«Դուրս արի դահլիճից. այստեղ փողոց չի, խուժանություն անելու տեղ չի». 2008 թվականի մարտի 2-ին խորհրդարանում թեժ էր. մաս 2

Երեկ ներկայացրել էինք 2008 թվականի մարտի 2-ի ԱԺ հատուկ նիստի արձանագրությունների 1-ին մասը, այսօր ներկայացնում ենք շարունակությունը.

Մաս 2.

Սկիզբը՝ այստեղ

Հաջորդ հարցը` պատգամավոր Սամվել Նիկոյան, համեցեք:

Ս.ՆԻԿՈՅԱՆ

-Շնորհակալություն: Պրն Դանիելյան, «Արտակարգ դրություն հայտարարելու մասին» հրամանագիրը առաջին կետով վերաբերում է միայն Երեւան քաղաքին: Նշանակում է, որ մնացած կետերը զուտ սահմանվում են միայն Երեւան քաղաքի սահմաններով: Այդպե՞ս  կարելի է հասկանալ, եւ մասնավորապես, 4-րդ կետի 4-րդ ենթակետով` ԶԼՄ-ների կողմից պետական եւ ներքաղաքական հարցի առնչությամբ հրապարակումներ կարող են իրականացվել բացառապես պետական մարմինների պաշտոնական տեղեկատվության սահմաններում: Սա վերաբերում է միայն Երեւա՞ն քաղաքի լրատվության միջոցներին, թե՞ ամբողջ հանրապետության, որովհետեւ արտակարգ դրությունը հայտարարվում է Երեւան քաղաքում: Ի՞նչ լրատվամիջոցների մասին է խոսքը: Ինտերնետը մտնում՞ է այդ դաշտի մեջ, թե՞ ոչ:

Գ.ԴԱՆԻԵԼՅԱՆ

-Շնորհակալություն: Առաջին կետում, իսկապես, նշված է միայն Երեւան քաղաքի տարածքը: Բնականաբար, բոլոր այն սահմանափակումները, որոնք նախատեսված են այս հրամանագրով, վերաբերում են միայն Երեւան քաղաքին:

Ինչ վերաբերում է ԶԼՄ-ներին, այստեղ սահմանափակում չկա: Լրատվության միջոց հասկացությունը լայն հասկացություն է եւ ներառում է բոլոր տեսակի լրատվության միջոցներին, բնականաբար, այդ թվում նաեւ` էլեկտրոնային լրատվության միջոցներին, նրանց, որոնք կարող են Երեւանի տարածքում որեւէ լրատվություն տարածել, նրանց նույնպես վերաբերում է:

Տ.ԹՈՐՈՍՅԱՆ

-4-րդ կետում, հարգելի գործընկերներ, գրված է` «Սահմանել արտակարգ դրություն հայտարարված տարածքում, հետեւյալ ժամանակավոր սահմանափակում…», այսինքն` 4-րդ կետում հստակ գրված է, որ հենց այդ տարածքում են սահմանափակումները:

Հաջորդ հարցը` պատգամավոր Ստյոպա Սաֆարյան, համեցեք:

Ս.ՍԱՖԱՐՅԱՆ

-Շնորհակալություն: Պրն Դանիելյան, ես մի քանի հարցեր ունեմ եւ պետք է ըստ հերթականության տամ:

1-ինը` հրամանագրի առաջին իսկ պարբերության մեջ գրված է`«Սահմանադրական կարգին սպառնացող վտանգը կանխելու եւ բնակչության իրավունքներն ու օրինական շահերը պաշտպանելու նպատակով»: Ես պետք է խնդրեմ, որ դուք հիմնավորեք կամ նկարագրեք, թե ո՞ր կարգի մասին է խոսքը, այսինքն` ինչպիսի՞ վտանգ է սպառնում: Ի՞նչ տեսքով:

Այնուհետեւ ես կխնդրեի, որ հիմնավորվեր 20-օրյա ժամկետը: Ինչու՞ է սահմանվել 20-օրյա ժամկետ: Այդպիսի վստահություն կա՞: Միգուցե ավելի կարճ ժամկետում հնարավոր կլինի հաղթահարել այս ճգնաժամը:

Հաջորդը` անկեղծ ասած, իմ մոտ 3-րդ կետից տպավորություն է ստեղծվում, որ կիսառազմական դրության մասին է խոսքը: Ես ուզում եմ հասկանալ, թե ինչու՞ պետք է այդ ռեժիմի ապահովումը վերապահել ոչ միայն ոստիկանության, այլ նաեւ Պաշտպանության նախարարությանը:

Այնուհետեւ` պետական մարմինների պաշտոնական տեղեկատվության հարցը` 4-րդ կետ, ես ուզում եմ հասկանալ, օրինակ ԱԺ-ն պետական մարմին է, խմբակցությունները այդ պետական մարմնի մի մասն են, եւ տվյալ պարագայում ինչպե՞ս եք տեսնում այս դրույթի մեկնաբանությունը: Ի՞նչ է նշանակում արտակարգ դրություն հայտարարելու համար հիմք ծառայող հանգամանքների վերացումը: (Աղմուկ դահլիճից)

Տ.ԹՈՐՈՍՅԱՆ

-Հանգիստ, լավ, հանգստացեք:

Ս.ՍԱՖԱՐՅԱՆ

-Պրն Թորոսյան…

Տ.ԹՈՐՈՍՅԱՆ

-Դուրս արի դահլիճից: Հանգիստ, ԱԺ նիստ է:

Ս.ՍԱՖԱՐՅԱՆ

-Ձեր կարծիքը կասեք ելույթի ժամանակ:

Պրն Թորոսյան, կարդում եմ…

Տ.ԹՈՐՈՍՅԱՆ

-Եթե որեւէ մեկին թվում է, որ այստեղ գոռգոռալով հայրենասիրական ինչ-որ բան է անում, չարաչար սխալվում է: Որեւէ մեկը իրավունք չունի այս դահլիճում իրեն այս ձեւով պահելու: Բավական եղավ: Այստեղ փողոց չի, եւ խուժանություն անելու տեղ չի: Շարունակեք:

Ս.ՍԱՖԱՐՅԱՆ

-Վերջապես ուզում եմ հասկանալ, քաղաքականություն վարելը իսպառ բացակայելու է, թե խնդիրը վերաբերում է խիստ որոշակի սահմանափակումներին, որովհետեւ իմ տպավորությունը այնպիսին է, որ ստեղծված իրավիճակի վերաբերյալ գնահատականներ կարո՞ղ են տալ կուսակցությունները, թե՞ ոչ:

Գ.ԴԱՆԻԵԼՅԱՆ

-Շնորհակալություն: Սահմանադրական կարգի հասկացությունը տրված է հենց Սահմանադրության մեջ, որը ենթադրում է հենց մարդու իրավունքների ազատությունները, եւ՛ ժողովրդաիշխանությունը, եւ՛ պետություն-քաղաքացի փոխհարաբերությունները, եւ՛ այս արժեքներին այսօր, այո, վտանգ են սպառնում, եւ այդ վտանգը հաշվի առելով է, որ հաշվի առնելով այս վերջին դեպքերը, կարծեմ դրանց նկարագրության կարիքը չկա, դրանք ձեզ համար պետք է որ չափազանց ակնհայտ լինեն, հիմք է ծառայել այսպիսի հրամանագիր ստորագրելու համար:

Ինչու՞ 20 օր եւ ոչ թե ավելի կարճ: Հրամանագրի տեքստում կա դրույթ, համաձայն որի, եթե այնուամենայնիվ, հնարավոր լինի, որ բոլոր այն հիմքերը, որ այսօր կան եւ պատճառ են հանդիսացել այս հրամանագիրը ընդունելու համար` վերացվեն, իսկ ամեն ինչ արվելու է, որ դրանք շուտափույթ վերացվեն, բնականաբար, 20 օրվա կարիք չի զգացվի, եւ այդ հրամանագիրը իր ուժը կկորցնի ավելի շուտ: Բայց կարծում եմ, որ 20 օրը հենց այն ժամկետն է, որ անհրաժեշտ է աշխատանքներ տանելու համար, որ սահմանադրական կարգին սպառնացող վտանգը վերանա:

Ինչ վերաբերում է կիսառազմական դրությանը, արտակարգ դրությունը հենց կիսառազմական դրություն է եւ, բնականաբար, պետք է ենթադրվեր, որ այս ռեժիմը պետք է պահպանվի հենց այնպիսի ուժային կառույցների կողմից, որոնք ունակ են, ի վիճակի են այս սպառնալիքների դեմը կանգնելու: Խոսքը առաջին հերթին վերաբերում է ոստիկանությանը, հերթականությունը իր մեջ նույնպես տրամաբանություն ունի, 2-րդը` ՀՀ պաշտպանության նախարարությանը:

Ինչ վերաբերում է 5-րդ կետին, թե ո՞ր պետական մարմինների մասին է խոսքը`   ԱԺ-ի, թե որեւէ  այլ պետական մարմնի, ապա դրա պատասխանը դուք պետք է փնտրեք հրամանագրի 3-րդ կետում, որտեղ շատ հստակ ամրագրված է, թե իրավական ռեժիմի ապահովումը կոնկրետ ո՞ր իրավասու պետական մարմիններն են իրականացնելու: Խոսքը վերաբերում է այն մարմիններին, որոնց ես ձեզ ներկայացրեցի:

Ինչ վերաբերում է այն հարցադրմանը, թե ընդհանրապես քաղաքականությամբ զբաղվելու են, թե` ոչ, կարծեմ 5-րդ կետում քաղաքականությամբ զբաղվելու մասին չէ: 5-րդ կետում քաղաքական քարոզչության մասին է: Կարծեմ դրանք տարբեր ինստիտուտներ են: Ոչ թե արգելվում է, այլ արգելվում է որոշակի վերապահումներով: Այնքանով, որքանով դա չի կարող վտանգ ստեղծել սահմանադրական կարգի համար: Շնորհակալություն:

Տ.ԹՈՐՈՍՅԱՆ

-Մեկ հարց բաց մնաց` խմբակցությունների մասին: Խմբակցությունը ոչ միայն պետական մարմին չի, այլ նաեւ ԱԺ մարմին չի` մեր կանոնակարգի համաձայն:

Գ.ԴԱՆԻԵԼՅԱՆ

-Աղմուկ էր, երեւի դրա համար բաց թողեցի:

Տ.ԹՈՐՈՍՅԱՆ

-Շատ լավ, պրն Դանիելյան:

Շարունակելի…