Վերջին օրերի քաղաքական թոհուբոհի մեջ անտեսվեց «Ժառանգություն» կուսակցության կիրակի օրը տեղի ունեցած 12-րդ համագումարը: «Ժառանգություն» կուսակցությունը վարչության նոր կազմ է ընտրել, կուսակցությունն ունի նոր նախագահ` Անդրանիկ Գրիգորյանը: Նշենք, որ կուսակցության հիմնադիր Րաֆֆի Հովհաննիսյանը, «Ժառանգության» անդամներից ԱԺ նախկին պատգամավոր Արմեն Մարտիրոսյանը չկան վարչության կազմում, սակայն նորընտիր նախագահը «Ժողովուրդ» օրաթերթի հետ զրույցում նշեց, որ սա ամենեւին էլ չի նշանակում, որ Հովհաննիսյանը լքում է քաղաքականությունը:
-Պարո՛ն Գրիգորյան, ինչո՞վ է պայմանավորված Րաֆֆի Հովհաննիսյանի` վարչությունում չլինելը:
-Սա պայմանավորված է «Ժառանգություն»-ում առկա սերնդափոխությամբ, ինչպես նաեւ Հովհաննիսյանի այն մտայնությամբ, որ «Ժառանգությունը» չպետք է լինի եւ երբեք էլ չի եղել անձ-կուսակցություն:
-Որքան էլ նման բան ասեք, միեւնույնն է, չենք կարող չխոստովանել, որ «Ժառանգությունը» ասոցացվում է Րաֆֆի Հովհաննիսյանի, Արմեն Մարտիրոսյանի հետ: Մտավախություն չունե՞ք, որ նոր սերունդը, այնուամենայնիվ, ընկալելի չի լինի հասարակության կողմից:
-Էստեղ արդեն մեծ գործ ունեն անելու թե՛ պարոն Հովհաննիսյանը, թե՛ պարոն Մարտիրոսյանը: Եթե ճիշտն ասեմ, պարոն Մարտիրոսյանի հետ այս պահին ուղիղ կապը կա, ուղղակի դեպքերի բերմամբ ինքը այս պահին Հայաստանում չէ, բայց իր խորհուրդներով, փորձով կանգնած է կուսակցության կողքին: Պարոն Հովհաննիսյանը, չլինելով վարչության անդամ, որպես հիմնադիր-նախագահի նրա անունը ասոցացվելու է «Ժառանգության» հետ, եւ նա, ամեն դեպքում, «Ժառանգության» կողքին է. նա կղեկավարի «Ժառանգության» մեծ խորհուրդը եւ իր ներկայությամբ ու խորհուրդներով ճանապարհ կհարթի նոր սերնդի համար:
Պարոն Հովհաննիսյանը մնում է քաղաքականության մեջ, ուղղակի սա նաեւ յուրատեսակ ուղերձ էր այն կուսակցություններին, որոնք ձեւավորվել էին անհատի շուրջ եւ այդպես էլ խարխափում են այդ անհատի շուրջ: Կուսակցությունը պետք է զարգացնի իր ինստիտուտները եւ իր դերակատարումն ունենա: Ըստ պարոն Հովհաննիսյանի` սա նույնիսկ ուշացած սերնդափոխություն էր:
-Դուք ինչո՞ւ քաղաքական դաշտում հաջողություն չունեցաք:
-Հայերենում մի գեղեցիկ բառ կա` բերկրաթմբիր, որը այդ ժամանակահատվածում պատել էր հասարակությանը, եւ վստահ եմ` նաեւ Սերժ Սարգսյանի քաղաքական ուրվականն էր պատճառը, որը շարունակում է թեւածել նաեւ մեր օրերում: Պարոն Փաշինյանը հիանալիորեն օգտվեց իրավիճակից` սեփական թիմի համար ապահովելով առավելություն: Նա դաշտը տարանջատեց սեւերի եւ սպիտակների` սպիտակների խաղային առավելությունը ապահովելով միայն իր թիմին:
