Ծանր կացություն է, ես չգիտեմ, թե ինչի համար են միմյանց շնորհավորում. Արամ Կարապետյանը` հանրաքվեի մասին

«Նոր ժամանակներ» կուսակցության առաջնորդ Արամ Կարապետյանը, որը հայտարարել էր դեկտեմբերի 6-ի հանրաքվեի գործընթացը բոյկոտելու մարտավարության մասին, «Ժողովուրդ»-ի հետ զրույցում տարակուսանք հայտնեց, թե ինչքան վատթարանում է ժողովրդի սոցիալական վիճակը, այնքան շատ ձայն է «տալիս» իշխանությունների ծրագրերին:

-Պարո՛ն Կարապետյան, սահմանադրական փոփոխությունների հանրաքվեն արդեն ավարտվել է, իսկ ընդդիմությունը հայտարարում է, որ իշխանությունները «նկարել» են արդյունքները: Ո՞րն է ճիշտ պատկերը Ձեր մեկնաբանմամբ:

-Երկու տեսակետն էլ մի քիչ մտացածին են: Ինչ վերաբերում է այո-ին, ապա կարող եմ ասել, որ փաստացի ծանր կացություն է, որովհետեւ ես չգիտեմ, թե ինչի համար են միմյանց շնորհավորում: Մասնակցության պաշտոնական թիվը եթե նայենք, մոտավորապես 50 տոկոս է, ինչն այնքան էլ լավ ցուցանիշ չէ: Առավել եւս, երբ հարցը վերաբերում է մայր օրենքին, այսիքն՝ այն, ինչով որ դու պետք է հետագայում ապրես, ստանում է 50 տոկոս ուշադրություն, շատ ցածր թիվ է: Եթե նույնիսկ հիմա ասում են, որ բոյկոտը չանցավ եւ այլն, ու եթե հավատանք այն թվին, որը գրված է, միեւնույն է` էլի լավ թիվ չէ: ԵԽԽՎ դիտորդներն էլ էին հենց դա նշել. պասիվության նշան է:

Մենք տեսանք՝ լցոնում էին, ընտրախախտումներ կային: Նույնիսկ եթե սրանք մի կողմ դնենք, այլ տրամաբանությամբ նայենք, դուրս է գալիս, որ ինչքան վատ ենք ապրում, այնքան ընդունում ենք իշխանությունների ծրագրերը: Եթե նայում ենք 2013 թվականի համապետական ընտրությունները՝ 56.4 տոկոս է հավաքել, հիմա դուրս է գալիս, որ տարիներ առաջ, թե կյանքի որակն ավելի լավ էր, ինչ-որ առումով ավելի ճիշտ էր, ավելի քիչ էին հավաքել, քանի երկու տարի հետո, երբ կյանքի որակն ավելի է վատթարացել, աղքատության աստիճանն աճել է, բայց վստահության քվեն` աճել: Դուրս է գալիս` մեր ժողովուրդը մազոխիստ է:

-ՀՀԿ առաջնորդ Սերժ Սարգսյանն արդեն շնորհավորել է իր կուսակիցներին հանրաքվեի՝ նման արդյունքի համար ու նշել է, որ իրենք պետք է պատրաստվեն Ընտրական օրենսգրքի փոփոխությանը: Այս ժամանակահատվածում էլ ընդդիմությունը հանրահավաքներ է իրականացնում, անհնազանդության կոչերով հանդես գալիս: Ի՞նչ շանսեր կան հանրաքվեի արդյունքները չեղյալ հայտարարելու մասով:

-Հետեւյալ տակտիկական խնդիրները կան: Քանի որ ընտրական հանձնաժողովների ներկայացուցիչները անկախ չեն, ու հնարավորություն կա ազդելու պրոցեսի վրա: Ընդդիմությունն ասում էր, թե մենք մեր ձայները կպահենք, չէ՞, որովհետեւ ունենք հանձնաժողովի անդամներ, դիտորներ եւ մնացածը: Իհարկե, շատ դեպքերում փորձ եղավ այդպես անել, բայց, ի վերջո, հենց իրենք են ասում, որ համատարած ոչ-ը դարձավ համատարած այո: Ու մենք էլ հավատում ենք մեր գործընկերներին: Այսինքն՝ ստացվում է, որ բոյկոտը մինչեւ վերջ տեղ չհասավ, բայց մյուս կողմից էլ ստացվեց, որ մենք մեր ձեռքով ապահովեցինք իշխանությունների այո-ի համար թե՛ մարդկային ռեսուրս, թե՛ քվորում: Սա տակտիկական առումով սխալ չի՞: Ես կարծում եմ, որ շատ լուրջ տակտիկական սխալ է:

2005 թվականին, հիշո՞ւմ եք, կոչվեց «ուրվականների հանրաքվե», գրվեց շատ բարձր թիվ, իշխանություններն էլի այո-ով սահմանադրական հանրաքվեն անցկացրին: 2005-ին էլ միմյանց շնորհավորելով, համարելով, որ ժողովրդավարական Սահմանադրություն է, բերեցին, երկիրը հասցրեցին 2008 թվականի այդ ողբերգությանը, այդ սահմանադրությամբ կրակեցին մարդկանց վրա: Հիմա կյանքի որակը շատ ավելի վատ է լինելու, քան 2005 թվականին:

Զրուցեց ՍՈՆԱ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆԸