«Ուս ուսի մարտնչել ենք Մեծ հայրենականում, հազարավոր հայեր են զոհվել բելառուսական ճակատներում, հարյուր հազարավորներն արիաբար փառավորել են իրենց անունը: Մեր բարեկամությունն ամրապնդված է մեր ընկած հերոսների արյամբ»:

Երբ օրեր առաջ իրենց անուններն արիաբար փառավորած այդ մարդկանց՝ Հայրենական պատերազմի վետերաններին, պետք էր ըստ արժանվույն հարգանք ցույց տալ, մեր իշխանությունները նրանց ընդամենը տրամադրեցին Հաղթանակի զբոսայգու տարածքը՝ հավանաբար Հանրապետության հրապարակն ափսոսալով կամ լրացուցիչ ծախսերից խուսափելով: Եվ ընդհանրապես, երկու հաղթանակները նշելով միեւնույն օրը՝ մեկը կարծես թե անտեսեցին: Սակայն Հայրենական պատերազմի մասնակիցները Սերժ Սարգսյանին, այնուամենայնիվ, պետք են, օրինակ՝ Լուկաշենկոյի հետ հանդիպումների ժամանակ: Իրենց ձեռքն է՝ երբ կուզեն ու ինչքան կուզեն՝ կհիշեն: