ՀԱՐՑ. Ես պահքի մեջ էի, բայց ինչ-ինչ պատճառներով խախտեցի այն: Ուզում եմ իմանալ՝ պահքը խախտելու դեպքում արդյոք կարելի է այն շարունակել: Այսինքն՝ ընդունելի կլինի՞ այդ պահքն Աստծո առաջ:

ՊԱՏԱՍԽԱՆ. Եթե Դուք պահքը համարում եք բարի գործ եւ այն անում եք Աստծո համար, որ երկնքում վարձատրվեք դրա համար, ապա պահեցողության նկատմամբ այդպիսի վերաբերմունքը արդեն սխալ է: Պահքով չենք արդարանում, այլ զղջմամբ, աղոթքով եւ ապաշխարությամբ: Պահքն Աստծուն չէ պետք, այլ մեզ. պահքը օգնում է մեզ պայքարել մեղքի դեմ՝ տկարացնելով մարմինը եւ ամրացնելով հոգին: Պահքի իմաստը ապաշխարության եւ ուղղվելու մեջ է, իսկ ժուժկալությունը (զսպվածությունը) ընդամենը օգնող միջոց է:
Ընդհանրապես, յուրաքանչյուր քրիստոնյա պետք է ունենա իր խոստովանահայրը, որը հոգեւորական է՝ քահանա, եւ կարող է խորհուրդներ տալ անձնական հարցերի վերաբերյալ: Յուրաքանչյուր մարդ կարող է պահքը խախտելու տարբեր պատճառներ ունենալ, եւ հենց հոգեւորականն է, որ կարող է նրան ճիշտ խորհուրդ տալ: Այնուամենայնիվ, եթե գտնում եք, որ այդ խախտումը արդարացված է եւ պատրաստ եք շարունակել պահքը, մի՛ վարանեք:

«ԺՈՂՈՎՈՒՐԴ». Աստված մարդու հայեցողությանն է թողնում պահքի շարունակությունը տնօրինելու որոշումը: Ամեն դեպքում, եթե մարդը որոշել է հետեւել եկեղեցու կարգ ու վարքին, ուրեմն պետք է պահքը սկսելուց հետո ընդհատելու մասին չմտածի: