանում փառատոնների սակավության խնդրին, խոսել է, ինչպես ինքն է ասում, «Ոսկե ծիրան»-ի մոնոպոլիական կարգավիճակից եւ այլ թեմաներից:
-Սուրե՛ն, այս տարվա հետ ի՞նչ ծրագրեր եք կապում: Արտերկրում անելիքներ ունե՞ք:
-Աշխատում եմ մի քանի նախագծերի վրա, որոնք պետք է իրագործվեն Եվրոպայում եւ ԱՄՆ-ում: Խոսքս լիամետրաժ ֆիլմի եւ հեռուստատեսային նախագծերի մասին է: Դեռեւս այսքանը կարող եմ ասել:
-«Ոսկե ծիրան»-ին այս տարի է՞լ եք մասնակցելու, թեկուզ ոչ մրցութային կարգով:
-«Ոսկե ծիրան»-ը մոնոպոլիական կարգավիճակ ունի մեր երկրում, եւ եթե ուզում ես Հայաստանում ինչ-որ փառատոնի ցուցադրվել, պետք է մասնակցես «Ոսկե ծիրան»-ին: Անգամ չգիտեմ` սա լավ է, թե վատ: Երբ նախորդ տարի իմ ֆիլմը ներկայացրեցի այնտեղ, երեւի համարեցին, որ այն այդքան էլ արժանի չէր մրցութային ծրագրում ներկայացված լինելուն, ուստի ես համաձայնեցի մասնակցել ոչ մրցութային ծրագրին: Դրանից հետո իմ ֆիլմն ընտրվեց աշխարհի բավական հայտնի 14 միջազգային կինոփառատոնների կողմից, արժանացավ մրցանակների, ցուցադրվեց ավելի քան 9 երկրում: Այնպես որ, ես չեմ «նեղվում», որ այստեղ չեմ գնահատվում: Այս ամենից պարզապես հետեւություններ եմ անում:
-Հայաստանը կինոփառատոնների կարիք ունի՞:
-Կոնկրետ «Ոսկե ծիրան»-ն, ամեն դեպքում, լուրջ աշխատանք է կատարում, հայկական կինոն ավելի ճանաչելի է դարձնում լայն շրջանակներում եւ այլն: Վատն այն է, որ մենք հազիվ մի փառատոն ենք կարողանում պահել: Գոնե 5-6 նման փառատոն պետք է ունենայինք: Եթե, օրինակ, ես գիտեմ, թե ինչպես կարելի է անել, որ իմ աշխատանքները դրսում կյանք ունենան, ապա շատերի համար «Ոսկե ծիրան»-ի պես փառատոնները երեւալու եզակի հնարավորություններից են:
-Հետաքրքիր է, որ Դուք նաեւ գրքեր եք հեղինակում: Կարելի՞ է ասել, որ դրանք գրվում են` հետագայում Ձեր ֆիլմերի համար որպես սցենար ծառայելու նպատակով:
-Մասնագիտությամբ կինոռեժիսոր եմ եւ սովորելու տարիներին ուսումնասիրել եմ նաեւ սցենարային աշխատանք: Անգամ գիրք գրելիս ես վիզուալ եմ մտածում: Երկրորդ գիրքս, որի անվանումն է «Նրանք», հետաքրքիր թեմա է արծարծում, եւ կարծում եմ, որ եթե դրա մոտիվներով ֆիլմ նկարահանվի, այն մեծ հաջողություն կունենա: Հույս ունեմ, որ այն կնկարահանվի դրսում, տեսնենք` ինչպես կստացվի:
-Սուրե՛ն, վերջին շրջանում Հայաստանում նոր թողարկվող ֆիլմերի շարքում գերակշռողը կատակերգություններ են: Այս հանգամանքն ինչո՞վ եք պայմանավորում:
-Այդ տենդենցն առկա է ողջ աշխարհում: Իսկ Հայաստանում, որտեղ ֆիլմերը կարող են շահույթ ապահովել տոմսարկղից եկած գումարներով միայն, բնական է, որ պետք է քոմեդի նկարահանեն: Չնայած, ինչ-որ առումով սա էլ ազգային սովորության հարց է: Օրինակ` Ռուսաստանում էլ է քոմեդին շահութաբեր, իսկ, ահա, եվրոպական մի շարք երկրներում կոմերցիոն են համարվում սարսափ ժանրի ֆիլմերը:
