«Ի՞նչ անենք, անպայման պիտի ասի՝ տանենք Սուրիկին նստացնենք, ջարդենք, կոտորենք, որպեսզի մարդիկ լռե՞ն: Ով մեղավոր է, նա էլ պիտի պատժվի»:
Եվ կրկին նա՝ Գալուստը, որը կրկին փոխանցեց իշխանությունների հեղինակավոր խոսքը: Սուրիկին, իհարկե, չեն «նստեցնի», այլ կարող են սահմանափակվել ընդամենը պարգեւատրելով, չեն ջարդի, չեն կոտորի, այլ նրան կթողնեն ջարդելու եւ կոտորելու իրավունքը: Իսկ մեղավորները, անշուշտ, պետք է պատժվեն, մանավանդ եթե Գրիգորիչն է ասում, ուրեմն մի բան գիտի: Հիմա մնում է գտնել այդ գործում մեղավորներին, ինչը, կարծում ենք, ՀՀ իշխանությունների եւ նրանց ծառայություններ մատուցող դատաիրավական համակարգի համար խնդիր չէ. երբ եւ որքան պետք է՝ կգտնեն, վերջիվերջո, Արտակ Բուդաղյանն էլ կա ու կա: