Ապրիլի 30-ը ջազի միջազգային օրն է։ Այդ առթիվ Երեւանի քաղաքապետ Տարոն Մարգարյանը մայրաքաղաքում համապատասխան միջոցառումներ կազմակերպելու եւ անցկացնելու ուղղությամբ համապատասխան աշխատանքներ տանելու հանձնարարություններ է տվել իր աշխատակազմի մշակույթի, արտաքին ձեւավորման եւ գովազդի վարչություններին, ինչպես նաեւ վարչական շրջանների ղեկավարներին։
Թեմայի շուրջ «Ժողովուրդ» օրաթերթը զրուցեց ջազ երաժիշտ Միշ Ամիրյանի հետ։ Նա նկատեց, որ հիմա Երեւանում շատ մոդայիկ է դարձել ջազ լսելը, բայց քչերն են հասկանում իսկական ջազից եւ, առհասարակ, որակյալ երաժշտությունից. «Թեպետ պետք է ասեմ, որ ջազի՝ մոդայիկ լինելն էլ կարող է իր դրական հետեւանքներն ունենալ։ Եթե մարդիկ նույնիսկ ձեւական գալիս-լսում են ջազ, այն, միեւնույն է, մնում է նրանց ենթագիտակցության մեջ»։
Մյուս կողմից էլ երաժիշտը նշեց, որ հասկանալի է ջազի՝ նեղ լսարան ունենալու հանգամանքը. չէ՞ որ այն բարդ ընկալելի ժանր է. «Պարզապես ցավն այն է, որ ոչինչ չի արվում, որ մարդիկ հակված լինեն դեպի որակյալ ջազը, սեր տածեն այդ ուղղության նկատմամբ»,-շեշտեց Միշ Ամիրյանը։
Նրա խոսքով՝ ո՛չ ռադիոյով, ո՛չ հեռուստատեսությամբ անորակ երաժշտության նկատմամբ որպես այլընտրանք ջազ չի քարոզվում։ Ինչ վերաբերում է ջազի՝ պետության կողմից աջակցություն ստանալուն, մեր զրուցակիցն ընդգծեց. «Պետության կարծիքով՝ ինքը ֆինանսավորում եւ աջակցում է ջազը, բայց աջակցելն այն կլինի, եթե պարբերաբար դրսից հրավիրվեն լավ երաժիշտներ, արտիստներ, որոնք մաստեր-կլասներ կանցկացնեն մեր երաժիշտների հետ, կսատարեն ջազին, եթե մասշտաբային համերգներ կազմակերպվեն։ Տարբեր ակումբներ փորձում են այդ գործառույթները ստանձնել, սակայն դա քիչ է, այդ ամենը մեծ ծախսերի հետ է կապված»։
Իսկ եզրափակիչ հարցին, թե երիտասարդ սերնդի ներկայացուցիչների շրջանում կան արդյո՞ք խոստումնալից կադրեր, Միշ Ամիրյանը պատասխանեց. «Շատ լավ երաժիշտներ կան, չեք էլ պատկերացնի, թե ինչքան շատ։ Բայց նրանք մնան Հայաստանում, ի՞նչ անեն, մնան, որ ամեն երեկո ակումբներում երկու կոպեկով նվագե՞ն»։
Աննա Բաբաջանյան