Վանաձորում շենքեր կան, որտեղ բնակվելը կարող է ճակատագրական լինել

88-ի աղետալի երկրաշարժից հետո Վանաձորում մինչ այս պահը առկա է 84 3-րդ կարգի վթարային շենք, որոնց վթարայնության այդ աստիճանը տրվել է դեռեւս 2004թ-ին: 12 տարվա ընթացքում սեյսմակայությունը փաստող որեւէ նոր ուսումնասիրություն չի կատարվել: 12 տարվա ընթացքում ՀՀ կառավարությունը չի էլ փորձում անգամ նոր ուսումնասիրություն իրականացնել, քանի որ միանշանակ է՝ շենքերի գոնե կեսը կճանաչվեն 4-րդ կարգի վթարային շինություններ, այսինքն՝ քանդման ենթակա:

Տեղեկացնենք, որ վթարային շենքերում այսօր բնակվում է 2080 բնակիչ՝ 8193 քաղաքացի: Վանաձորի քաղաքապետարանի ճարտարապետության բաժնի պետ Տիգրան Պապանյանը մեզ հետ զրույցում հայտնեց, որ համայնքն ու ավագանին ամեն տարի ուղերձով դիմում են կառավարություն՝ շենքերը նորոգելու համար. «Կառավարությունից պատասխանում են, որ առաջիկա ծրագրերում նշված հարցը ընդգրկված չէ»: Ըստ Պապանյանի՝ համայնքի բյուջեով անգամ մեկ շենք հնարավոր չէ ամրացնել, ինչ մնաց թե մի քանիսը:

Վթարային շենքերում ապրող բնակիչները ահուսարսափով են իրենց օրն անցկացնում տներում: Գոյություն չունեցող տանիք, կիսաքանդ սանդուղքներ, որն էլ պատճառ է դառնում, որ ամեն օր մի քար ցած ընկնի: Երկրաշարժի անգամ թեթեւ ցնցման ժամանակ շենքերի բնակիչներն անմիջապես դուրս են փախչում տներից:
Թե երբ կլուծվի բազմաբնակարան շենքերի ամրացման խնդիրը, ո՛չ քաղաքապետարանում գիտեն, ո՛չ մարզպետարանում, բոլորը միայն փաստն են արձանագրում՝ շենքերի վիճակը գնալով վատանում է, ու այնտեղ բնակվելը դառնում է ճակատագրական:

Սակայն ՀՀ գործադիր մարմինը չի շտապում ոչ միայն նորոգման համար քայլեր ձեռնարկել, այլեւ գոնե սեյսմակայունության նոր աստիճանով գնահատել:
Բնակիչներից շատերը վստահ են, որ նոր ուսումնասիրությունների արդյունքում ի հայտ կգան շենքեր, որոնք միանշանակ կճանաչվեն քանդման ենթակա, իսկ պետությանը անելու ոչինչ չի մնա, քան քանդել շենքերն ու բնակիչներին ապահովել բնակտարածքով, իսկ բնակտարածքն այս դեպքում ընդամենը հանրակացարանային սենյակներն են, որտեղ սակայն շենքերի բնակիչները միանշանակ համաձայն չեն տեղափոխվել:

Այսպիսով՝ պետք է արձանագրել, որ աղետի հետեւանքները Հայաստանի երրորդ քաղաքում այսքանով չեն ավարտվում: Վանաձորում եւս, ինչպես Շիրակի մարզի շատ բնակավայրերում, դեռեւս կան տնակներում բնակվողներ, ժամանակավոր փայտաշեն կացարան ունեցողներ, որոնց լիարժեք բնակարան ունենալու երազանքը դեռ մնում է անհասանելի:

Լիլիթ Ավետիսյան