Երկար մտորումներից հետո վերջապես երեկ կառավարության հերթական նիստի ժամանակ ՀՀ վարչապետ Կարեն Կարապետյանը հայտարարեց Հայաստանի հանրապետական կուսակցությանը անդամագրվելու խնդրանքով դիմում գրելու մասին:
«Այսօր ես դիմում եմ ներկայացրել Հայաստանի Հանրապետական կուսակցությանն անդամագրվելու համար: Կարծում եմ` այս քայլը շատերի համար կանխատեսելի էր եւ տրամաբանական, սակայն ես ցանկանում եմ մեկնաբանել»,- նշեց Կարապետյանն ու այնուհետ սկսեց թվարկել որոշման պատճառները, որոնք յոթն էին. քանի որ Սերժ Սարգսյանն է նրան հրավիրել, յուրաքանչյուր կառավարություն պետք է ունենա քաղաքական հենարան, հենց ՀՀԿ-ն կարող է լինել փոփոխությունների իրականացման քաղաքական հենարան, ինչու ՀՀԿ, որովհետեւ այն կուսակցությունն է, որը, գիտակցելով երկրի անվտանգության եւ զարգացման համար իր պատասխանատվությունը, որոշում է կայացրել փոխվել եւ ունի իր մեջ այդ ներուժը: Այսպիսի պատճառաբանություններով Կարապետյանը փորձեց հիմնավորել իր կայացրած որոշումն ու ազդարարեց ՀՀԿ-ին անդամակցելու մեկնարկը:
Իհարկե, Կարեն Կարապետյանի կայացրած որոշումը անակնկալ չէր, որովհետեւ ղարաբաղյան կլանը նույնն է, եւ արտաքին շղարշը չի կարող թաքցնել նրանց իրական դեմքը: Վերջ ի վերջո Կարեն Կարապետյանին խաղի մեջ ներքաշողը հենց Սերժ Սարգսյանն է` նույն ղարաբաղյան կլանի ղեկավարը: Սա ենթադրում էր, որ Կարապետյանը պետք է ընդուներ այն «կրոնը», որին հարում էր Սարգսյանը: Այս ամենից հետո ուղղակի տրամաբանական հարցեր են առաջանում միայն՝ ի՞նչ կտա այս որոշումը կառավարությանը, ՀՀԿ-ին, Կարեն Կարապետյանին եւ, ի վերջո, այն երկրին, որի տնտեսությունը «փրկելու» համար էր իր` ավելի բարձր աշխատավարձով աշխատանքը թողել Կարապետյանը եւ շտապել Հայաստան: Այս հարցերի պատասխանները, իհարկե, ենթադրելի են, ինչպես, օրինակ, Կարեն Կարապետյանի այս որոշման դեպքում էր:
Կառավարությունը, թերեւս, ոչինչ չի շահելու այս ամենից: Չէ որ իրականում կապ չունի, թե որ կուսակցությունն է իրականացնում ծրագիրը, ընկալումն է այստեղ առաջնայինը, գործ անողը իշխանությունն է:
Երկրի պարագայում իրավիճակն ավելի քան վատ է: Ինչու՞: Որովհետեւ այն, որ Կարեն Կարապետյանը ունի, արժանացել էր հասարակական լայն շերտերի վստահությանը: Իսկ ՀՀԿ-ի նման կուսակցության թրի տակով անցնելը ուղիղ համեմատական է «բանտարկվելուն»: Այսինքն՝ այս քայլով մարդ չի կարող անկախ ու միաժամանակ պետությանը պիտանի լինել: Չէ որ դեռեւս 2014 թվականին ՀՀԿ խոսնակ Էդուարդ Շարմազանովը հպարտորեն նշել էր. «Եթե ապագա տասնամյակում որեւէ պետական քաղաքական գործիչ հավակնում է իրեն տեսնել պետական բարձրագույն պաշտոնների, ապա դրա հիմնական ճանապարհը, եթե ոչ միակը, ՀՀԿ-ն է։ Ավելի պարզ ասեմ, եթե որեւէ մեկը ուզում է կամ հավակնում է դառնալ ՀՀ նախագահ կամ վարչապետ, ապա այդ ճանապարհը ուղիղ անցնում է Մելիք-Ադամյան փողոցով»։
Իսկ ի՞նչ կտա Կարեն Կարապետյանի անդամագրումը ՀՀԿ-ին: Որպեսզի ՀՀԿ-ն կարողանա իր առջեւ դրված խնդիրը պատվով կատարել խորհրդարանական ընտրություններին, խաղից հեռացնում է անընդունելի դեմքերին՝ փոխարենը ձեւավորելով նոր ու, ամենակարեւորը, չվարկաբեկված թիմ: Այդպես ավելի հեշտ կլինի քվեր մուրալը ՀՀ քաղաքացիներից:
Այս գործընթացում իրականում ավելի շատ տուժողը հենց Կարեն Կարապետյանն էր: Ինչու՞: Քանի որ Հայաստանի ամենավարկաբեկված, ամենաանվստահություն ունեցող, անպատժելիության ու թալանչիների հետ ասոցացվող կուսակցության մեջ մտնելով՝ բիծ է ընկնում իր անվան վրա: Այս ամենի մասին շատ լավ գիտեին նաեւ «Մելիք Ադամյան»-ում բայց միեւնույն է` ներքաշեցին այս կեղտոտ խաղի մեջ, որ վարկաբեկեն. ինչպես կարող է լինել մեկը, որին բացարձակ վստահեն մարդիկ; Պիտի բոլորին ինչ-որ չափաբաժնով վստահեն, որ Սերժ Սարգսյանից կախման մեջ լինեն բոլորը:
Ի՞նչ կարող է Կարեն Կարապետյանը փոխել ՀՀԿ-ում: Սա է ամենաբարդ հարցերից մեկը: Արդյո՞ք նա կարող է ներկուսակցական փոփոխությունների սիմվոլ դառնալ, ժամանակը ցույց կտա: Այն, որ Կարեն Կարապետյանի՝ ՀՀԿ-ում լինելու ժամանակաշրջանում ձեւավորվելու է եւս մեկ` Կարապետյանի թեւ, անհերքելի է: Այդ թիմում առաջնայինը, իհարկե, կլինեն Կարապետյանի նախաձեռնությամբ կառավարություն եկած նրա կադրերը: Հիշյալներից դեռեւս ՀՀԿ-ին անդամակցելու որոշում են կայացրել ՀՀ գյուղատնտեսության նախարար Իգնատի Առաքելյանը եւ ՀՀ տրանսպորտի, կապի եւ տեղեկատվական տեխնոլոգիաների նախարար Վահան Մարտիրոսյանը: Համենայնդեպս, միայն նրանք են դեռ պաշտոնապես բարձրաձայնել այդ մասին:
Այնուամենայնիվ, Կարապետյանի համար այսուհետ ավելի բարդ է լինելու «համոզելը»: Իսկ ՀՀԿ-ում իր դիրքերն ամրապնդելու դեպքում Կարապետյանը կարժանանա իր նախորդների ճակատագրին, որոնց խաղից հեռացման պատճառներից հիմնականը նրանց հզորացումն էր:
Վահագն Հակոբյան