«Հայաստանի Հանրապետությունում 1995թ. ի վեր ընտրությունները վերածվել են աշխարհաքաղաքական ուժերի նորգաղութային շահերը սպասարկող ապազգային պետական կառավարման համակարգի եւ նրա միջուկը կազմող հանցավոր վարչախմբի վերարտադրության միջոցառումների:
Նույնիսկ նախագահական «ընտրություններում», որոնց ժամանակ օրինաչափորեն արձանագրվում է ժողովրդի մոբիլիզացիայի եւ պայքարի ուժգնության շատ ավելի բարձր մակարդակ, հնարավոր չէ հաղթահարել ընտրակեղծիքի մեխանիզմը: Միեւնույն ժամանակ հարկ է փաստել, 2013թ. նախագահական «ընտրությունների» ընթացքում ձեւավորվել է աննախադեպ մի երեւույթ: Այս անգամ բարձրացած ընդվզման ալիքը հետեւանք չէ միայն կեղեքման դեմ հերթական պոռթկման: Ժողովուրդն իրեն բնորոշ ներքին իմաստնությամբ գիտակցում է, որ այսպես շարունակվելու դեպքում «ընտրությունների» հաջորդ հնգամյա փուլի համար երկիրը կարող է դիմադրության բավարար ռեսուրս չունենալ, ուստի իր ընդվզման մեջ նաեւ գոյատեւման պայքարի ազդակ է ուղարկում առողջ քաղաքական ներուժի ակտիվին: Հայ ժողովրդի այս ընդվզման որակը հուշում է, որ դրա ճիշտ ուղղորդման եւ կազմակերպման դեպքում ոչ միայն հնարավոր է մեր երկիրը հանել քաղաքական փակուղուց ու վերականգնել նրա ինքնիշխանությունը, այլեւ հասնել համազգային զարթոնքի եւ կառուցել նոր որակի հայկական պետություն: «Սարդարապատ» շարժման նախաձեռնող խումբը փաստում է, որ մենք ըստ իրավիճակի տրամաբանության պարտավոր ենք կատարել քաղաքական փակուղուց դուրս գալու առաջին կազմակերպական քայլը, որպիսին կարող է լինել միայն պետական կառավարման համակարգին զուգահեռաբար գործող այլընտրանքային համակարգի ձեւավորման գործընթացի մեկնարկը: Այդ նպատակով անհրաժեշտ է առավելագույնս օգտվել ժողովրդական ընդվզմամբ առաջացած ներկայիս մոբիլիզացիայի աննախադեպ հնարավորությունից եւ ուժերը չվատնել կանխորոշված ելքով հերթական, այս անգամ արդեն՝ Երեւանի ավագանու «ընտրությունների» վրա: Ժամանակն է ինքնակազմակերպվելու եւ միահամուռ ջանքերով ձեռնամուխ լինելու այլընտրանքային եղանակով դատական, օրենսդիր ու գործադիր մարմինների ձեւավորման միջոցով մեր ինքնիշխանության վերականգնման եւ նոր որակի հայկական պետության ստեղծման համազգային նպատակի իրագործմանը»:
«Սարդարապատ» շարժման
նախաձեռնող խումբ
.gif)
