«Ժողովուրդ» օրաթերթի զրուցակիցը Արցախի Հանրապետության նախագահի մամուլի խոսնակ Դավիթ Բաբայանն է:
–Որոշ քաղաքական ուժեր Արցախի հակամարտության կարգավորման լուծման իրենց տարբերակն են առաջարկում: Ընդհանրապես հնարավո՞ր է լուծել այդ խնդիրը:
-Նայած ինչ ենք մենք հասկանում կարգավորման տակ, այսինքն՝ ամեն ինչ էլ հնարավոր է կարգավորել, պարզապես դրա համար ժամանակ է պետք, պետք են ջանքեր, պետք է պատրաստակամություն կողմերի միջեւ: Եվ քանի որ դրանք չկան, դժվար է կարգավորել, երկարաձգվում է կարգավարումը: Բայց, իհարկե, կարգավորում էլ կա, կարգավորում էլ, այսինքն՝ այնպիսի կարգավորում պետք է լինի, որ համապարփակ բնույթ ունենա, եւ այդ կարգավորումը այնուհետեւ չծնի նոր, ավելի մեծ աղետներ, բախումներ ու պատերազմներ:
-Արցախյան հակամարտության լուծման՝ առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի ներկայացրած տարբերակը շատ քննադատվեց: Դուք ինչպե՞ս եք վերաբերվում դրան, եւ, ընդհանրապես, քանի որ Արցախը նույնպես ցանկանում է բանակցային գործընթացի մասնակիցը լինել, ի՞նչ տարբերակ է առաջարկում:
-Իհարկե, այս ամենը բանակցությունների խնդիր է, բայց մենք ունենք ընդհանուր տեսլական, կարծում եմ, որ բոլորն էլ այդ տեսլականի կողմնակիցն են: Իհարկե, մենք ուզում ենք խաղաղ կարգավորում, միայն աննորմալը եւ հանցագործը, շիզոֆրենիկները կարող են ուզել պատերազմներ, արյուն, ողբերգություն եւ այլն, բայց պետք է հասկանանք՝ ինչպես հասնենք նման կարգավորման, այսինքն՝ կարգավորումը պետք է լինի համապարփակ եւ նոր աղետների հիմք չլինի: Տարածքներ՝ խաղաղության դիմաց. այս մոտեցումը անհնարին է պարզապես իրականացնել, այս մոտեցումը ծնելու է նոր աղետ, հասկանո՞ւմ եք, ամեն ինչ պետք է լինի համարժեք, եթե մենք կորցնում ենք մեր անվտանգության, այսպես ասած, մասերը, այսինքն՝ ինչ է տեղի ունենում, Ադրբեջանը մեզանից պահանջում է վերադարձ 88 թվականի սահմաններին, մեր տարածքը, որը հիմա 11,5 հազար քմ է, նրանք ուզում են, որ դառնա 4,4 հազար քմ:
Ստացվում է՝ արդյունքում մենք կորցնում ենք մեր տարածքի մեծ մասը, իրենք ի՞նչ են տալիս մեզ դրա դիմաց, ոչ մի բան: Կան հարցեր, որոնք մեր անվտանգության համար կարեւորագույն են: Հիմա տեսեք, նույն Քարվաճառի շրջանը, այնտեղ սկիզբ են առնում մեր ջրային պաշարները, Արփա, Որոտան գետերը, որը սնում է Սեւանա լիճը, իսկ Սեւանը ՀՀ-ի ջրային պաշարների 80 տոկոսն է, ինչպես տանք դա իրենց: Տանք, որ իրենք այն թունավորե՞ն, մանավանդ, որ պատերազմի ժամանակ արել են դա: Այդ ամենը մոռանանք եւ ասենք՝ գիտեք, մենք գործ ունենք Լյուքսենբուրգի հետ, ոչ թե Ադրբեջանի, այդպիսի բան չի կարող լինել, ռեալ պետք է մոտենանք:
Վահագն Հակոբյան