«Գյուղապետի խելքն ո՞ւմ ա պետք»:

Ամեն ինչ վերեւից է սկսվում: Պարզ է, որ եթե խորհրդարանը ղեկավարելու, պատգամավոր աշխատելու եւ, ընդհանրապես, քաղաքականությամբ զբաղվելու համար խելքի առկայությունը պարտադիր պայման չէ, ապա գյուղապետի պարտականությունները կատարելու համար մինչեւ անգամ ուղեղի պարունակությունն ավելորդ կարելի է համարել: Համայնքի ղեկավարներն իշխանության հլու կամակատարներն են, իսկ խելքը, ինքնուրույն մտածելու եւ որոշումներ կայացնելու կարողությունը բնական է, որ մեծապես կխանգարի գյուղապետերի միջոցով տարատեսակ հարցեր լուծող իշխանության վերնախավին: