“Լավատեղյակ դիվանագիտական աղբյուրները պնդում են, որ Հայաստանի՝ Եվրասիական միությանն անդամակցել- չանդամակցելու հարցն ամենևին պայմանավորված չէ եվոպական արժեհամակարգին նվիրվածությամբ, ինչպես ներկայացնում են ՀՀ իշխանությունները։ Ըստ նույն աղբյուրների, Հայաստանը վաղուց անդամակցած կլիներ այդ կառույցին, եթե չլիներ Մաքսային միության, ավելի ճիշտ՝ այդ միության անդամ Ղազախստանի պահանջը, ըստ որի՝ Հայաստանը կարող է Մաքսային միությանը միանալ առանց Լեռնային Դարաբաղի։ Ղազախստանի նախագահ Նուրսուլթան Նազարբաևը պնդում է, որ եթե Հայաստանը դառնա Մաքսային միության անդամ, ապա Հայաստանի և Լեռնային Դարաբաղի միջև պետք է հաստատվի մաքսային հսկողություն, նույն ռեժիմով՝ ինչպես Իրանի կամ Վրաստանի միջև։
Բնականաբար, Հայաստանը չի կարող համաձայնվել նման անհեթեթ պահանջի, քանի որ դա ինչ-որ իմաստով նշանակում է՝ կորցնել Լեռնային Ղարաբաղը։ Մյուս կողմից, Հայաստանին Մաքսային Միության կազմում տեսնել ցանկացող Ռուսաստանը չի ուզում հանուն Հայաստանի կորցնել այդ կառույցի առանցքային անդամ հանդիսացող Ղազախստանին։ Հայաստանը, բնականաբար, պնդում է Մաքսային միությանը ԼՂ-ի հետ անդամագրվելու տարբերակը, սակայն Ռուսաստանում դեռևս չեն գտնում այդ խնդրի լուծման ճանապարհը։ Հենց այս հանգամանքով է պայմանավորված, որ ընդհանուր առմամբ դեմ չլինելով Եվրասիական միությանն անդամակցությանը և չցանկանալով հակադրվել ռուսական իշխանության հետ, ՀՀ իշխանությունը, այնուամենայնիվ, հակված է Եվրամիության հետ ասոցիացման համաձայնագրի ստորագրմանը։ Ի տարբերություն Մաքսային միությանը, Եվրամիությունը Հայաստանի առջև Լեռնային Դարաբաղի հետ սահմաններ հաստատելու պահանջներ չի ներկայացնում”,- գրում է թերթը։
Շարունակությունը կարդացեք այսօրվա համարում