Էլեկտրոնային լրատվամիջոցներում շրջանառվող տեղեկությունների համաձայն՝ չնայած ՀՀ նախագահի 2013թ. ընտրությունների վերաբերյալ միջազգային կառույցների եւ հանրության դրական գնահատականների մասին ՀՀ իշխանությունների ոգեւորված հայտարարություններին, այդուհանդերձ Հայաստանում ԱՄՆ դեսպան Ջոն Հեֆերնը բացասական գնահատական է տվել՝ հորդորելով իշխանություններին չկոծկել ընտրախախտումները եւ ընտրությունների երկրորդ փուլ գնալու քաղաքական որոշում կայացնել: Ինչպես հասկանում ենք ԱՄՆ դեսպանի ցանկացած խոսք չի կարող ինքնագլուխ լինել, հետեւաբար եւ պետք է համաձայնեցված լինի իր պետության ղեկավար մարմինների հետ, ուստի այն կարելի է ընկալել որպես ԱՄՆ-ի դիրքորոշման արտահայտում:
Հայաստանի իշխանությունները, ըստ zham .am կայքի աղբյուրների, մերժել են դեսպանի առաջարկը, որից հետո Ջոն Հեֆերնը հայտնել է, որ ՀՀ իշխանությունները կարող են խնդրի առաջ կանգնել: Սա էլ ընկալվել է որպես սպառնալիք: Եթե թեկուզ ընդունենք որպես սպառնալիք, նույնպես պարզ է, որ երկրի դեսպանն իրավասու չէր կարող լինել այն հնչեցնելու առանց իր երկրի ղեկավարության համաձայնության: Ոսւտի Ջոն հեֆերնի շուրթերով այստեղ խոսում է ԱՄՆ պետդեպարտամենտը: Հետաքրքրական է, որ, ըստ լրատվամիջոցների, դեսպանի կողմից նշվել է նաեւ Հայաստանի իշխանության ուզուրպացված լինելու եւ իշխող կուսակցության կողմից իշխանությունը պահելու հարցում պետական լծակներն օգտագործելու մասին:
Դժվար թե ԱՄՆ-ի նման դիրքորոշումը չմտահոգի ՀՀ իշխանություններին, որքան էլ փորձեն միջազգային հանրության կողմից ընդունելի լինելու ժողովրդվարացման գործընթացում մեկ քայլ առաջ գնալու տեսանելիություն ստեղծել:
Եթե հիշենք 2011թ. սեպտեմբերի 15-ին “Հայկական Ժամանակ” թերթում հրապարակված՝ հայաստանում ԱՄՆ նախկին դեսպան Մարի Յովանովիչի՝ “սերժ Սարգսյանի եւ ռոբերտ Քոչարյանի բիզնես բուրգերը” վերնագրով զեկույցը, որը նա վաշինգտոն էր ուղարկել դեռ 2009-ին թվականին, ապա առավել քան պարզ է դառնում ԱՄՆ-ի անվստահությունը ՀՀ իշխանությունների վարած քաղաքականության եւ նրանց հռչակած ժողովրդավարության նկատմամբ նոր երեւույթ չէ, նամանավանդ որ հիշյալ զեկույցում շատ ավելի բազմակողմանի անդրադարձ է կատարված Հայաստանի իշխանությունների քաղաքականության եւ քրեաօլիգարխիկ համակարգի հետ սերտ համագործակցության մասին, իսկ հայաստանյան քաղաքականության սկզբունքը բնութագրվել է “հաղթողը վերցնում է ամեն ինչ” արտահայտությամբ: Բնականաբար, նման քննադատություններին հնչեցնելուց հետո յովանովիչը չէր կարող արժանանալ ՀՀ իշխանությունների դրական վերաբերմունքին: Նույնը կարծես թե կրկնվում է Ջոն Հեֆերնի դեպքում:
Որքան էլ ՀՀ իշխանությունների իրենց վարած քաղաքականությամբ կառչեն Ռուսաստանից, միեւնույն է՝ չեն կարող հաշվի չնստել նաեւ ԱՄՆ-ի նման խոշոր գերտերության հետ: Այդ իսկ պատճառով առ այսօր խճճված են եւ հավանաբար դեռ երկար խճճված կմնան ռուսաստանի եւ Արեւմուտքի միջեւ: Միանգամից երկու նապաստակի հետեւից վազելու հնարամտությունը առայժմ ՀՀ իշխանությունները կարողանում են օգտագործել, սակայն նման դեպքում, բնական է, չեն կարող արհամարհել այդ երկուսից մեկի կարծիքը որոշ երեւույթների վերաբերյալ: Ուստի Ջոն Հեֆերնի հնչեցրած սպառնալիքը կարելի է համարել իրոք մտահոգիչ:
Կարեն Վարդանյան