ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ ՇԱՐՈՒՆԱԿՈՒՄ Է ՄՆԱԼ ԼԻԱՐԺԵՔ ԿՈՌՈՒՄՊԱՑՎԱԾ

ՀԵՏԵՎԵՔ ՄԵԶ Telegram-ՈՒՄ

Հայաստանում Եվրամիության պատվիրակության ղեկավար Թրայան Հրիսթեան երեկ խորհրդարանում կազմակերպված, Ռիգայում կայանալիք Արեւելյան գործընկերության գագաթնաժողովին ընդառաջ լսումների ժամանակ հայտարարել է, որ Հայաստանը առաջընթաց չի արձանագրել միայն կոռուպցիայի դեմ պայքարի հարցում: «Դժբախտաբար կոռուպցիայի դեմ պայքարի հարցը մնում է»,- ասել է Թրայան Հրիսթեան: Սա, իհարկե, հանրահայտ իրողություն է, եւ հայ հասարակությունն ամեն օր իր մաշկի վրա զգում է կոռումպացվածության «հմայքը»: Բայց երբ այդ մասին դիվանագետն է խոսում, արդեն ուշագրավ է: Ու եթե այս տեսանկյունից ենք դիտարկում Թրայան Հրիսթեայի ասածները, ապա կարելի է ընկալել, որ նա դիվանագիտական լեզվով ասել է, թե Հայաստանն անբուժելի հիվանդ է, ախտորոշումն էլ՝ «համընդհանուր կոռումպացվածություն»: ԵՄ դիվանագետի խոսքերից հետո պարզ է դառնում նաեւ, թե ինչու ՀՀ վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանը որոշեց իրեն կից կոռուպցիայի դեմ պայքարի ոչ մի լիազորություն չունեցող ձեւական խորհուրդ ստեղծել: Ակնհայտ է, որ Թրայան Հրիսթեան իր վերը բերված դիտարկումը դեռեւս ամիսներ առաջ նաեւ Հովիկ Աբրահամյանին է ներկայացրել: Վերջինս էլ, որպեսզի կարողանա եվրոպացիներից ինչ-որ գումար «պոկել», կարծել է, որ ձեւական խորհուրդ ստեղծելով՝ հարցը կլուծվի:

 

 

 

 

Երեկ Ազատության հրապարակում տեղի ունեցավ «Հիմնադիր խորհրդարան» նախաձեռնության հանրահավաքը` ի պաշտպանություն արդեն տասն օր շարունակ անազատության մեջ պահվող իրենց քաղբանտարկյալ ընկերների: Այս հանրահավաքը, ի տարբերություն «Հիմնադիր խորհրդարանի» կազմակերպած մյուս բոլոր միջոցառումներից, ամենամարդաշատն էր` դրան մասնակցում էր մոտ հազար մարդ: Հանրահավաքից հետո մասնակիցները, ի պաշտպանություն քաղբանտարկյալների, երթ անցկացրին: Հանրահավաքում ելույթ ունեցած պահեստազորի գնդապետ Խաչիկ Ավետիսյանը հայտարարեց, թե եկել է գործելու ժամանակը, եւ ազատամարտիկներին կոչ արեց երկուշաբթի օրը, ժամը 14-ին միանալ իրենց՝ Ազատության հրապարակում կազմակերպվելիք հացադուլ-նստացույցին: Հաշվի առնելով, որ ՀՀ իշխանություններն ուղիղ տեքստով հայտարարել են՝ ապրիլի 23-ին եւ 24-ին պաշտոնական միջոցառումներին խանգարող բողոքի ակցիաների կազմակերպիչներին չեն հանդուրժելու, ուստի բացառված չէ, որ առաջիկա օրերին քաղբանտարկյալների թիվը աճի:

 

 

 

 
«Փարկինգ Սիթի Սերվիս» ՓԲԸ-ի տնօրեն Վազգեն Հարությունյանը երեկ «Ժողովուրդ»-ի հետ զրույցում հայտարարել է, թե իրենք շարունակում են իրենց ընկերության 100 տոկոս բաժնետոմսերի համար գնորդ փնտրել, քանի որ վնասով են աշխատում: Հիշեցնենք, որ Երեւանում վճարովի կայանատեղիները, կամ այսպես կոչված՝ «կարմիր գծերը», հենց այս ընկերությանն են պատկանում եւ վարորդներից գանձվող գումարների 70 տոկոսը փոխանցվում է այդ ՓԲԸ-ի դրամարկղ: Բայց ուշագրավն այն է, որ գինը չեն ասում: «Նախնական գին սահմանված չկա: Միայն ներդրված գումարը հետ վերադարձնելու պայմանով կվաճառենք»,- ասել է Վ. Հարությունյանը: Իրականում բաժնետոմսերը վաճառելու մասին հայտարարություններով հեղինակները փորձում են հակադարձել գերշահույթ ստանալու մասին մեղադրանքներին՝ շատ լավ իմանալով, որ ոչ ոք չի համարձակվի գնման հայտ ներկայացնել, քանի որ ՓԲԸ-ն փաստացի պատկանում է Սերժ Սարգսյանի մանկության ընկեր, «Միկմետալ»-ի սեփականատեր Միխայիլ Հարությունյանին: Վերջինս ԴԱՀԿ ղեկավար Միհրան Պողոսյանի քեռին է:

 

 

 

 
ՀՀ սփյուռքի նախարար Հրանուշ Հակոբյանի կողմից ներկայացված 2014 թվականի գույքի եւ եկամուտների մասին հայտարարագրի համաձայն՝ անցած տարվա նրա ողջ եկամուտը կազմել է 10 մլն 442 հազար դրամ: Ուշագրավն այն է, որ սփյուռքի նախարարը որպես աշխատավարձ ներկայացրել է երեք առանձին գումար` ընդհանուր 8 միլիոն 222 հազ. դրամի չափով: Մնացած 2 մլն 220 հազ. դրամը Հրանուշ Հակոբյանը հայտարարագրել է որպես իբրեւ փոխառություններից (պարտքով տրված գումարներից) եւ վարկերից տոկոսների տեսքով ստացված շահաբաժին: Պարզվում է՝ ՀՀ սփյուռքի նախարարը բավական պատկառելի դրամական միջոցներ ունի, այն է՝ 31 մլն 42 հազ. դրամ, 21 հազ. 827 եվրո եւ 26 հազ. 881 դոլար: Կարող ենք արձանագրել, որ Հրանուշ Հակոբյանը «հին հարուստ է» եւ նույնիսկ ըստ հայտարարագրի՝ ավելի հարուստ, քան ՀՀ էկոնոմիկայի նախարար Կարեն Ճշմարիտյանը: Իհարկե, դա ընդամենը փաստաթղթերով, քանի որ իրական կյանքում Ճշմարիտյանը Հայաստանի ամենահարուստ մարդկանցից մեկն է:

 

 

 

 

 

ՉԵՆ ԿԱՆԽԱՐԳԵԼՈՒՄ

Երեկ հերթական խոշոր վթարն է գրանցվել ՀՀ զինված ուժերում, որի արդյունքում ունեցել ենք վիրավորներ եւ զոհ: Ժամկետային զինծառայողներին տեղափոխող N զորամասին պատկանող «Ուրալ» մակնիշի ավտոմեքենան Սպիտակ-Երեւան ավտոճանապարհի 19-րդ կիլոմետրին դուրս է եկել երթեւեկելի հատվածից եւ շրջվել հարակից ձորակը: Ավտոմեքենայի թափքում գտնվող զինծառայողները տարբեր աստիճանի մարմնական վնասվածքներով տեղափոխվել են Սպիտակ քաղաքի հիվանդանոց: Երեք վիրավոր զինծառայող Սպիտակի հիվանդանոցում ստանալով առաջին բուժօգնություն` տեղափոխվել են Կենտրոնական կլինիկական զինվորական հոսպիտալ: Վթարի հետեւանքով ստացած վնասվածքներից մահացել է ժամկետային զինծառայող Արտյոմ Թովմասյանը:
Սա վերջին երեք տարիների ընթացքում նմանատիպ առնվազն երրորդ դեպքն է, երբ բանակային բեռնատար-մարդատար խոշոր ավտոմեքենան վթարվում է: Ընդ որում, շուրջ երկու տարի առաջ տեղի ունեցած վթարի արդյունքում ութ զինվոր զոհվեց: Իհարկե, վթարներ կարող են տեղի ունենալ ամեն տեղ եւ տարբեր պատճառներով, սակայն կոնկրետ երեկվա վթարը տեղի է ունեցել ոչ դժվարանցանելի ճանապարհահատվածում, եղանակային ոչ անբարենպաստ պայմաններում: Ասել է թե` դրա համար կարող էր լինել երկու պատճառ՝ մեքենայի անսարքությունը կամ վարորդի ոչ բավարար հմտությունը, թեեւ մեր զինված ուժերում չի բացառվում եւ այս երկու պատճառների համադրությունը:
Կոնկրետ երեկվա վթարի համար մեղավորների շրջանակը հստակ է: Մեքենաների տեխնիկական վիճակի համար պատասխանատուներից բացի՝ այստեղ կոնկրետ մեղքի բաժին ունեն այն սպաները, որոնք կոչված են ստուգելու զինակոչիկների վարորդական հմտությունները: Գաղտնիք չէ, որ մեզանում հաճախ զինակոչիկներին նստեցնում են ղեկին` առանց բավարար խորությամբ քննելու նրանց կարողությունները: Եւ որքան էլ ցավալի է, պարբերաբար կրկնվող նման վթարների համար սպայական պատասխանատու կազմից որեւէ մեկը պատասխանատվության չի ենթարկվում: Համենայն դեպս, նախկինում տեղի ունեցած դեպքերի հետ կապված նման նախադեպեր հայտնի չեն:
Միակ առաջընթացը, որը վերջին տարիներին նկատվում է, ՊՆ կողմից շատ օպերատիվ կերպով տարածվող հաղորդագրությունն է` վերջում զոհերի հարազատներին հայտնվող խորին ցավակցությամբ: Իսկ, ահա, կանխարգելման ուղղությամբ իրականացվող քայլերի բացակայությունը կամ առնվազն թերիությունը փաստում է նմանատիպ վթարների կրկնությունը: Այս իրավիճակում հարց է առաջանում, թե ինչով է զբաղված ՀՀ զինված ուժերի հրամանատարությունը. ի վերջո, ՀՀ պաշտպանության նախարարը պատասխանատվություն է կրում յուրաքանչյուր զոհված զինվորի (առավել եւս խաղաղ պայմաններում) համար, եւ լավ կլինի, որ նա իր նախագահական հավակնություններին ուղղված փի-առ քայլերի արանքում գոնե երբեմն հիշի այդ մասին:




Լրահոս