-Որակյալ կինո նկարահանելու համար մեզ ի՞նչ է պակասում:
-Մենք դեռ երկար ժամանակ չենք կարող նկարահանել, օրինակ, լուրջ դրամատիկ ֆիլմեր, քանի որ չունենք համապատասխան դերասանական դպրոց եւ ստեղծագործական խումբ, իսկ տեխնիկական անձնակազմ մեծ ցանկության դեպքում հնարավոր է ապահովել: Ամեն դեպքում, ամենաորոշիչ կոմպոնենտը մնում է ֆինանսը: Այնքան, որքան հարկավոր է որակ ստանալու համար` տոմս վաճառելով չես հավաքի:
-Այսինքն` պետք է աշխատել դրսի շուկայի համար:
-Այդ դեպքում հարց է ծագում` ի՞նչ կարող են առաջարկել այստեղի մասնագետները դրսի շուկային: Մենք ունենք շատ լավ օպերատորներ, մոնտաժողներ եւ այլն, բայց նրանց աշխատանքը չի երեւում, ակնհայտը ռեժիսորի աշխատանքն է:
-Որն այնքա՞ն էլ որակյալ չէ:
-Դե, ի՞նչ իմանաս, գուցե մի օր: (ծիծաղում է):
ՆԱԽԱԳԾԻ ՎՏԱՆԳՆԵՐՆ ՈՒ ՔԱՂԱՔԱՊԵՏԱՐԱՆԻ ՀԱՎԱՍՏԻԱՑՈՒՄՆԵՐԸ
«Ժողովուրդ»-ն օրերս գրեց այն մասին, որ վերջերս Պուշկինի 25 հասցեում ընթանում են Երեւան քաղաքի անշարժ հուշարձանների պետական ցուցակում ընդգրկված, արտակարգ իրավիճակների կոմիտեի աշխատակիցների համար նախատեսված բնակելի նախկին շենքի վերակառուցման աշխատանքներ:
Արդեն հայտնի է, որ 1927-29թթ. Ալեքսանդր Թամանյանի նախագծած շենքի հետնամասում բարձրահարկ հյուրանոց է կառուցվելու: Այնինչ, դեռեւս 2013-ի ապրիլին Երեւանի քաղաքապետարանից հավաստիացնում էին, թե քննարկվող շինության հարեւանությամբ նախատեսվող կառույցների էսքիզային նախագծերը մանրամասն քննարկվել են Երեւանի քաղաքապետին կից քաղաքաշինական խորհրդի ճարտարապետության հանձնաժողովում եւ ՀՀ մշակույթի նախարարությունում, եւ որ որոշվել է բացառել շենքին որեւէ միջամտություն: «Ժողովուրդ»-ն այս անգամ Երեւանի քաղաքապետարանից հետաքրքրվեց` ինչպես է ստացվել, որ այդ նախագիծը հաստատվել է, եւ մեկնարկել է շինարարություն:
Երեւան քաղաքի գլխավոր ճարտարապետի աշխատակազմից տեղեկացրին, որ ըստ կառուցապատող «Լեւ ընդ Դավ գրուպ» ՍՊ ընկերությանը տրված 06.06.2012թ. ճարտարապետահատակագծային առաջադրանքի` Պուշկինի փողոցի կողմից շենքի դիմային մասից սկսած 12.0մ լայնքի պահպանմամբ նախատեսվում է կառուցել 15 հարկանի հյուրանոցային համալիր: Քաղաքապետարանից հայտնում են, որ ներկա պահին Երեւանի քաղաքապետի եւ ՀՀ մշակույթի նախարարի կողմից 19.02.2014-ին համաձայնեցված նախագծի եւ 19.02.2014թ. հ.01/18-5836-116 շինարարության թույլտվության համաձայն՝ իրականացվում են շենքի ետնամասի ապամոնտաժման եւ պահպանվող հատվածի սեյսմազինվածության բարձրացման աշխատանքներ:
Հիշեցնենք, որ որոշ ճարտարապետներ եւ քաղաքացիական ակտիվիստներ ավելի վաղ մտավախություն էին հայտնել վերոնշյալ նախագծի առնչությամբ` հավանական համարելով, որ դրանով ձեռք է տրվելու նաեւ Աֆրիկյանների տանը:
Քաղաքապետարանից սրան ի պատասխան՝ նշել են. «Պուշկինի 25 հասցեում նախատեսվող հյուրանոցային համալիրի կառուցապատվող տարածքը չի առնչվում Տերյան 11 հասցեում գտնվող Աֆրիկյանների տան զբաղեցրած հողատարածքի հետ»:
Ի դեպ, որոշ ճարտարապետների համար պարզ չէր նաեւ, թե ինչու է նախագծի հեղինակ ընտրվել հենց Լեւոն Վարդանյանը, եւ ոչ մի մրցույթ չի անցկացվել:
«Ճարտարապետի ընտրության կամ մրցույթի անցկացման ընտրության կայացման որոշումը կառուցապատողի իրավունքն է»,-ասված է քաղաքապետարանի պատասխանում:
Նյութերը՝ ԱՆՆԱ ԲԱԲԱՋԱՆՅԱՆԻ
ՄԱՍՈՒՆՔՆԵՐ ՑԵՂԱՍՊԱՆՈՒԹՅՈՒՆԻՑ
Հայ լուսանկարիչ Գերման Ավագյանի` Հայոց ցեղասպանությունից հետո հայերի մոտ իրենց հայրենի բնակավայրերից մնացած մասունքների լուսանկարները հայտնվել են Photographic Museum of Humanity առցանց լուսանկարների թանգարանում: Ինչպես հաղորդում է «Արմենպրես»-ը, ցուցահանդեսը կրում է «Կորուսյալ հայրենիք» խորագիրը: Ավագյանը լուսանկարել է Հայոց ցեղասպանության տարիներին իրենց հայրենի բնակավայրերից բռնի տեղահանության եւ փախուստի ժամանակ հայերի վերցրած իրերը, որոնք մեր օրերում որպես մասունք փոխանցվում են սերնդեսերունդ: Լուսանկարներից մեկում, օրինակ, պատկերված է ներկայիս Թուրքիայի տարածքում գտնվող Ակն գյուղից բերված զարդատուփ, մյուսում` կրակայրիչ, որի տերը Ցեղասպանության ժամանակ Օսմանյան Կայսրությունից գնացել է Հալեպ, այնտեղից էլ` Բեյրութ, ապա տարիներ անց հայրենադարձվել է:
ԳԱՐՆԱՆԱՅԻՆ ՊՐԵՄԻԵՐԱՆԵՐ
Գարնան մեկնարկն Ալեքսանդր Սպենդիարյանի անվան օպերայի եւ բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնում կազդարարվի պրեմիերայով: Մարտի 5-ին, 9-ին եւ 21-ին կներկայացվեն «Լորկիանա» եւ «Կարմեն-սյուիտ» վերականգնված բալետային ներկայացումները: Թատրոնի գլխավոր բալետմաստեր, ՀՀ ժողովրդական արտիստ Վիլեն Գալստյանը BRAVO.am-ի հետ զրույցում նշել է, որ ներկայացումները կընդգրկվեն թատրոնի հիմնական խաղացանկում: Նշենք, որ «Լորկիանա»-ն բեմադրել է արվեստի վաստակավոր գործիչ Մարկ Մնացականյանը: Այս ներկայացման ժամանակ դիրիժորական վահանակի մոտ կլինի Աթանես Առաքելյանը: Իսկ «Կարմեն-սյուիտ»-ի բեմադրիչը ՀՀ վաստակավոր արտիստ Արմեն Գրիգորյանն է, դիրիժորական վահանակի մոտ կլինի Հարություն Արզումանյանը:
ՍԵՔՍ ԹԱՆԳԱՐԱՆՈՒՄ
Լաս Վեգասում զույգը սեքսով է զբաղվել էրոտիկայի թանգարանում: Սիրահարները նախ թաքնվել են թանգարանում, ապա, երբ այն փակվել է, գործի են անցել: TMZ-ի փոխանցմամբ՝ անվտանգության աշխատակիցները տեսախցիկների միջոցով ֆիքսել են, թե ինչ է կատարվում ներսում եւ շտապ նրանց դուրս են հանել այնտեղից: Զույգը աշխատակիցների մոտենալուն պես հեռացել է թանգարանից:
.gif)
