«Մեր ազգի 2/3-ն ապրում է արտերկրում, ինչը նշանակում է, որ դրամական փոխանցումները մեզ համար ունեն առաջնային նշանակություն»:
Տիգրան Սարգսյանը, 5 տարի զբաղեցնելով ՀՀ վարչապետի պաշտոնը, կարծես չի գիտակցում իր կարգավիճակի լրջությունը: Նա շարունակում է հոգով բանկիր մնալ. կարեւորում է փողերի տեղաշարժը, հաշվում այլոց գրպանը մտնող եկամուտները՝ ջանալով անձամբ «փայ» ունենալ այդ եկամտից: Ուշադի՛ր եղեք՝ նրան մտահոգում է մեր խոպանչի կամ Հայաստանը լքած հայրենակիցների ուղարկած փողերի տեղաշարժը: Մինչդեռ որպես ՀՀ կառավարության ղեկավար՝ պետք է մտահոգվեր, որ մարդիկ արտագաղթում են, երկիրը դատարկվում է, ՀՀ-ում արտադրությունները փակվում են, բիզնես միջավայր չկա…