ԽՍՀՄ տարիներին թողարկվող «Տեխնիկան՝ երիտասարդների համար» ամսագիրն ամեն համարում փորձում էր կանխատեսել՝ ինչպիսին կլինի 21-րդ դարը:
«Տեխնիկան՝ երիտասարդների համար» ամսագիրը սկսել է լույս տեսնել 1933 թվականից, որը պատմում էր տեղափոխող տեխնիկաների և դրանց հնարավոր զարգացման մասին: Իհարկե, այն չէր կարող առանց թռչող ավտոմեքենաների գլուխ գալ: Իսկ դրանք ունեին մոտավոր հետևյալ տեսքը:
Ապագայի քաղաքները տեղավորվել են գետնի տակ
Ամսագրի հեղինակները երազում էին, որ ծովի հատակ մարդիկ վերելակով կհասնեին
Գազը ցանկանում էին ստանալ հատուկ կոմբինատում՝ անմիջապես նավթի ստացման պահին
Ավտոպատասխանիչի անալոգ
Ապագայի ինքնաթիռները
Հակառակորդի ուղղաթիռները ոչնչացնելու համար անհրաժեշտ էր ռեզոնատորային փամփուշտներ
Տանկերը հանելու համար անհրաժեշտ էր ունենալ անտեսանելի մագնիսական դաշտ
Այդ ժամանակ ամսագրի հեղինակները խոսում էին դաշտային գնդի մասին, որում հնարավոր կլիներ ապրել Արկտիկայում. այդ գունդը ոչ միայն չէր սառի, այլև չէր սուզվի ջրում
Արկտիկայով տեղաշարժվելու համար ցանկանում էին լողալ աէրոդահուկներով
Կիսասուզանավ
Էլեկտրոմագնիսական հատուկ ալիքների միջոցով էլեկտրաթիռը կկարողանար էներգիա ստանալ
Շոգեքարշ, ավտոմեքենա և նավ յուրահատուկ շարժիչով
Ավտոմեքենայի շարժիչի յուղ, որը սնվում է տրոլեյբուսի ամրալարերից
Ատոմային էներգիայի գերձայնային ինքնաթիռ, որը կարող է ամիսներով վայրէջք չկատարել
Իհարկե, չէր կարող ստվերում մնալ տիեզերքի թեման. արդեն 1944-ին Երկրի արհեստական ալեհավաքի թողարկմանն էին սպասում
Օրբիտալ էջը՝ 1950 թվականին
50-ականներին «Տեխնիկա՝ երիտասարդների համար» ամսագրի շապիկներն ավելի կլաող էին դառնում
Ապագայի միառելս գնացք. երբ մեքենավարի անհրաժեշտություն չկա
Քաղաք-լեռ
Արհեստական ձյունե վազքուղի
Պատագնաց
.gif)
