Ավելի քան մեկ շաբաթ է՝ նախագահի թեկնածու Անդրիաս Ղուկասյանը հացադուլ է հայտարարել: Եռօրյա հացադուլով նրան միացավ նաեւ նախագահի թեկնածու Պարույր Հայրիկյանը, այնուհետեւ՝ «Ցեղակրոն» կուսակցության նախագահ Շանթ Հարությունյանը: Առաջիկայում հացադուլ անելու մասին է հայտարարել նախագահի թեկնածու Արամ Հարությունյանը:
ՀԱՐՑ. Ձեր կարծիքով՝ ի՞նչ է սա նշանակում, եւ ներքաղաքական կյանքում ի՞նչ կփոխի հացադուլը:
ՊԱՏԱՍԽԱՆ. ՀՀ յուրաքանչյուր քաղաքացի ազատ է իր բողոքն արտահայտելու ձեւի ընտրության մեջ: Անդրիաս Ղուկասյանն էլ՝ որպես նախագահի թեկնածու, հացադուլի ձեւով է բողոքում ընտրությունների կեղծման տարածված հանցավոր երեւույթների դեմ: Ես հարգում եմ իր որոշումը: Չգիտեմ, թե այն ինչ կտա թեկնածուներին, բայց հասարակությունը նման օրինակներով անպայման ձեռք կբերի քննադատական մտածողություն, բողոքելու, ընդվզելու համարձակություն, որը շատ կարեւոր է վերեւների նկատմամբ առկա շողոքորթ ու ստորաքարշ վարքագիծը վերացնելու համար:
Կրթության ազգային ինստիտուտի փոխտնօրեն
ՊԱՏԱՍԽԱՆ. Կասեմ, որ հիմա էլ թեկնածուները միացան մեզ պարտադրված հացադուլին: Այս ամենը նախադեպ կհանդիսանա համատարած հացադուլի: Չեմ հետեւում թեկնածուների քարոզարշավին: Ինչի՞ն հետեւեմ: Ոչ ոք նոր ասելիք չի կարող ունենալ, իսկ հնին լավ եմ ծանոթ: Հացադուլը համարում եմ անճարությունից եկած պայքարի անարդյունք միջոց: Հիշե՛ք Սեւակին. «Էլի պատը կմնա պատ, կպակասի մի լավ ճակատ»:
դերասան եւ ռեժիսոր
ՊԱՏԱՍԽԱՆ. Իմ կարծիքով՝ հացադուլը ծայրահեղ պայքարի միջոց է, սակայն ներկա անհամեմատ պասիվ ընտրարշավում այդ թեկնածուները քարոզարշավի եւ ուշադրություն գրավելու միակ իրենց համար հնարավոր տարբերակն են ընտրել: Եթե դա չանեին, բա էլ ի՞նչ անեին, եթե առաջադրվել են… Դա խոսում է ընտրական համակարգի փլուզման մասին, երբ ոչ մեկը, այդ թվում՝ թեկնածուները, չեն հավատում քաղաքակիրթ ընտրարշավի ճանապարհով փոփոխությանը:
«Շիրակ» կազմակերպության ղեկավար
ՊԱՏԱՍԽԱՆ. Վերջերս մի միտք ընթերցեցի ու դուրս եկավ. «Եթե ժողովրդի մի զգալի մասն աղքատության եւ անճարության պատճառով հացի կարոտ է, ապա դա չի՞ նշանակում մասսայական հացադուլ»: Կարծում եմ, որ հացադուլը արտասովոր ու ազդեցիկ բողոքի ձեւ չէ:
հաղորդավար
Պատրաստեց ՔՆԱՐ ՄԱՆՈՒԿՅԱՆԸ