ՀՀ իշխանությունների ներսում նոր դատարան ստեղծելու շուրջ ակտիվ քննարկումներ են սկսվել: «Ժողովուրդ» օրաթերթին հասած տեղեկությունների համաձայն` կառավարությունում մտադրություն կա ստեղծել ներդրումների պաշտպանության դատարան սնանկության դատարանի փոխարեն:
Ինչպես հայտնի է, 2019 թվականի հունվարի 1-ից գործելու է սնանկության դատարան եւ դեռ ավելին` 12 դատավոր Բարձրագույն դատական խորհրդի կողմից ընտրվեցին նոր դատարանի դատավորի պաշտոնում:
Սակայն ինչպես ցույց տվեց իրավիճակը, Բարձրագույն դատական խորհրդի որոշման հետ ոչ բոլոր դատավորները համամիտ եղան: Բանն այն է, որ Երեւան քաղաքի ընդհանուր իրավաության դատարանի դատավորներ Ալեքսեյ Սուքոյանը եւ Կարինե Պետրոսյանը դիմել էին ԲԴԽ-ին, որպեսզի կարողանային ընտրվեին սնանկության գործերով դատարանի դատավոր, սակայն ԲԴԽ-ն նրանց թեկնածությանը հավանություն չէր տվել, ինչի արդյունքում դատավորները դատի են տվել ԲԴԽ-ին եւ ՀՀ վարչական դատարանից պահանջում են կասեցնել ԲԴԽ-ի որոշումը:
Ու մինչ դատավորները տարբեր ատյաններում պահանջում են մեկ բան, որ սնանկության գործերով դատարանի ստեղծումը օրենքի ուժով ենթակա է կասեցման, ՀՀ կառավարությունում քննարկում են միանգամայն նոր` ՀՀ ներդրումների պաշտպանության դատարան ստեղծելու հարցը: Ի դեպ, քննարկվել է նաեւ այն հարցը, որ ներդրումների պաշտպանության դատարանի իրավասության շրջանակներում կընդգրկվեն ե՛ւ սնանկության գործերով դատական վեճերի, ե՛ւ կորպորատիվ դատական վեճերի, ե՛ւ նմանօրինակ այլ դատական խնդիրների լուծումը: Ինչո՞ւ է առաջացել այս դատարանի ստեղծման հրամայականը: Ինչպես դատական համակարգում, այնպես էլ գործադիր մարմնում քննարկել են այն հարցը, որ թավշյա հեղափոխությունից հետո ստեղծվել է մի իրավիճակ, երբ ներդրողներին պետք է խրախուսել եւ նրանց համար հուսալի պայմաններ ստեղծել հանձին նոր ստեղծվելիք դատական մարմնի: Ուստի նրանք եկել են եզրակացության, որ անհրաժեշտ է ստեղծել նման դատարան, որի մեջ կընդգրկվեն տարբել գործերով վեճերը:
Ինչ կտան այս քննարկումները, սպասենք զարգացումներին: Սակայն ակնհայտ է մեկ բան. դատավորների մի հատվածը պայքարում է, որպեսզի դատարանը ոչ իրավաչափ ճանաչի սնանկության գործերով դատարանի հետագա գործունեությունը, իսկ ՀՀ կառավարությունը քննարկում է նոր դատարան ստեղծելու անհրաժեշտությունը:
Քնար Մանուկյան