2016 թվականը` իր մատուցած անակնկալներով, փորձություններով, մտահոգիչ, ցավալի իրադարձություններով ու ոգեւորիչ պահերով, ընդամենը մի քանի օրից կմնա անցյալում: Տեղին կլինի, եթե փորձենք հետադարձ հայացք նետել եւ ամփոփել 2016-ը` համապատասխան դասեր քաղելով գալիք տարվա համար: «Ժողովուրդ»-ը զրուցել է մշակույթի գործիչներից մի քանիսի` երգիչ, երգահան Էդուարդ Զորիկյանի, գրող, գրականագետ Հովիկ Չարխչյանի, Հայաստանի ազգային ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի դիրիժոր Էդուարդ Թոփչյանի եւ Հայաստանի հեռուստատեսության եւ ռադիոյի էստրադային-սիմֆոնիկ նվագախմբի գեղարվեստական ղեկավար եւ գլխավոր դիրիժոր Երվանդ Երզնկյանի հետ:
-Ձեր ոլորտի այս տարվա մեծագույն բացթողումը:
Էդուարդ Զորիկյան-Միշտ էլ կարելի է ավելին անել: Նույնիսկ չնչին մի բան որ անում ենք, ուրախանում ենք. դա կախված է երկրի ընդհանուր վիճակից: Մարսում չենք ապրում, չէ՞: Ցանկացած խնդիր անդրադառնում է մեր գործունեության վրա: Կարող եմ առանձնացնել մի բացթողում. այս տարի բարդերի մասնակցությամբ ծավալուն համերգներ չեղան:
Հովիկ Չարխչյան-Տարվա գրական բացթողումն այն էր, որ մեր ստեղծագործողները շարունակեցին դոփել նույն տեղում, մեծ բացահայտումներ այդպես էլ չեղան, որոնողական պրոցեսը մեռած վիճակում էր. ով որ կետի վրա կար, շարունակեց մնալ նույն տեղում:
Էդուարդ Թոփչյան-Չեմ կարծում, թե մեծ բացթողում ենք ունեցել. ինչ պլանավորված էր, իրականացրել ենք:
Երվանդ Երզնկյան-Տարվա բացթողումը համարում եմ էստրադային-սիմֆոնիկ նվագախմբի համեմատաբար քիչ զբաղվածությունը միջոցառումներին: Չգիտեմ` ինչով էր դա պայմանավորված, գուցե Հայաստանի ազգային ֆիլհարմոնիկ եւ Հայաստանի պետական երիտասարդական նվագախմբերի հետ կոնֆրոնտացիայի արդյունք էր: Օրինակ` այս տարի Առնո Բաբաջանյանի 95-ամյակին նվիրված համերգ տեղի ունեցավ: Մենք, որ Բաբաջանյանի գործերի մասնագետներն ենք, բոլոր երգերը մենք ենք ձայնագրել, մասնակցություն չունեցանք դրան, փոխարենը ելույթ ունեցավ Ֆիլհարմոնիկ նվագախումբը: Մի փոքր լավ չզգացի այդ իրավիճակում:
Աննա Բաբաջանյան