«168 ժամ» թերթը գրում է. ««100 կյանք» նախաձեռնության` ապրիլի 24-ին տեղի ունեցած «Ավրորա» մրցանակաբաշխությունը զարմացրել է շատ-շատերին, զարմացրել է հաճելիորեն. Հայաստանում կայացավ մի իրադարձություն, որն իր որակով, կազմակերպվածությամբ, ուղերձներով դուրս էր հայկական իրականության մանրությունից, ճղճիմությունից ու տասնամյակներ կրկնված լալահառաչաթյունից։ «Ավրորա» մրցանակաբաշխությունն իսկապես այլ չափողականության, այլ ժամանակի ու այլ տարածության իրադարձություն էր, որը կարող էր նույնությամբ անցկացվել աշխարհի ամենազարգացած մայրաքաղաքներից որևէ մեկում։
…«Ավրորա» մրցանակաբաշխությունը, սակայն, այս ամենով հանդերձ՝ արտահայտում էր նաև այն հակասականությունը, որն առկա է այսօրվա Հայաստանի ու այդ նախաձեռնության հեղինակների տեսլականի, նրանց գործի հիմքում ընկած արժեքների միջև:
Որովհետև այդ մրցանակաբաշխությունն անց էր կացվում մի երկրում, որտեղ գրեթե ամեն ինչ արվում է մարդու, անհատի դեմ, որտեղ առանձին վերցրած մարդիկ, մարդկանց խմբեր զբաղված են հանրային ու պետական բարիքների անմնացորդ մսխմամբ, որտեղ անհատը, քաղաքացին պետության համար ոչ թե նպատակ է, այլ՝ միջոց։ «Ավրորա» մրցանակաբաշխությունը, դրա հիմքում դրված գաղափարներն իրենց ամբողջության մեջ հակապատկերն են բոլոր այն որակների, որ կրում է Հայաստանի այսօրվա իշխանությունը, ընտրախավ կոչվածը, որի ներկայացուցիչների գերակշիռ մեծամասնությունն օրգանական որևէ առնչություն չունի մարդասիրության, այլոց օգնելու հատկությունների, խիզախության ու կամքի հետ։ Այնպես որ, «Ավրորա» մրցանակը շատ արդիական է նաև Հայաստանի Հանրապետության համար։ Դա պետք է շնորհել այն անհատներին, ովքեր կկարողանան Հայաստանը փրկել բոլոր նրանցից, ովքեր պետությունը հասցրել են այս որակներին, ավելի ճիշտ անորակությանը։ Դրա համար «Ավրորայի» նախաձեռնողների պատկերացրած Հայաստանը պետք է պայքարի այսօրվա Հայաստանի դեմ»:
Ավելի մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում։
.gif)
