«Ժողովուրդ»-ը շարունակում է ընթերցողներին ներկայացնել բլից-հարցազրույցների շարք հայ հայտնիների հետ: Դրանց միջոցով մենք կծանոթանանք արդեն ճանաչված մարդկանց բնավորությունների` քչերին ծանոթ գծերին, կբացահայտենք նրանց կյանքի հետաքրքիր, երբեմն անհայտ դրվագներ, կիմանանք նրանց ձեռքբերումների ու բացթողումների, նպատակների ու նվիրական երազանքների մասին: Այս անգամ մեր զրուցակիցը երգիչ Նարեկ Բավեյանն է, ով խաղում է նաեւ «Դոմինո» սիթքոմում:
-Նարե՛կ, Ձեր կյանքն այժմ ի՞նչ գույնի մեջ եք տեսնում:
-Կանաչ:
-Իր, որն ամբողջ օրը ուղեկցում է Ձեզ:
-Բջջային հեռախոսը:
-Ձեր ամենասիրելի տոնը:
-Հիմա արդեն` որդուս ծննդյան օրը (նա լույս աշխարհ է եկել երկու ամիս առաջ-հեղ.):
-«Հանդիպում» քաղաքի հետ, որը հնարավոր չէ մոռանալ:
-Վիեննայի հետ հանդիպումը, որը շատ է տպավորվել: Շատ սիրեցի այդ քաղաքը:
-Ձեր դիտած վերջին ներկայացումը:
-Ճիշտն ասած, թատրոնում վաղուց չեմ եղել: Չեմ մտաբերում այս պահին:
-Եթե մշակույթի ոլորտում բարեփոխումներ անելու շանս ունենայիք, որտեղի՞ց կսկսեիք:
-Երգարվեստից: Նախ` ասեմ, որ ոչ մի բան չէի արգելի, ստալինյան ռեժիմ չէի մտցնի, ով ինչ ուզենար, թող երգեր, բայց կհստակեցնեի` ինչը եթեր հեռարձակել, ինչը` ոչ, ինչը պրոպագանդել, ինչը` ոչ: Ու դա կանդրադառնար նաեւ ինձ վրա. իմ որոշ երգեր էլ կարգելվեր եթերում հնչեցնել (ծիծաղում է):
-Կարիերայում հանդիպած ամենամեծ խոչընդոտը:
-Ինձ համար հատկապես դժվար է մասնակցել ցանկացած մրցույթի: Ես մրցութային երգիչ չեմ, ուստի դժվար է եղել նախ պատանեկան տարիքում մասնակցել «Դո-ռե-մի» մրցույթին, ապա ավելի հասուն տարիքում` «Ընծա»-ին: Դա ես արել եմ ինքս ինձ ստիպելով ու, այսպես ասած, կաշվից դուրս գալով: Հետո հասկացա, որ ատում եմ մրցույթները:
-Ձեր կատարած խենթ մի քայլ, որը մինչ օրս հիշում եք…
-Կա, բայց չեմ ասի, շատ անձնական է (ծիծաղում է):
-Ինքներդ Ձեզ ո՞ր դեպքում եք սաստում:
-Երբ անհիմն նեղացնում եմ մարդկանց: Երբեմն պահի տակ շատ եմ բորբոքվում, էմոցիաներին տրվում եւ գուցե անգիտակցաբար վիրավորում եմ ինչ-որ մեկին: Դրանից ես ինձ շատ վատ եմ զգում: Իսկ եթե հիմք կա, դա ուրիշ բան…
-Ի՞նչ եք անում, երբ դիմացինը փորձում է Ձեզ շահագործել:
-Ես թույլ չեմ տալիս դա ու շատ կտրուկ, ուղիղ ձեւով ասում եմ, որ նրա այդ մտադրությունը հասկացել եմ, հետո արդեն հրաժեշտ եմ տալիս նրան:
-Ձեզ չեք տիրապետում, երբ…
-Շատ դժվար է ինձ հունից հանել, դա հնարավոր է միայն այն դեպքում, երբ տեսնեմ, որ իմ սիրելի մարդկանց վիրավորում են: Ի դեպ, եթե ինձ են նեղացնում, կարող եմ շատ երկար համբերել ու հանդուրժել, բայց սիրելիների պարագայում` ոչ:
-Հիասթափություն, որից հետեւություններ եք արել:
-Ես ունեցել եմ ընկերներ, որոնք որոշ իրավիճակներում դավաճանել են, ընկերավարի չեն պահել իրենց, ու ես համապատասխան հետեւություններ եմ արել: Նման դեպքերում ես այդ մարդկանց պարզապես հեռացնում եմ իմ կյանքից, «ախտահանում» եմ կատարում:
-Մարդը պետք է անի ամեն ինչ, որպեսզի չհայտնվի…
– Ամոթալի, խայտառակ իրավիճակներում:
-Կինը սեքսուալ է, երբ…
-Երբ խելացի է, խնամված, իսկ ամենակարեւորը` երբ սիրում է:
-Անձնական կյանքում ի՞նչ չեք հանդուրժի:
-Շատ դժվար է պատասխանել այդ հարցին, չես իմանա` տվյալ պահին ինչը կհանդուրժես եւ ինչը` ոչ:
-Շատ կափսոսեք, եթե չհասցնեք…
-Գոնե մի երեխա էլ ունենալ:
-Ձեր երազած ընտանիքը կարողացա՞ք ստեղծել:
-Այո՛, դեռ լիարժեք չի ընտանիքս, այնտեղ պակաս մարդ կա, ինչպես նշեցի (ծիծաղում է), բայց այո, ես հիմա այդ առումով գոհ եմ, ինձ բավարարված եմ զգում:
Աննա Բաբաջանյան