Չգիտես ինչու, մեկ էլ տեսնում ես՝ չարախնդացող ես ունենում, եւ մարդկանց այլ կերպ են ներկայացնում, որը չենք ներում, բայց հանդուրժում ենք: Խոսակցություններ են գնում, որ Հանրապետականը չի ուզում, որ նախագիծն ընդունվի, սակայն ՀՀԿ-ն ոչինչ չունի թաքցնելու»:

Եթե Գալուստ Սահակյանն անձամբ իր վրա չարախնդացողներ փնտրի, ապա չի կարող գտնել, քանի որ նրա վրա ոչ թե չարախնդում են, այլ խնդում, ծիծաղում: Նույնը կարելի է ասել ՀՀԿ-ի մասին. ծիծաղ առաջացնում է, ուրախ տրամադրություն ապահովում, մշտապես հասարակությանը ներկայացնում մտքի նորանոր գոհարներ: Իսկ Գ. Սահակյանի անհասկանալի բարդ համաստորադասական նախադասությունների տակ իրականում թաքնված են նաեւ պարզություն եւ անկեղծություն: Չէ՞ որ, իսկապես, ՀՀԿ-ն ոչինչ չունի թաքցնելու, ամեն ինչ արվում է իրենց ուզածով եւ արվում է բացահայտ, վերջում էլ բացահայտ կերպով լղոզվում ու անցկացվում է: