2001թ. վիետնամցի Թոնգ Ֆուոկ Ֆուկն իր հղի կնոջ հետ գնալով հիվանդանոց՝ այնտեղ մի դուռ է նկատել, որտեղ պարբերաբար հղի կանայք են մտել: Եվ երբ նրանք դուրս են եկել այնտեղից՝ նրանց աչքերին արցունքներ են եղել, և երբ նա հասկացել է, թե ինչ է կատարվում, որոշել է գործել…
Այդ պահից Թոնգն իսկական օրինակ է ծառայել մարդկության համար:
Նա չէր հասկանում, թե ինչպես կարելի է սեփական երեխային զրկել լույս աշխարհ գալու հնարավորությունից և չթաղել նրան: Իր միջոցներով տղամարդը ոչ մեծ հողակտոր է ձեռք բերել, որպեսզի թաղի երեխաներին: Թույլտվություն ստանալով՝ նա անցել է իր առաքելության իրականացմանը:
Տղամարդը հույս ուներ, որ տեսնելով այդ վայրը՝ շատ մայրեր կփոխեն իրենց որոշումը: Որոշ ժամանակ անց Թոնգին սկսել են մայրեր մոտենալ, ովքեր դժգոհել են, թե իրենք նյութական հնարավորություն չեն ունեցել երեխաներին պահելու համար:
Գերեզմանատան մոտ նա նաև տուն է կառուցել, որտեղ ավելի քան 100 երեխա է ապրում:
Նրանց չշփոթելու համար Տոնգը նրանց մականուններ է տալիս՝ «սիրտ» կամ «պատիվ»: