Ինչ տեսք ունեին ԽՍՀՄ-ի նոութբուքերը, միկրոալիքային վառարաններն ու պլանշետները: Ժամանակակից տեխնիկան ստեղծվել է ոչ մեկ օրում և մի շարք սարքերի նախատիպեր գոյություն ունեին դեռևս ԽՍՀՄ-ում:
Այո, դեռևս այն ժամանակ գոյություն ունեին հեռախոս, պլանշետ, նոութբուք:
Միկրոալիքային վառարանի առաջին նախատիպերը ստեղծվեցին ԽՍՀՄ-ում 1941թ., սակայն միայն 1978թ. սկսվեց դրանց արտադրությունը:
Դրանք լայն տարածում չունեցան, քանի որ, նախ, քիչ քանակով էին, և, երկրորդ հերթին, արժեր մոտ 350 ռուբլի (երբ միջին աշխատավարձը մոտ 200 ռուբլի էր):
1957թ., երբ դեռևս չէին հորինել բջջային կապը, ռադիոինժեներ Լեոնիդ Կուպրիյանովը ստեղծեց առաջին ռադիոհեռախոսը:
Սկզբնապես այն կշռում էր մոտ 3 կգ, սակայն Կուպրիյանովը կատարելագործեց այն: Հեռախոսը չուներ էկրան, իսկ համարը հավաքվում էր սկավառակային մեխանիզմի օգնությամբ:
Առաջին էլեկտրոնային համակարգիչը ստեղծվեց անցած դարի 40-ական թթ.:
Անձնական համակարգիչներ սովետական միության մարդիկ ստացան միայն 80-ականներին:
«Էլեկտրոնիկա» խաղը սկսվեց թողարկվել 1984թ.:
70-ականների սկզբին սկսվեց փլեերների արտադրությունը:
Սակայն դրանք լայն տարածում չգտան, քանի որ շատ թանկ արժեին՝ 130 ռուբլի:
Ստեղծվեցին նաև միկրոհամակարգիչներ:
«Էլեկտրոնիկա ՄՍ 1504» ռուսական առաջին նոութբուքը թողարկվեց 1991թ.:
Այն ուներ 16-բիթանոց պրոցեսոր՝ 4,77-7,16 մեգահերց հաճախականությամբ: Այն կշռում էր 3,5 կգ:
.gif)
