Երեկ ԱԺ պետաիրավական հարցերի մշտական հանձնաժողովում քննարկվում էր «Կառավարության կառուցվածքի եւ գործունեության մասին» ՀՀ օրենքում փոփոխություններ եւ լրացումներ կատարելու մասին նախագիծը, որով ՀՀ նախարարությունների թիվը 17-ից կրճատվում է 12-ի, վերացվում է նաեւ առաջին փոխվարչապետի պաշտոնը: Քննարկման ինտրիգը ԱԱԾ-ն ու ոստիկանությունը նախարարություն դարձնելու Փաշինյանի ավելի վաղ տված խոստումը նախագծում չներառելն էր:
Երկու ուժայինները «վարչապետի տակից» հանելուն կողմ է նաեւ ԼՀԿ-ն, եւ երեկ էլ այս՝ խոստումը դժելու հարցը վերստին բարձրացվեց Էդմոն Մարուքյանի կողմից: Մինչ նախագիծը կներկայացվի քվեարկության, նշենք, որ կառավարման ուռճացված համակարգի օպտիմալացման, «գոտիները ձգելու» եւ տարատեսակ «բալաստներից» ազատվելու հրամայականը նոր չէ, որ ի հայտ է եկել, եւ միայն նոր կառավարության օրոք չէ, որ անհրաժեշտություն է դարձել:
Այս ցավագին, բայց անխուսափելի պրոցեսի միջով անցել են նաեւ ՀՀ նախկին կառավարությունները եւ հօգուտ օպտիմալացման վկայակոչվել են մի շարք հիմնավորումներ, օրինակ` այն, որ կառավարման ապարատում առկա է բյուրոկրատական կենտրոնացվածության բարձր աստիճան, որ կա նոր գործառույթների առանձնացման եւ դրանց համար նոր մարմինների (կոմիտեներ, ՊՈԱԿ-ներ) ստեղծման եւ ուռճացման միտում, որոշումների արագ կայացմանը խոչընդոտող իրավասությունների ու պարտականությունների անհամաչափ բաշխում եւ այլն:
«Լակոնիկի» սիրահար Կ. Կարապետյանի օրոք, օրինակ, օպտիմալացվեցին գերատեսչությունների աշխատակազմերը, «կտրուկ կրճատվեցին» մի շարք ՊՈԱԿ-ներ, ԾԻԳ-եր, լուծարվեցին եւ վերակազմակերպման ձեւով միացվեցին նաեւ ՓԲԸ-ներ: Օպտիմալացման գործընթացն այդ օրերին, սակայն, կտրուկ հուզումների առիթ չտվեց, ավելին՝ հանրային կարծիքը մեծամասամբ աջակցում էր բյուջեի հաշվին «մուկ տշողներից» ու «շարիկ գլորողներից» ազատվելու պետության նախաձեռնությունը:
Այժմ, երբ նոր կառավարությունն է արմատական եւ մաշստաբային օպտիմալացման գործընթաց սկսել՝ փորձելով շարունակել նախկինների սկսած կուրսը, տեղեկատվական հարթակներում այս ամենը մատուցվում է որպես գործազրկությանը զարկ տալու, հեղափոխությանը մասնակցած քաղաքացիներին «քցելու» միտում: Անշուշտ, օպտիմալացումը ենթադրում է նաեւ հաստիքային որոշակի կրճատում եւ դրա հետեւանքով ի հայտ եկող գործազուրկներ, սակայն սա անխուսափելի գործընթաց է, ինչպես որ որեւէ դեղամիջոցի կողմնակի ազդեցությունը մարդու օրգանիզմի վրա: Եւ սա կարծես այն դեպքն է, երբ պետք է ասել՝ «երկու երնեկ մի տեղում չի լինում»:
.gif)
