Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի մաղթանքը Սուրբ Հարության տոնի առիթով

Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը մաղթանք է հղել հայ ժողովրդին Սուրբ Հարության տոնի առիթովս.

«Սիրելի հավատավոր զավակներ Մեր ի Հայաստան, Արցախ եւ ի Սփյուռս:

Այսօր` Սուրբ Հարության բերկրալի տոնին, փառաբանում ենք մեր Տիրոջն ու Փրկչին, որ հարություն առավ մեռյալներից, ավերեց դժոխքը եւ Իր Հարությամբ արարածներին կենդանություն պարգեւեց:

Քրիստոսի Հարությունը մահվան խավարի մեջ ծագեցրեց լույսը հավիտենության, մարդկանց պարգեւեց երկնքի արքայության երանությունը, շնորհը` հարուցյալ կյանքի այս աշխարհում եւ հանդերձյալում: Քրիստոսի Հարությամբ նոր արարչություն է, նոր մարդկություն, որը մեղքի եւ մահվան նզովքից ազատ` շնորհի մեջ է Աստծով ապրելու եւ հավիտենական կյանքին արժանանալու:

Այսօր Տիրոջ հրաշափառ Հարության խորհրդի առջեւ բնականից բարձրանում է հարցը` որքանո՞վ ենք ապրում Քրիստոսով նորոգված կյանքով, ընթանում Փրկչի խոսքի եւ պատվիրանների համաձայն: Ի՞նչն ենք կարեւորում մեր կյանքում` հարության Ավետարա՞նը, թե՞ մոլար վարդապետություններ եւ խաբեպատիր գաղափարախոսություններ, Տիրոջ կամքին հետեւե՞լը, թե՞ մեղսակորույս, կենսակործան ճանապարհները, երկնքում գանձեր դիզե՞լը, թե՞ շահատենչությունը, հոգեւոր ազատությո՞ւնը, թե՞ սանձարձակությունը, ազնվությո՞ւնն ու ուղղամտությունը, թե՞ պիղատոսյան թվացյալ արդարությունը, նախըտրում ենք Հիսուսի՞ն, թե՞ ավազակ Բարաբբային:

Գիտության, կրթության անօրինակ առաջընթացի հետ մեր ժամանակներում ականատեսն ենք նաեւ ավանդական արժեհամակարգի փլուզման, մարդու բարոյական անկման եւ հոգեւոր սնանկացման երեւույթների: Կյանքի հարմարավետության, արագահասության հնարավորությունների պայմաններում նույնիսկ մարդիկ, անգամ ընտանիքի անդամներ, օտարանում են միմյանցից: Բարիքների առատության մեջ ոչ թե կարիքն ու թշվառությունն են վերանում, այլ խորանում է հասարակության բեւեռացումը: Տեխնոլոգիաների առաջընթացը կյանքի դյուրություններ ստեղծելու հետ հանգեցնում է նաեւ նոր հնարանքներով ընթացող պատերազմների եւ ահաբեկչությունների, որոնք շարունակաբար ցնցում են աշխարհը` դառնալով համընդհանուր սպառնալիք մարդկության համար: Նման իրողությունների առջեւ եւ մշտապես հարկ է անդրադառնալ եւ բարձրաձայնել աստվածային արդարության ու հատուցման մասին այս աշխարհում եւ հանդերձյալում, որը վերահաս է բոլոր անհատներին ու ժողովուրդներին:

Արդարեւ, քրիստոսաշնորհ հարությունը միայն պարգեւ չէ, այլեւ դատաստան, ինչպես ասում է Ավետարանը. «Կգա ժամանակ, երբ բոլոր նրանք, որ գերեզմաններում են, կլսեն Նրա ձայնը եւ դուրս կգան. ովքեր բարի գործեր են արել` կյանքի հարության համար, իսկ ովքեր չար գործեր են արել` դատաստանի հարության համար» (Հովհ. Ե 28-29):

Տագնապներով ու ցնցումներով լի աշխարհը, նաեւ մեր իրականությունը, որ նույնպես բազմահոգ է դժվարություններով ու խնդիրներով, կարող են վերափոխվել քրիստոսաշնորհ հոգեւոր լիության կյանքով՝ հաղթահարելով մարդկային ցավերն ու ողբերգությունները եւ ամենուր հաստատելով հիմքերը ապահովության ու բարօրության: Քրիստոսի Հարությունը հիմքն ու հաստատությունն է հավատքի, որ լուսավորում է մարդկանց սրտերը, նեղությունների հորձանուտում շնորհում հույս ու մխիթարություն, տառապանքների գողգոթաներում` հառնելու ուժ եւ զորություն, պարգեւում խրոխտ ու արիասիրտ ոգի` արդար մարտնչումներում, նվիրումի ոգեշնչում, բերկրանք ու խնդություն` ապրելու եւ արարելու:

Այս ոգին ու ընթացքը հարազատ են եւ բնորոշ մեր ժողովրդին, մեր կյանքին ու պատմությանը եւ լուսավորում են մեր ներկան ու ապագան: Վեր հառնելու, դժվարությունների առջեւ չընկրկելու, նոր կյանք կերտելու վկայությունը մեր ժողովուրդը բերեց՝ վերահաստատելով մեր անկախ պետականությունը, որի 25-ամյա տարեդարձն է այս տարի:

Մեր հայրենիքի զորացմանը, համազգային մեր կյանքի շինությանն ու պայծառությանն ուղղված մեր ջանքերում եւ այսօր ծառացած մարտահրավերների առջեւ, սիրելիներ, Քրիստոսի Հարության հավատքն ու լույսն ունենք մեզ առաջնորդող, արդ, մեր կյանքը լցնենք մեր Տիրոջ սիրով, միմյանց զորակցությամբ, ավետիսներով բարի գործերի: Զատկական խորհրդով այսօր մեր հոգիներին շողում է քրիստոսապարգեւ հարության երկնային շնորհը, որը դրոշմվում է մեր կյանքին, երբ ապրում ենք հավատքով ու քրիստոնեական արժեքներով, մեր մերձավորների, մեր ժողովրդի, հայրենիքի ու մեր Սուրբ Եկեղեցու համար: Միածնաէջ այս Սուրբ Տաճարում աղոթում եւ մաղթում ենք, որ մեր ժողովրդի ամեն զավակ Քրիստոսի Հարության ավետիսն ընդունի նորոգված հավատքով, եւ մենք` իբրեւ ազգ, առ Քրիստոս մեր Տերը սիրով, մեր արդար ու արժանավոր գործերով միշտ ընթանանք առաջընթացի ուղիով:

Զատկական այս հուսառատ եւ շնորհաբեր օրը Մեր հայցն է, որ hարուցյալ Քրիստոսի շնորհները տարածյալ լինեն համայն աշխարհում եւ հայրենի մեր երկրում, ամենուր տիրի խաղաղություն, եւ մարդկությունը` վեր հառնած ողբերգությունների, վշտերի ու նեղությունների անձավներից, հույսով ու հավատով կերտի իր կյանքը` լի սիրով, եղբայրությամբ ու համերաշխությամբ։
Թող սերը մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսի եւ ողորմությունն Աստծո լինեն մեզ հետ եւ ամենքի, այսօր եւ միշտ եւ հավիտյանս, ամեն:

Քրիստոս յարեաւ ի մեռելոց,
Օրհնեալ է Յարութիւնն Քրիստոսի»։