Մեր ներքաղաքական կյանքը նման է քաոսի. Ստեփան Ղամբարյան

«Ժողովուրդ» օրաթերթի հարցերին պատասխանել է

ը: Նա խոսել է մասնագիտական երազանքների, նախընտրելի դերերի մասին, խոստովանել է՝ զբաղվածությունն այնքան մեծ է, որ ամենակարեւոր բաների համար սովորաբար ժամանակ չի ունենում: Մի փոքր խոսել ենք նաեւ հայաստանյան ներկայիս քաղաքական կյանքի մասին, որը դերասանը մեկ բառով բնութագրել է որպես քաոս: Միեւնույն ժամանակ նա նշել է, որ իր երեխաների ապագան տեսնում է միայն ու միայն Հայաստանում:

-Ստեփա՛ն, եթե ոչ դերասան, ապա ի՞նչ կցանկանայիք դառնալ, էլ ո՞ր մասնագիտությունն է Ձեզ հետաքրքրում:

-Զարմանալի բան եմ ասելու՝ դիպուկահար: Ռազմական գործ, առհասարակ, շատ եմ սիրում:

-Ձեզ համարձակ մարդ համարո՞ւմ եք:

-Այո, շատ:

-Այս երեքից ո՞րն է Ձեր մասին՝ դերասան, որը կարողանում է շատ լավ կերպարանափոխվե՞լ, դերասան, որը կարողանում է հիշվե՞լ, թե՞ որը կարողանում է հուզել:

-Առաջինը երեւի:

-Ժամանակ չունեք նույնիսկ…

-Օյ… Ոչ մի բանի համար ժամանակ չունեմ, բայց վատ բաներից չխոսենք: Այսպես ասեմ՝ ամենակարեւոր բաների համար ժամանակ չունեմ:

-Ամենաշատը ինչի՞ց եք վախենում: Ֆոբիաներ ունե՞ք:

-Այո, վախենում եմ բարձրությունից եւ փակ տարածությունից:

-Մեր այսօրվա իրականության մեջ ամենամտահոգիչ երեւույթը ո՞րն է:

-Անտարբերությունը:

-Մահվան մասին հաճա՞խ եք մտածում:

-Միշտ: Կարծում եմ՝ չկա մեկը, ով չի մտածում այդ մասին:

-Հայ ժամանակակից դերասաններից ո՞վ է Ձեզ առանձնապես հիացնում:

-Դավիթ Հակոբյանը:

-Շարունակե՛ք միտքը. «Տղամարդը երբեք չպետք է…»

-Ստի:

-Կնոջը սեքսուալ է դարձնում…

-Նրա ժպիտը:

-Ձեր կյանքի դժվարին փուլը կապված է…

-Միշտ դժվարին փուլերի միջով եմ անցել, բայց որ պատմեմ, կսկսեք լացել, պետք չէ (ծիծաղում է):

-Սերը կարո՞ղ է անցնել:

-Ո՛չ, երբեք:

-Խուսափում եք մարդկանցից, որոնք…

-Էներգետիկ վամպիրներ են, որոնք դիլետանտ են իրենց գործում:

-Ձեզ հնարավոր չէ տեսնել մոլերո՞ւմ, ֆուտբոլային խաղերին՝ հանդիսատեսի շրջանո՞ւմ, հարսանիքներին պարելի՞ս:

– Ֆուտբոլային խաղերին՝ հանդիսատեսի շրջանում:

-Ո՞րն է ուժեղ տղամարդը, ինչպե՞ս կբնութագրեք:

-Իմ նման տղամարդը (ծիծաղում է): Չէ, կատակում եմ… Ուժեղ է նա, ով նրբանկատ է, բարեհամբույր, բարի, այն տղամարդը, որ սիրում է…

-Ձեզ երջանիկ մարդ համարո՞ւմ եք:

-Այո:

-Օրը սկսում եք…

-Սուրճով:

-Ընկերներ շա՞տ ունեք:

-Այո, շատ-շատ, եւ հպարտանում եմ նրանցով:

-Մանկության հետ կապված վառ հիշողություն, որ տպավորվել է…

-Այն, որ պապս ինձ ժամացույց նվիրեց, երկու օր հետո կանչեց, հետ վերցրեց:

-Ձեր տրամադրության գույնը:

-Դեղինը:

-Ֆիլմ, որ ինչքան էլ դիտեք, չեք հոգնի:

-Լուի դը Ֆյունեսի մասնակցությամբ «Օսկար»-ը, Ադրեանո Չելենտանոյի մասնակցությամբ «Բլեֆ» եւ «Անսանձի սանձահարումը» ֆիլմերը:

-Սիրելի դերասանը:

-Հենց Չելենտանոն:

-Որտե՞ղ եք տեսնում Ձեր երեխաների ապագան:

-Միայն ու միայն Հայաստանում:

-Ի՞նչ կցանկանաք առաջնահերթ նրանց տալ:

-Սեր ու բարություն:

-Երեխաներն ավելի շատ Ձեր փողի՞, թե՞ իրենց հետ անցկացրած ժամանակի կարիքն ունեն:

-Միանշանակ, իրենց հետ անցկացրած ժամանակի:

-Դեր, որ շատ կցանկանայիք խաղալ:

-Տիգրան Մեծ, կցանկանայի մարմնավորել Ստալինին՝ երիտասարդ ժամանակ, Տրոցկուն:

-Հասցնու՞մ եք դիտել ներկայացումներ այլ թատրոններում, որտեղ դուք չեք աշխատում, ծանոթանալ Ձեր կոլեգաների խաղին:

-Եթե ժամանակ լինում է, գնում եմ թատրոն:

-Ձեր ոլորտում կա՞ մի բան, որի հետ այդպես էլ չհամակերպվեցիք:

-Նախանձը, ատելությունը, չարությունը:

-Հայաստանյան ներկայիս քաղաքական կյանքը՝ մեկ բառով: Ինչի՞ է այն նման:

-Քաոսի:

-Եվ վերջում՝ հիմա ինչի՞ մասին եք երազում:

-Որ էկրանավորվի Վիլյամ Սարոյանի «Քո կյանքի ժամերը», եւ ես խաղամ Ջոյի դերը:

Աննա Բաբաջանյան