ԲՆԱԿԱՐԱՆԻ ՎՐԱ ԱՆՀԻՄՆ ԿԱԼԱՆՔ ԵՆ ԴՐԵԼ

Այն, որ մեր դատաիրավական համակարգի թերի աշխատանքի, դատավորների, նոտարների եւ պատկան այլ մարմինների միջեւ կնքված ստվերային գործարքների արդյունքում տուժում են բարեխիղճ եւ օրինապաշտ քաղաքացիները, ցավոք, չի հուզում իշխանություններին:
«Հարգելի՛ պարոն Նախագահ,
14.11.2011թ. կնքված անշարժ գույքի առքուվաճառքի պայմանագրով Արմինե Հակոբյանից գնել եմ Երեւան քաղաքի Մարգարյան 2-րդ նրբանցքի 4-րդ շենքի 29 բնակարանը, որի նկատմամբ ՀՀ ԿԱ գույքի կադաստրի պետական կոմիտեում կատարվել է պետական գրանցում:
Ոստիկանության Մաշտոցի քննչական բաժնում քննվող թիվ 10138721 քրեական գործի նախաքննության ընթացքում Ալվարդ Սարիբեկյանին մեղադրանք է առաջադրվել ՀՀ քր. օր.-ի 325 հոդվածի 1-ին մասով այն բանի համար, որ կեղծ լիազորագրի հիման վրա դարձել է իր մոր՝ Մարգարյան 2-րդ նրբանցքի 4-րդ շենքի 29 բնակարանի սեփականատեր եւ առանց քրոջը՝ Պայծառ Սարիբեկյանին տեղեկացնելու բնակարանը վաճառել Արմինե Հակոբյանին: Ինչպես արդեն նշեցի, ես էլ այդ բնակարանը գնել եմ Արմինե Հակոբյանից` բարեխղճորեն կատարելով բնակարանի գնման հետ կապված բոլոր վճարումները:
Սակայն 13.01.2013թ. որոշմամբ քննիչ Հ. Խեդոյանը կալանք է դրել իմ բնակարանի վրա` վերը նշված գործով դատական ծախսերը եւ գույքի հնարավոր բռնագրավումն ապահովելու նպատակով:
Իմ բողոքի հիման վրա Աջափնյակ ու Դավթաշեն վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանի 02.04.2013թ. որոշմամբ քրեական հետապնդում իրականացնող մարմինը պարտավորեցվել է վերացնել իմ բնակարանի վրա դրված կալանքը:
Սակայն 15.04.2012թ. բնակարանս կալանքի վերցնելու մասին կայացված որոշումն անօրինական է, այն ակնհայտ կերպով հակասում է ՀՀ քր. դատ. օր.-ի պահանջներին եւ  վկայում քննիչի կողմից իր պաշտոնական լիազորությունները չարաշահելու մասին:  Իհարկե, քննիչ Հ. Խեդոյանը բնակարանիս վրա կալանք դնելու որոշումը պատճառաբանել է Պ. Սարիբեկյանին պատճառված վնասը վերականգնելու եւ նրա կողմից ներկայացված քաղաքացիական հայցի բավարարումն ապահովելու անհրաժեշտությամբ:
Այդուհանդերձ, կրկնեմ, որ ՀՀ քր. օր.-ի 55-րդ հոդվածի համաձայն՝ բռնագրավում կարող է կիրառվել միայն դատապարտյալի սեփականությունը հանդիսացող գույքի նկատմամբ: Ավելին, նույն հոդվածի 6-րդ կետի համաձայն՝ բռնագրավման ենթակա չէ … բարեխիղճ երրորդ անձի գույքը, իսկ նույն հոդվածի 7-րդ կետի համաձայն՝ բարեխիղճ երրորդ անձ է հանդիսանում այն անձը, որը … ձեռք է բերել գույք, բայց չգիտեր եւ չէր կարող իմանալ, որ այդ գույքը ստացվել է հանցավոր ճանապարհով: ՀՀ քր. դատ. օր.-ի 168 եւ 169 հոդվածների համաձայն՝ դատական ծախսերը վճարվում են պետական բյուջեից կամ կարող են դատարանի կողմից դրվել դատապարտյալի վրա: Մինչդեռ վերը նշված բնակարանն իմ սեփականությունն է, իսկ ինքս դատապարտյալ չեմ:
Հարգելի՛ պարոն Նախագահ, հայտնելով քննիչի եւ դատախազության աշխատողի կողմից կատարված ապօրինությունների մասին՝ խնդրում եմ Ձեր միջամտությունը վերջիններիս պատասխանատվության ենթարկելու եւ իմ խախտված իրավունքները վերականգնելու հարցում. ես ցանկանում եմ տնօրինել իմ սեփականությունը»: