Բռնապետերը թեև խորշելի են, սակայն ընդունվում են ոչ միանշանակ: Մի կողմից, նրանք ծայրահեղ դաժան են, մյուս կողմից՝ մաքսիմալ հարմարավետ պայմաններ են ստեղծում նրանց համար, ովքեր համավատարիմ են իրենց ռեժիմին:
Ստորև նշված են բռնապետեր, ովքեր չնայած իրենց դաժանությանը՝ բարի գործեր են արել:
1. Չինգիզ խան
Պատմաբանները պնդում են, որ Չինգիզ խանի ղեկավարության շրջանում մոնղոլական հասարակությունն իսկապես ժողովրդավարական դարձավ: Նույնիսկ խոնարհ ծառան կարող էր բանակի հրամանատար դառնալ, եթե նա բավարար ռազմական ոգի դրսևորեր:Մեծ խանը կրոնական ազատություն էր երախշավորում՝ պաշտպանելով բուդդիստների, մուսուլմանների, քրիստոնյաների և հնդուիստների իրավունքները: Նա նաև պաշտպանում էր բանագնացների անձեռնմխելիությունը, այդ թվում թշնամու՝ անկախ նրանից, թե ինչ լուր կբերեին:
2. Աշշուրնացիրապալ II
Ասորեստանի թագավոր Աշշուրնացիրապալ II-ը իշխում էր մ.թ.ա. 884 — 859 թթ.: Նա ականավոր զորավար և դիվանագետ էր: Աշշուրայից Կալխա մայրաքաղաքի տեղափոխման կապակցությամբ՝ նա կազմակերպեց պատմության մեջ ամենամեծ խնջույքը: Խնջույքին ավելի քան 69 հազար մարդ մասնակցեց: Հյուրերը 1000 եզ, 14000 ոչխար, 10000 ձուկ և ևս 500 վիթ կերան:
3. Մուամմար ալ-Կադդաֆի
Կադդաֆին իշխանության եկավ 1969թ. հեղափոխության արդյունքում և մինչև 2011թ. փաստացի համարվում էր Լիբիայի ղեկավարը: Մինչ նախագահ հռչակվելը նա ուներ «Եղբայրական առաջնորդ և հեղափոխության ղեկավար» տիտղոսը: Կադդաֆիին մեղադրում էին ապօրինի ձերբակալությունների, խոշտանգումների և նույնիսկ մահապատիժների մեջ:Նրա իշխանության օրոք ամենամասշտաբային և ամենաամբիցիոզ նախագիծը դարձավ «Մեծ տեխնածին գետը»: Դա խողովակաշարերի ցանց էր, որն մատակարարում էր Լիբիայում անապատային շրջաններն ու ափերը: Որոշ տվյալներով՝ այն ամենամասշտաբայինն էր ողջ մարդկության պատմության մեջ: Այն ներառում էր ավելի քան 500 մ խորությամբ 1300 հոր, մատակարարում էր Տրիպոլի, Բենգազի, Սիրտ և այլ քաղաքներ: Օրական 6 500 000 մ³ ջուր էր մատակարարում: Ինքը՝ Կադդաֆին, այդ գետն «Աշխարհի 8-րդ հրաշալիք» էր անվանում:
4. Ֆիդել Կաստրո
Կուբայի հեղափոխության առաջնորդ Ֆիդել Կաստրոն իշխանության եկավ 1959թ.՝ երկիրը միակուսակցական դիկտատուրայի վերածելով: Ռեժիմի հակառակորդները բանտում հայտնվեցին, իսկ որոշները նույնիսկ մահապատժի ենթարկվեցին: Միջազգային մի շարք կազմակերպություններ կուբական կառավարությունը մարդու իրավունքների ամենավատ խախտողներից անվանվեց: Միևնույն ժամանակ, Կաստրոն կարող է հպարտանալ երկրի կառավարության հարցում իր հաջողություններով: Չնայած ԱՄՆ-ի կողմից առևտրային էմբարգոյին և երկրի ծանր տնտեսական վիճակին՝ Կուբան կրթության և բժշկության ոլորտում դարձավ տարածաշրջանի առաջնորդը:Այսօր Կուբայում մոտ 800 հազար բժիշկ կա: Ընդ որում, բուժօգնությունը, ընդհուպ մինչև բարդ վիրահատությունները, կատարվում են բացարձակ անվճար:
5. Նապոլեոն
Ոմանք նրան հերոս են համարում, որոշները՝ իսկական բռնապետ: Նա 30-ամյա պատերազմի ժամանակաշրջանում Ֆրանսիան տարավ ամենաարյունալի կոնֆլիկտների ճանապարհով: Նրա զավթիչ քաղաքականության զոհ դարձավ ավելի քան 2 միլիոն մարդ, առնվազն մեկ միլիոն մարդ զոհվեց սովի և համաճարակի արդյունքում: Սակայն հենց Նապոլեոնը դարձավ այսպես կոչված «Նապոլեոնի կոդեքսի» հեղինակն ու նախաձեռնողը: Այն իրենից ներկայացնում էր քաղաքացիական իրավունքի մասշտաբային կոդավորում և հզոր խթան հանդիսանում աշխարհի շատ երկրներում հետագա օրինակարգման գործընթացի համար:
6. Ադոլֆ Հիտլեր
Նորագույն պատմության մեջ ծխախոտի դեմ պայքարի պետական ծրագիրը մեկնարկել է հենց նացիստական Գերմանիայում: XX դարում ծխախոտի դեմ պայքարի հարցով հասարակական ընկերություններ ի հայտ եկան շատ երկրներում, սակայն այն առաջին անգամ պետական աջակցություն ստացավ Գերմանիայում նացիոնալ-սոցիալիստների՝ իշխանության գլուխ անցնելուց հետո:
7. Ավգուստո Պինոչետ
Չիլիացի բռնապետի ղեկավարման տարիներին առնվազն 3000 մարդ պարզապես անհետացավ: Եվս 28 հազարը ձերբակալվեցին և խոշտանգումների ենթարկվեցին: Նրանք բոլորը գաղափարական հակառակորդներ էին, ինչը, ինչպես հայտարարում էր Պինոչետը, նշանակում էր «հասարակության թշնամի»: Պինոչետը, ով իշխանության եկավ անցավ 1973թ. զինված հեղափոխության արդյունքում, Չիկագոյի համալսարանից խումբ հավաքեց, որոնց հետ վերականգնեց տնտեսությունը: 1975թ. ինֆլյացիան նվազեց 375%-ից հասնելով 9,9% 1982թ.-ին: ՀՆԱ-ն մի քանի տարվա ընթացքում աճեց 10%-ով:
8. Մուհամմեդ Զիյա-ուլ-Հակ
Պակիստանի նախագահն էր 1978 — 1988 թթ.: Նրա ղեկավարության օրոք Պակիստանի տնտեսությունը վերածնվեց: Երկրի ՀՆԱ-ն տարեկան միջինում աճեց 6% -ով: Գյուղատնտեսությունից եկամուտները աճեցին տարեկան 4% -ով, իսկ արտադրությունից՝ 9% -ով: Միջոցներ ներդրվեցին առևտրի զարգացման համար:
9. Ռաֆայել Տրուխիլյո
Ռաֆայել Տրուխիլյոն, ով հայտնի էր «Շեֆ» մականունով, դոմինիկացի պետական և քաղաքական գործիչ էր: Պաշտոնապես նախագահել է 1930—1938 և 1942—1952 թթ., սակայն փաստացի Դոմինիկյան Հանրապետության ղեկավար էր 1930 — 1961 թթ.: Նրա ղեկավարությունը ստացավ «Տրուխիլյոյի դար» անվանումը: Նա Ամերիկայի պատմության մեջ ամենաարյունալի գործիչներից էր համարվում, որոշ գնահատականներով՝ պատասխանատու էր ավելի քան 50 հազար մարդու մահվան համար, ներառյալ 10 հազար մարդ, ովքեր զոհվեցին 1937թ. էթնիկ զտումների ժամանակ: Մյուս կողմից, հենց նրա ղեկավարման օրոք Դոմինիկյան Հանրապետությունը բարգավաճեց: Բարելավվեցին սանիտարական պայմանները, հիվանդանոցներ, ճանապարհներ և դպրոցներ կառուցվեցին:
10. Պերիանդր
Պերիանդրը հայտնի էր որպես չար և քմահաճ բռնակալ: Նա ղեկավարում էր հին հունական Կորինֆ քաղաքը մ.թ.ա. 627 – 585 թթ.: Հերոդոտի պատմություններից հայտնի է դառնում, որ երբ Պերիանդրը գահին անցավ, նա խորհրդի համար սուրհանդակ ուղարկեց մեկ այլ հույն բռնապետ Ֆրասիբուլ Միլետսկիին:Վերջինս խորհուրդ տվեց Պերիանդրին ոչնչացնել քաղաքի բոլոր ազդեցիկ մարդկանց: Պերիանդրը հենց այդպես էլ վարվեց: Սակայն մյուս կողմից, նա մաքսատուրքեր սահմանեց, միանգամից մի քանի գաղութ հիմնեց, նորացրեց Դիոլկը: Արդյունքում երկաթուղային ճանապարհ ստեղծվեց: Այն թույլ տվեց առասպելական շահույթներ ստանալ և ամբողջությամբ չեղարկել հարկերը հենց Կորինֆում: Պերիանդրն առաջին ղեկավարն էր, ով սկսեց քանդել Կորինֆի ջրանցքը: