Հատկապես 2008 թ. ռուս-վրացական պատերազմից հետո, երբ Հայաստանը կանգնեց պարենային ճգնաժամի վտանգի առաջ, ՀՀ կառավարությունը որոշեց իրականացնել գյուղատնտեսական ծրագրեր՝ ՀՀ-ում աճեցվող ցորենի պաշարները ինքնաբավության մակարդակի հասցնելու ուղղությամբ: Հաջորդող տարիներին կարծես թե ցորենի ցանքատարածությունների որոշակի աճ եղավ, սակայն ինքնաբավության աստիճանի մենք այդպես էլ չհասանք: Այսօր էլ հանրապետությունում սպառվող ցորենի հիմնական պաշարները ներկրվում են:
Սակայն այս խնդիրը կարծես գյուղնախարար Սերգո Կարապետյանին այդքան էլ չի անհանգստացնում: Վերջինս շրջում է իր սրտի ուզած գյուղերով, սալոր է հավաքում, դեղձերը ձեռքին լուսանկարվում, բայց գյուղմթերքի իրացման խնդիրը այդպես էլ չի լուծում: Հարգելի՛ պարոն Կարապետյան, այցելե՛ք այնպիսի գյուղեր, որոնց բնակիչները ողջ տարվա ընթացքում տապին կամ ցրտին, անձրեւի, քամու տակ հող են մշակում, որպեսզի կարողանան գոնե վարկային պարտավորությունները մարել: Այցելե՛ք այնպիսի գյուղեր, որտեղ մարդիկ հաց չեն գնում, քանի որ ստիպված են բարձր տոկասադրույքով վարկերը մարել՝ նոր վարկեր վերցնելով, որովհետեւ իրենց աճեցրած բերքը կոպեկներով են կարողանում իրացնել, կամ էլ դառնում են կարկուտի եւ ցրտահարության զոհ: Ի վերջո, հանե՛ք Ձեր վարդագույն ակնոցը:
Մանրամասները` ArmLur.am-ի տեսանյութում:
Սյունէ Համբարձումյան, Նարեկ Սարգսյան