-Ասում եք` սեւերի եւ սպիտակների բաժանելն էր պատճառը, սակայն Րաֆֆի Հովհաննիսյանը բազմիցս հայտարարել է, որ ինքը հեղափոխության կողմից է, այսինքն` դուք սպիտակ խաղացող եք: Այս պարագայում չե՞ք կարծում, որ տապալվելու պատճառը 2013 թվականի նախագահական ընտրություններից հետո տեղի ունեցածն էր եւ դրա հետեւանով եղած հիասթափությունը հասարակության շրջանում:
-Ինձ համար սխալ է, երբ որ 2013 եւ 2018 թվականի իրադարձությունները նույն համակարգի ներքո են շարադրվում: Փաշինյանը հեղափոխական հարթակից մի քանի անգամ էլ շեշտեց, որ այն քաղաքական ազատությունները, որ 2018 թվականի մարտ-ապրիլ ամիսներին կար, երկարատեւ պայքարի արդյունք էին: 2013 թվականին չկար թե՛ հասարակական, թե՛ քաղաքական ազատությունների մակարդակը: Էնպես որ, ուղիղ համեմատականներ անցկացնել դրանց միջեւ եւ ասել, որ պարոն Փաշինյանը հաջողեց, իսկ պարոն Հովհաննիսյանը` ոչ, կարծում եմ, սխալ քաղաքագիտական հաշվարկ է: Պարոն Փաշինյանի եւ ողջ ժողովրդի հաջողությունը կախված էր նախորդ տարիների ընթացքում քաղաքական ուժերի, քաղաքական անհատների կողմից տարված անմնացորդ պայքարից:
-Դուք տեսնո՞ւմ եք համագործակցություն խորհրդարանական եւ արտախորհրդարանական ուժերի հետ:
-Համագործակցությունը միակ ճանապարհն է, որ քաղաքական ուժերը կարող են հաջողել քաղաքական դաշտում: Այս պահին չկա որեւէ քաղաքական ուժ, որն ինքնուրույն կարող է սպասարկել Հայաստանի արտաքին եւ ներքին քաղաքական շահը: Իմ առաջին քաղաքական ուղերձը 2019 թվականի մարտի 31-ին` «Ժառանգություն» կուսակցության նախագահ ընտրվելուց հետո, եղել է այն, որ կուսակցությունը բաց է համագործակցության համար, մնալու է այն համագործակցային դարբնոցը, որը շատ եւ շատ անհատների, որոնք այս պահին ներգրավված են պետական համակարգում, քաղաքականապես կրթել է, թեւեր է տվել եւ գործուղել է պետական շահը սպասարկելու: Ի դեպ, մոտ ապագայում կտեսնենք համագործակցության տարրեր:
-Պարո՛ն Գրիգորյան, մի փոքր բացեք փակագծերը. ո՞ւմ հետ եք համագործակցելու:
-Հաշվի առնելով ներքաղաքական օրակարգը եւ, ընդհանրապես, քաղաքագիտության ոսկե կանոնները` երբ որ բակացությունները գտնվում են ներքին խողովակային փուլում, այդ մասին բարձրաձայնելը կնշանակի միանգամից տապալել բանակցությունների շարունակականությունը:
-Գոնե նշեք, թե ինչ ուժերի հետ եք համագործակցում` խորհրդարանում գտնվո՞ղ, թե՞ դրանից դուրս:
-Այս պահին, եթե անկեղծ լինենք, դեռեւս արտախորհրդարանական ուժերի հետ են գնում բանակցությունները, բայց կան հստակ ազդակներ, եւ մենք տեսնում ենք նաեւ այդ ճանապարհը խորհրդարանում ներկայացված քաղաքական ուժերի հետ էլ համագործակցության եզրեր գտնելու:
Լուսինե Մինասյան
.gif)
