Գյումրի քաղաքի բնակիչ, 1990թ. ծնված Ժորա Ավետիսյանին մեղադրանք էր առաջադրվել, որ նա, հանդիսանալով ՀՀ պաշտպանության նախարարության սահմանապահ զորամասի հետախուզական դասակի հրամանատար, կոչումով լեյտենանտ, պարտավոր լինելով 2012թ. դեկտեմբերի 24-ին ներկայանալ զորամաս, ծառայությունից խուսափելու նպատակով չի ներկայացել ծառայության վայր: 2013թ. մարտի 6-ին նրա նկատմամբ հայտարարվել է հետախուզում, մարտի 9-ին Ժ. Ավետիսյանը հայտնաբերվել է ռազմական ոստիկանության աշխատակիցների կողմից եւ բերման ենթարկվել:
Դատարանում Ավետիսյանը ցուցմունք է տվել, որ իրեն մեղավոր է ճանաչում, եւ ասել, որ իրեն հասած տեղեկությունների համաձայն՝ ՀՀ պաշտպանության նախարարի հրամանով նորանշանակ լեյտենանտին մինչեւ 3 տարի ծառայության այլ վայր չեն տեղափոխում: Նա ասել է, որ իր հիվանդ մորն ու ծեր տատին մենակ չթողնելու պատճառով չի ցանկացել այդքան հեռու վայրում ծառայել եւ այդ պատճառով չի ներկայացել զորամաս: Ժ. Ավետիսյանը հայտարարել է, որ վերջին շրջանում հասկացել է իր սխալը եւ պատրաստ է ծառայել ցանկացած, այդ թվում՝ սահմանապահ զորամասում: Նա հայտնել է, որ զինվորական ծառայությունից չի խուսափում, ընդունում է իր մեղքը, զղջում է կատարածի համար եւ դատարանին խնդրել է իրեն հնարավորություն տալ շարունակել զինվորական ծառայությունը:
2013թ. ապրիլի 26-ին Տավուշի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավոր Զոյա Զաքինյանը վճռել է Ժորա Արթուրի Ավետիսյանին մեղավոր ճանաչել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 361-րդ հոդվածի 4-րդ մասով եւ նրան դատապարտել մեկ տարվա ազատազրկման: Դատարանը վճռել է կիրառել ՀՀ քր. օր.-ի 70-րդ հոդվածը եւ նշանակված պատիժը պայմանականորեն չկիրառել՝ փորձաշրջան նշանակելով մեկ տարի ժամկետով: Դատարանը վճռել է նրա նկատմամբ որպես խափանման միջոց ընտրված կալանքը վերացնել եւ նրան դատարանի դահլիճից ազատ արձակել, Ժ. Ավետիսյանի վարքագծի վերահսկողությունը հանձնել իր ծառայության վայրի զորամասի հրամանատարությանը: Թեեւ ըստ օրենքի վճիռը մեկամսյա ժամկետում կարող է բողոքարկվել ՀՀ վերաքննիչ քրեական դատարան, սակայն այս դեպքում դա անհավանական է:
Տավուշ